cytaty z książki "Invisible Monsters"
katalog cytatów
[+ dodaj cytat]
Ktoś, kogo kochasz, i ktoś, kto kocha ciebie, nigdy, przenigdy nie są tą samą osobą.
Kiedy nie wiemy, kogo nienawidzić, nienawidzimy samych siebie.
Nie ma we mnie nic oryginalnego, jestem zbiorowym dziełem wszystkich, których w życiu poznałam.
Nasze narodziny są błędem, które całe życie usiłujemy naprawiać
Kiedy przyszłość przestała być obietnicą i stała się
zagrożeniem?
Teleturnieje są tak pomyślane, żebyśmy poczuli się lepiej z tymi przypadkowymi, bezużytecznymi wiadomościami, które nam pozostały z całego naszego wykształcenia.
Nie jestem hetero i nie jestem homo. Nie jestem bi. Chcę wyjść poza etykietki. Nie chcę całego swojego życia wciskać w jedno słowo. W jedną opowieść. Chcę znaleźć coś innego, jakieś miejsce, którego nie ma na mapie. Chcę prawdziwej przygody.
Bóg nas przez cały czas obserwuje i zabija nas, kiedy stajemy się nudni. Nigdy, przenigdy, nie powinniśmy być nudni.
Spędzasz całe życie, stając się Bogiem, a potem umierasz
Najlepszy sposób to nie walczyć, po prostu odpuścić. Nie próbuj stale wszystkiego naprawiać. To, przed czym uciekasz, przyczepia się tylko do ciebie na dłużej. Kiedy z czymś walczysz, tylko to wzmacniasz.
Nie rób tego, co chcesz. Rób to, czego nie chcesz. Rób to, czego uczono cię nie chcieć.
To odwrotność pogoni za szczęściem.
Choćby nie wiadomo, jak kogoś się kochało, człowiek się cofa, kiedy kałuża krwi jest coraz bliżej.
Rodzice są jak Bóg, bo chcesz wiedzieć, że oni istnieją, i chcesz, żeby aprobowali twoje życie, ale odwiedzasz ich tylko, kiedy masz kłopoty i czegoś potrzebujesz.
...o tym, że każdy potrzebuje od czasu do czasu jakiejś wielkiej katastrofy.
Pokaż mi cokolwiek w tym całym popierdolonym świecie, co jest tym, na co wygląda!
Pokaż mi pożądanie, mała, krzyczał.
Błysk.
Pokaż mi złość.
Błysk.
Pokaż mi obojętne egzystencjalne znużenie.
Błysk.
Pokaż mi drapieżny intelektualizm jako mechanizm samoobronny
Błysk.
Prawie nikt nie doznaje zaspokojenia swoich potrzeb emocjonalnych.
Pokaż mi opanowanie. Pokaż mi spokój. Pokaż mi powściągliwość.
Błysk
Czasami najlepszy sposób na radzenie sobie z gównem, mówi, to nie uważać się za jakiś nadzwyczajny skarb.
- Chodzi mi o to - mówi Brandy - że nie możesz uciec od świata i nie jesteś odpowiedzialna za to, jak wyglądasz, czy jesteś nieziemsko piękna, czy brzydka jak noc. Nie jesteś odpowiedzialna za to, co czujesz, ani co mówisz, albo za to jak się zachowujesz, ani w ogóle za to co robisz. Nie nie masz na to żadnego wpływu...
Tak jak płyta kompaktowa nie odpowiada za to, co jest na niej nagrane, tak samo jest z nami. Masz tyle samo swobody co zaprogramowany komputer. Jesteś jedyna w swoim rodzaju nie bardziej niż jednodolarowy banknot...
Pieprzyć mnie. Mam dosyć bycia sobą. Ja piękna. Ja paskudna. Blondynka. Brunetka. Milion pieprzonych wcieleń, które nie uwalniają mnie z pułapki bycia sobą.
Uroda daje władzę, tak samo jak pieniądze i strzelba.
Love me, love me, love me, love me, love me, love me, love me, I'll be anybody you want me to be. Use me. Change me. I can be thin with big breasts and big hair. Take me apart. Make me into anything, but just love me.
To zabawne, ale kiedy się zastanowić, to nawet najbardziej tragiczny pożar jest tylko długotrwałą reakcją chemiczną. Utlenienie Joanny d'Arc.
Choćby nie wiadomo jak się kochało, człowiek się cofa, kiedy kałuża krwi jest coraz bliżej.
Niezależnie od tego, jak będziesz uważna, odniesiesz wrażenie, że coś przegapiłaś, jakoś podskórnie poczujesz, że coś zostało przeoczone. Poczujesz żal, że umknęły chwile, którym należało poświęcić więcej uwagi. Cóż, przyzwyczaj się do tego uczucia. Kiedyś tak spojrzysz na całe swoje życie.
Wszystko, czego możemy zapragnąć, wynika z odebranej tresury.
To zabawne, ale kiedy się zastanowić, to nawet najbardziej tragiczny pożar jest tylko długotrwałą reakcją chemiczną. Utlenienie Joanny d’Arc.".