Popularne hasła / tagi
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Marcel Reich-Ranicki

- Pisze książki: literatura piękna, biografia, autobiografia, pamiętnik, językoznawstwo, nauka o literaturze, czasopisma
- Urodzony: 2 czerwca 1920
- Zmarły: 18 września 2013
Marcel (Marceli) Reich-Ranicki (ur. jako Marcel Reich) - niemiecki krytyk literacki żydowskiego pochodzenia urodzony w Polsce.
Przyszedł na świat we Włocławku, ale od 9. do 19. roku życia mieszkał w Berlinie.
W czasie II wojny światowej przebywał w warszawskim getcie, gdzie pełnił funkcję szefa biura tłumaczeń Rady Żydowskiej (Judenratu).
Po wojnie pracował w służbach komunistycznych. Działał także jako dyplomata w Berlinie i Londynie.
Tłumacz literatury niemieckojęzycznej.
Od 1958 roku mieszkał w Republice Federalnej Niemiec, gdzie zdobył rozgłos jako krytyk literacki (mówiono o nim "papież literatury").
W latach 1988-2001 miał w publicznej TV niemieckiej program zatytułowany "Das literarische Quartett".
W kwietniu 2009 roku nakładem Wydawnictwa W.A.B. ukazała się książka autorstwa warszawskiego korespondenta gazety "Die Welt", Gerharda Gnaucka, zatytułowana "Marcel Reich-Ranicki. Polskie Lata".
Marcel Reich-Ranicki zmarł we Frankfurcie nad Menem (gdzie mieszkał) w wieku 93 lat.
Wybrane publikacje: "Literarisches Leben in Deutschland. Kommentare und Pamphlete" (1963),"Nachprüfung. Aufsätze über deutsche Schriftsteller von gestern" (1977),"Entgegnung. Zur deutschen Literatur der siebziger Jahre" (1981),"Mein Leben" (1999, polskie wydanie: "Moje życie", Wydawnictwo Muza, 2000),"Erst leben, dann spielen" (2001, polskie wydanie: "Najpierw żyć, potem igrać. Szkice o literaturze polskiej", Ossolineum, 2005).
Żona: Teofila "Tosia" Langnas (01.07.1942-29.04.2011, jej śmierć),syn Andrzej Aleksander (ur. 30.12.1948).
- 21 przeczytało książki autora
- 41 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Patriotyzm nie jest jeszcze niczym negatywnym, a przecież często budzi moją nieufność. Gdyż tylko jeden kroi dzieli go od nacjonalizmu, ten zaś tylko krok od szowinizmu. Mnie podoba się twierdzenie Nietzschego, że narodów nie należy ani kochać ani nienawidzić.
Patriotyzm nie jest jeszcze niczym negatywnym, a przecież często budzi moją nieufność. Gdyż tylko jeden kroi dzieli go od nacjonalizmu, ten ...
Rozwiń Zwiń