Co napisał(-a) Jean Starobinski?

Zobacz ostatnio wydane książki autora: Atrament melancholii Czarodziejki Wynalezienie wolności 1700-1789 Portrait de l'artiste en saltimbanque Jean-Jacques Rousseau. Przejrzystość i przeszkoda oraz siedem esejów o Rousseau

Szukasz cytatów z książek Jean Starobinski?

Cytaty z książek autora Jean Starobinski

Jean Starobinski

7,8/10

Pisze książki: publicystyka literacka, eseje, językoznawstwo, nauka o literaturze, czasopisma, muzyka

Urodzony: 17.11.1920Zmarły: 04.03.2019

Jean Isaac Starobinski - szwajcarski filozof, eseista, historyk, literaturoznawca i krytyk pochodzenia żydowskiego.
Urodził się w Genewie, ale jego rodzice, Aron Starobinski i Szajndla Frydman byli polskimi Żydami. Absolwent Uniwersytetu Genewskiego (Université de Genève) - literatura klasyczna oraz medycyna. Przedstawiciel tzw. krytyki kompletnej, której celem jest umiejscowienie problemu w jak najszerszym kontekście kulturowym. Autor studiów poświęconych twórczości i recepcji Jana Jakuba Rousseau, Madame de Staël-Holstein czy Charles’a de Montesquieu. Członek Académie des Sciences Morales et Politiques. Pisał w języku francuskim. Jean Starobinski żył 98 lat. Wybrane publikacje książkowe: "Jean-Jacques Rousseau. La transparence et l'obstacle" (1957, polskie wydanie: "Jean-Jacques Rousseau. Przejrzystość i przeszkoda", Wydawnictwo KR, 2000),"1789: Les Emblèmes de la Raison" (1973, polskie wydanie: "1789. Emblematy rozumu", Czytelnik, 1997),"Les enchanteresses" (2005, polskie wydanie: "Czarodziejki", Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, 2011),"L'Encre de la mélancolie" (2012, polskie wydanie: "Atrament melancholii", Wydawnictwo słowo/obraz terytoria, 2017). Żona: Jacqueline H. Sirman (15.08.1954-04.03.2019, jego śmierć),3 synów: Michel, Pierre i Georges (ur. 14.06.1961).

Wszystkie
Książki
Czasopisma

Sortuj od:

2021

Literatura na Świecie nr 7-8 /2021 (600-601)

Agata Bielik-Robson, Jean Starobinski

Cykl: Literatura na świecie (tom 600-601)

6,3 z 3 ocen

6 czytelników 0 opinii

2021

Dodaj na półkę

2017

Atrament melancholii

Jean Starobinski

8,0 z 7 ocen

102 czytelników 1 opinia

2017

Dodaj na półkę

2011

Czarodziejki

Jean Starobinski

7,5 z 6 ocen

47 czytelników 2 opinie

2011

Dodaj na półkę

2006

Wynalezienie wolności 1700-1789

Jean Starobinski

7,2 z 14 ocen

62 czytelników 2 opinie

2006

Dodaj na półkę

2006

Zeszyty Literackie nr 94 (2/2006)

Irena Grudzińska-Gross, Zbigniew Herbert

6,0 z 1 ocen

3 czytelników 0 opinii

2006

Dodaj na półkę

2004

Portrait de l'artiste en saltimbanque

Jean Starobinski

9,0 z 1 ocen

1 czytelnik 0 opinii

2004

Dodaj na półkę

2000

Jean-Jacques Rousseau. Przejrzystość i przeszkoda oraz siedem esejów o Rousseau

Jean Starobinski

8,0 z 4 ocen

14 czytelników 0 opinii

2000

Dodaj na półkę

1997

1789. Emblematy rozumu

Jean Starobinski

8,7 z 7 ocen

35 czytelników 1 opinia

1997

Dodaj na półkę

1986

Pismo literacko-artystyczne, nr 11-12/1986

Jorge Luis Borges, Anna Achmatowa

Cykl: Pismo literacko-artystyczne (tom 54-55)

6,0 z 1 ocen

2 czytelników 0 opinii

1986

Dodaj na półkę

1974

Antologia współczesnej krytyki literackiej we Francji

René Girard, Maurice Blanchot

6,0 z 2 ocen

16 czytelników 0 opinii

1974

Dodaj na półkę

Najnowsze opinie o książkach autora

Wynalezienie wolności 1700-1789 Jean Starobinski

SMPP21

ocenił(a) na 79 tyg. temu

Oczywiście nie jest to esej o stricte wolności w myśli politycznej XVIII wieku, choć porusza ten wątek. Starobinski skupia się na przemianach w sztuce tej epoki, analizuje rokoko i neoklasycyzm pod względem pragnień adresata dzieł, ponieważ artysta jeszcze nie miał całkowitej wolności tworzenia i musiał polegać na mecenacie. Wniosek jest taki, że wynaleziono nowy rodzaj wolności, w której wola jednostki stawiana jest powyżej wszystkiego, co zapowiada ujarzmienie przyrody przez człowieka i indywidualizm romantyzmu. Wszystko to dokładnie, choć trochę chaotycznie, opowiedziane poprzez obrazy i rysunki m.in. Fragonarda, Bouchera, Gainsborougha.

Przeczytaj

Wynalezienie wolności 1700-1789 Jean Starobinski

Vincentius

ocenił(a) na 743 tyg. temu

Subtelny, pięknie napisany esej o kulturze i sztuce epoki Oświecenia. Żadną miarą nie stanowi syntezy. Jest jak powolna, finezyjna, iskrząca się erudycją podróż przez style rokokowy i klasyczny, place, teatry, ogrody, stylizowane ruiny, galerie portretowe w poszukiwaniu owej szczególnej gry natury i rozumu - tak przecenionego w "wieku świateł". Piękne, niezwykle staranne, bogato ilustrowane wydanie, współgrające z elegancją stylu autora.

Przeczytaj