Michał Kaziów urodził się 13 września 1925 roku w Koropcu nad Dniestrem. Jako żołnierz w październiku 1945 roku stracił wzrok i ręce. Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Opublikował m. in. autobiograficzną powieść "Gdy moim oczom" (1985) i zbiory opowiadań: "Zdeptanego podnieść" (1988)," Z orchideą" (1995)oraz opowieść biograficzną o Janie Silhanie "A jednak w pamięci" (1995).
W swojej twórczości Michał Kaziów podejmuje szczególnie wieloraką problematykę ludzi niewidomych, a także doświadczenia ludzi poszkodowanych przez los. Stara się ukazać mechanizmy decydujące o możliwości przezwyciężenia ograniczeń i te, które przyczyniają się do degradacji ludzkiej osoby. Wiele jego utworów ma walor humanistycznego pokrzepienia.