cytaty z książek autora "Juliana Buhring"
Należy znaleźć równowagę pomiędzy ochroną prawa do wolności religijnej a ochroną dzieci przed szkodliwymi czy przestępczymi zachowaniami, usprawiedliwianymi praktykowaniem "religii".
Może i da się wybaczyć, ale nie da się tak po prostu zapomnieć, wymazać wspomnień całego życia. W odróżnieniu od pamięci komputerowej mózg nie ma guzika "delete".
[...] zło może zwyciężyć tylko wtedy, kiedy dobrzy ludzie nie podejmują działania.
Jeśli wyrządziło się krzywdę człowiekowi albo tysiącom ludzi, powinno się pomóc, jeśli naprawdę wierzy się w sercu, że się ją wyrządziło.
Człowiek naprawdę musi być mocno zdesperowany, by osiągnąć taki punkt, kiedy czuje, że jedynym wyjściem jest śmierć. (...) Ludzie nie pękają tak bez powodu.
Nigdy nie trać z oczu swoich marzeń.
Bo życie bez marzeń, to życie bez nadziei,
A życie bez nadziei to życie bez celu.
Wielu jest takich, którzy starają się ukryć przed przeszłością, ale ran nie da się wyleczyć, dopóki nie zostaną odsłonięte i opatrzone.
Nadzieja jest potężnym instrumentem w dłoniach tego, kto może ją zarazem dawać i odbierać.
A to, co "złe" i "dobre", całkowicie zależy od okoliczności.
Jeśli umysł może przezwyciężyć dyktat naszego ciała, to może wszystko.. Wszystko zaczyna się w umyśle. Oto tron mocy, od tego zależy, czy zwyciężymy, czy przegramy, początek i koniec wszystkiego. Kiedy umysł się podda, ciało wkrótce podąży za nim.
Jak nie dasz rady przeskoczyć, przeleź spodem. (str. 117).
Nie przejmować się tym, co ludzie pomyślą, to szczególny rodzaj wolności. (str. 128).
Ale chyba świadomość tego, czym jest walka, żeby stworzyć siebie z niczego, sprawia, że chwile sukcesu są znacznie słodsze. (str. 134).
Nie ma satysfakcji z osiągnięć bez walki. (str. 134).
Uważam, że tylko ci, którzy znają dojmujące cierpienie, naprawdę są w stanie docenić jego przeciwieństwo. ( str. 147).
Jeśli naprawdę chcesz doświadczyć świata, wsiądź na rower. ( str. 135).
Życie stało się znacznie atrakcyjniejsze - nie takie, kiedy się tylko egzystuje, ale takie, kiedy egzystencja jest prawdziwym życiem. ( str. 179).
Im częściej się podróżuje, tym mniejszy robi się świat. A jednocześnie człowiek sam się kurczy, wraz ze sprawami, które uważał za ważne. ( str. 185).
Ból jest nieuchronną częścią życia, ale jednych piętnuje bardziej niż innych. Niektórzy obnoszą się ze swoim bólem jak z makijażem. Można go wyczytać w każdej zmarszczce, w każdym spojrzeniu, geście, ten podskórny nurt smutku, jak zapamiętana piosenka albo zapach perfum pozostających na poduszce. Jakże piękna jest twarz nienapiętnowana, twarz człowieka, którego dotknął ból, ale nie zostawił na nim swojego śladu. ( str.216).
Najpiękniejsze chwile w życiu są ulotne. To także składa się na ich piękno. Gdyby coś trwało i trwało, straciłoby swoją moc. ( str. 254).
Źli ludzie mogą działać tylko poprzez strach, a głośne nazwanie rzeczy po imieniu osłabia ich władzę.