Co napisał(-a) A.W. Mykel?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Sprzysiężenie salamandry Dziedzictwo strachu

Szukasz cytatów z książek A.W. Mykel?

Cytaty z książek autora A.W. Mykel

A.W. Mykel

7,3/10

Pisze książki: kryminał, sensacja, thriller

Autor amerykański, mieszkający obecnie w Teksasie. Pisanie stanowi jego hobby, z zawodu jest biznesmenem. Debiutował w 1980 roku książką "Dziedzictwo strachu", która odniosła błyskotliwy sukces; wielu krytyków porównywało ją do najlepszych powieści Roberta Ludluma (w szczególności wydanej w tym samym czasie "Tożsamości Bourne'a", na niekorzyść tej ostatniej!). Kolejną książką Mykela było "Sprzysiężenie Salamandry"; po kilku latach przerwy ukazał się "The Luxus".
Wszystkie powieści Mykela to thrillery szpiegowskie o tzw. globalnej intrydze, z powikłaną, a zarazem bardzoo wartką akcją, której kulminacją jest niezwykle zaskakujące zakończenie.

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

1997

Sprzysiężenie salamandry

A.W. Mykel

0,0 z ocen

3 czytelników 0 opinii

1997

Dodaj na półkę

1993

Dziedzictwo strachu

A.W. Mykel

7,3 z 20 ocen

41 czytelników 3 opinie

1993

Dodaj na półkę

Najnowsze opinie o książkach autora

Dziedzictwo strachu A.W. Mykel

betulek

ocenił(a) na 77 lata temu

Interesująca koncepcja, szpiegowskie political fiction. Przynajmniej oczko wyżej od Ludluma, bo dużo się dzieje, mało zapychaczy w sensie szczegółowych opisów technicznych, a wiele zgrabnych zwrotów akcji nadaje opowieści pożądane tempo. Bardzo duży plus - zakończenie. Z grubsza faktycznie wiadomo wcześniej, do czego cała ta historia zmierza, ale zakończenie zaskakuje szczegółami i jest świetnie rozegrane technicznie, daje do myślenia.

Przeczytaj

Dziedzictwo strachu A.W. Mykel

wishjet

ocenił(a) na 710 lata temu

Ogólnie mówiąc - może być. Trzyma w napięciu, choć w zasadzie tak już mniej więcej od połowy można przewidywać zakończenie. Książkę należałoby zaliczyć do kategorii "szpiegowskie", ale nie w tym stylu, który lubię najbardziej. Bo najbardziej lubię styl Johna le Carre czy Lena Deinghtona - trochę "siermiężny" opis pracy agentów, bez zbędnych udziwnień i technologicznych cudów. Tymczasem u Mykela niby KGB i CIA obecne jak należy, ale przy okazji inne supertajne organizacje, komputery (które mówią ludzkim głosem :) - a w tle (a może i nie w tle) Czwarta Rzesza. Tak więc bliżej Ludluma niż wymienionych wcześniej autorów. Zastanawiałem się: 6 czy 7 gwiazdek? Dałem 7, bo samo zakończenie książki jest bardzo pomysłowe - coś na kształt muzycznego da capo al fine...

Przeczytaj