Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niejeden książę kościoła gotowy był przymknąć oczy na grzechy malarza przez wzgląd na jego geniusz, nikt jednak nie mógł uratować go przez samym sobą.

Pięć minut walki, a może nawet mniej, zakończyło się nie tylko śmiercią przeciwnika Caravaggia, ale również jego własnym upadkiem. Mało momentów zwrotnych w karierze któregokolwiek z wielkich artystów było tak dramatycznych. Idol młodszych rzymskich artystów, ulubieniec kardynałów, człowiek, który malował portret papieża, stał się nagle ściganym mordercą, na którego głowę została wyznaczona cena.

Współczesne badania wzbogaciły niezwykle naszą wiedzę o Caravaggiu, a jednak często możemy powiedzieć tylko to, czego o nim nie wiemy.

Kurtyzany często były zadziwiająco pobożne. Według Montaigne’a nawet uprawiając miłość, każda młoda dziewka w Rzymie, gdy tylko dzwonią na Anioł Pański, wyskakuje z łóżka i modli się.

Malarzom i poetom wszystko wolno. Musimy znosić tych wielkich ludzi, ponieważ nadmiar przeżyć duchowych, który czyni ich wielkimi, prowadzi również do tak dziwnego zachowania”. Słowa przypisywane papieżowi Pawłowi V.

Odkąd nasz malarz stał się tak sławny, zarobił wiele pieniędzy, które przepuszczał na głupstwa i na odwiedzanie miejsc cieszących się złą sławą”, pruderyjnie zanotował Susinno. Następnie przytacza krótką i smutną opowieść: „Któregoś dnia wszedł z pewnymi panami do kościoła Madonny del Pilero. Jeden z jego towarzyszy podszedł do artysty, aby bardzo grzecznie podać mu wodę święconą. Zapytany, czemu to czyni, odpowiedział, że odpuszcza ona grzechy powszednie. <>, odparł Caravaggio, <>”.