Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To, co niemożliwe, jest niemożliwe. Na przykład, niemożliwe jest poruszanie się szybciej od światła... Zresztą, gdyby nawet było to możliwe - czy warto się wysilać? I tak nikt tego nie dojrzy i nie oceni. (K.Prutkow-inżynier, myśl nr 17).

Najprostszy sposób ukrycia chromania na lewą nogę to chromać i na prawą. Nabiera się wówczas wyglądu wilka morskiego, chodzącego kołyszącym się krokiem. (K.Prutkow - inżynier "Poradnik początkującego detektywa").

Zycie jest krótkie - ledwo starcza go, aby popełnić odpowiednią ilość błędów. A powtarzanie ich to już niedopuszczalny luksus. (K.Prutkow - inżynier, myśl 22).

Ci, którzy uważają, że życie ludzkie w stosunku do dawnych czasów zmieniło się tylko powierzchownie, przyrównują ognisko, przy którym spędzali wieczory troglodyci, do telewizora, umilającego czas współczesnym. Porównanie to jest dyskusyjne, ponieważ ognisko i świeci, i grzeje, telewizor zaś tylko świeci, a i to z jednej strony. (K.Prutkow-inżynier, myśl nr 111).

Względność wiedzy to wielka rzecz. Twierdzenie „2 plus 2 równa się 13” jest względnie bliższe prawdy niż twierdzenie „2 plus 2 równa się 41”. Można nawet stwierdzić, że przejście od drugiego do pierwszego jest przejawem dojrzałości twórczej, aktem odwagi naukowej i niesłychanym postępem w nauce ‒ jeśli oczywiście nie wiecie, że 2 plus 2 równa się cztery. W arytmetyce jest to oczywiste, ale nie triumfujmy przedwcześnie. Na przykład w fizyce 2 plus 2 to mniej niż cztery ‒ zjawisko ubytku masy. A w tak subtelnych naukach, jak socjologia czy etyka, nawet nie 2 plus 2, ale 1 plus 1 ‒ to albo przyszła rodzina, albo spisek w celu ograbienia banku.
(K.Prutkow ‒ inżynier, myśl nr 5).

Zgodnie z nauką Buddy, aby uwolnić się od cierpień, należy wyrzec się dóbr doczesnych. Niech mi ktoś powie, jakich dóbr mam się wyrzec, żeby przestał mnie boleć ząb. I to szybko! (K.Prutkow - inżynier, myśl bez numeru).