Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Witajcie w Pamięci. W miejscu, w którym jedynym możliwym scenariuszem jest wspomnienie. Niekończąca się cisza między zakończeniem płyty i początkiem ukrytej ścieżki".

Można tylko być, nie istnieć.
Można włóczyć się wszędzie, można myśleć.
Czy można nadal żyć?

Jenny przysunęła się, zamknęła oczy, przyłożyła usta do warg Alexa i oddała mu się całkowicie. To było jak pozwolenie sobie na upadek do tyłu ze świadomością, że podtrzymają nas ramiona osoby, którą kochamy. W tej chwili krył się sens nieskończonej podróży obojga i łączącej ich magii; było światło i ciemność, dzień i noc. Pocałunek zawierał się w cyklu natury, który miał swój początek, rozwój i koniec, aby potem się odrodzić. Myśl stawała się energią i burzyła wszelkie granice czasoprzestrzeni.
Była miłość. Ich niepodważalna twierdza. Ich tajemnica. Ponad życiem, ponad wiecznością.

Może ludzie musieli pominąć milczeniem przeszłość, aby zaakceptować teraźniejszość.

Jeżeli macie jeszcze przeżyć jakieś emocje zróbcie to (...) Nie rezygnujcie, nie traćcie tej okazji.

(...)Zmiotła miliardy rezygnacji, żalów, pragnień. Miliardy projektów, ambicji, marzeń bez przyszłości i dróg przeciętych w połowie.

Kiedy czas będzie poskromiony, także i on stanie się towarem.

Dlatego odkrycia nie miały ojców.
Bo ojcowie byli tylko pionkami.

Ich usta złączyły się,a czas na ten moment uległ zawieszeniu,przenosił ich wszędzie,w miejsce znane tylko ich duszom,do niedostępnej i masywnej twierdzy.Do fortecy zagubionej w nieznanym kosmosie,gdzie nikt nigdy nie mógłby wejść.To była magia miłości,która splotła ich losy i związała na zawsze.Ponad nieskończonymi drogami,ponad cyklami życia-początkiem i końcem wszystkich rzeczy.

Była miłość.Ich niepodważalna twierdza.Ich tajemnica.Ponad życiem,ponad wiecznością.