Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pytasz, czy nie przeszkadza mi to, co ona robiła wcześniej? Sam przecież również byłem niezłą męską dziwką. Ha, ha, ha! Tyle że ja robiłem to z wyboru, a ona z konieczności. Nie mnie więc ją osądzać.

Co się dzieje, jeśli ludzie z odmiennej kultury, ceniący nie maksymalizację szczęścia, lecz minimalizację nieszczęścia, stykają się z naszym światem? W wyniku kontaktu z naszą kulturą, reklamami, marketingiem, kultem seksu, gadżetami, telewizorami, zaczynają pragnąć tego samego, co my - wysokiego standardu życia i swobody. Tracą swoją tożsamośc, przyjmując nową - zachodnią. I wtedy pojawią się rozbieżności między ich wyimaginowanymi oczekiwaniami a brutalną rzeczywistością. Z zarobkami rzędu czterdzieści - pięcdziesiąt dolarów miesięcznie (o ile w ogóle znajdą pracę) ciężko jest im realizować się w świecie, w którym szczęście zależy od możliwości zakupu różnych produktów. Nie mogąc się realizować poprzez zakupy, w cywilizacji konsumpcji przedstawiciele odmiennych kultur spadają na sam dół skali Cantrila. Nasza kultura okrada ich ze szczęścia: rozbudza pragnienia i nie daje możliwosci ich zaspokojenia.

Przykładanie zachodnich wzorców szczęścia do rzeczywistości rodzinnej i zawodowej w krajach biedniejszych prowadzi do frustracji i rozczarowań. Badania Indonesian Happiness Index (IHI) wskazują, że najmniej szczęśliwi są mieszkańcy Dżakarty, miejsca, w którym zarabia się relatywnie największe pieniądze w Indonezji. Szczęśliwsi są mieszkańcy małych społeczności oraz miejsc, do których nie dotarł biały człowiek.

Obserwując obszary odmienne kulturowo, należy zdać sobie sprawę, jak bardzo jesteśmy niewolnikami własnej kultury i poglądów. Patrzymy na różne sprawy przez pryzmat własnego doświadczenia i nie dostrzegamy tego filtra, jesteśmy z nim tak oswojeni, że nie umiemy się bez niego obyć.

Każdy jest kowalem własnego losu, sam odpowiada za to, czy będzie szczęśliwy. Ale choć szczęście oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi, a dążenie do niego często wiąże się z ciężką pracą i licznymi wyrzeczeniami, w gruncie rzeczy każdy w jakiś sposób próbuje je osiągnąć. Od czego zależy szczęście? Czy jeśli nie ma nadziei na znalezienie szczęścia, życie traci sens?

Prawda jest tyle warta, ile ust zechce ją powtórzyć.

Prowincja Papua, obejmująca zachodnią część Nowej Gwinei, to prawdziwy koniec świata i wspaniałe miejsce, aby zniknąć bez śladu. To miejsce najmniej znane, najbardziej tajemnicze, najsprytniej ukryte przed światem, jakie istnieje na Ziemi. Rzeki przecinają tu dżunglę, która zdaje się nieustannie złowieszczo nawoływać: "Chooodź dooo mnieee".

[...] żaden muzułmanin nie uwierzy w lądowanie na kosmonautów na Księżycu z uwagi na pewien pochodzący od Proroka przekaz. Mahomet miał powiedzieć, że pomiędzy Ziemią a Księżycem rozciąga się ogromny ocean, a zatem gdyby faktycznie Amerykanie dotarli na Księżyc, zrobiliby wielką dziurę w tymże oceanie, co skończyłoby się potopem, równie morderczym jak ten z czasów Noego.