Arkadiusz Kamiński

Kiedy siedziała przy stole, odzywała się bardzo rzadko. Mogłoby się wydawać, że wcale jej nie ma, ale z chwilą, gdy poszła i zostaliśmy sami...

Kiedy siedziała przy stole, odzywała się bardzo rzadko. Mogłoby się wydawać, że wcale jej nie ma, ale z chwilą, gdy poszła i zostaliśmy sami, zaczęło jej nam brakować. Nie było to bardzo smutne uczucie, ale raczej taki stan, kiedy wszystko wydaje ci się być normalne, dopóki ktoś nie wstanie od stołu. Dopiero wtedy przekonujesz się, że ta normalność była czymś więcej niż tylko zwykłą normalnością.