Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość to dziwna rzecz (...) To jak z tym sadem. Spójrz wokół siebie. Teraz nie bardzo jest co oglądać, prawda? Wygląda sennie, wręcz żałośnie. Ale to tylko część cyklu. Zima, wiosna, lato jesień. Prawdziwa miłość, to znaczy szczera, głęboka miłość, jest właśnie taka. Zapuszcza korzenie, rośnie i zmienia kształt. Czasem zdaje się słaba, innym razem w pełnym rozkwicie. Nic nie jest zawsze takie samo. Wszystko się zmienia, życie idzie naprzód. Ale jeśli miłość jest prawdziwa, jak ta spajająca rodzinę, to zawsze bulgocze pod powierzchnią i tylko czeka, by wybuchnąć z pełną mocą.

Obawiam się, że życie nie daje żadnych gwarancji. Mówię
to z bólem, ale nie mogę obiecać, że znowu nie przy niesie ci cierpienia. Tylko(..)
co mamy zrobić? Przestać żyć, przestać próbować ze strachu przed zranieniem? Owszem, nie
zawsze układa się tak, jak sobie zaplanowaliśmy. Owszem, życie potrafi nas zranić… niemal
zniszczyć, ale teraz wiem, że rany się goją. Stajemy się silniejsi. Możemy znaleźć szczęście
w najbardziej nieoczekiwanym miejscu… z najbardziej nieoczekiwany mi ludźmi.

-Pora,żebyś ty też uwolniła się od przeszłości. Żebyś ruszyła do przodu. Nie możemy go odzyskać, ale możemy go upamiętnić poprzez to, co zrobimy ze swoim życiem.