Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzie to chyba ginący gatunek(...) A właściwie nie. Nie ludzie. Tylko człowiek.

Ludzkie życie jest kategorycznie zbyt długie, żebyśmy mieli szansę przeżyć je przyzwoicie.

Zanim znowu stąd odejdziesz, niszcząc szklany, kruchy ład...
Zostawiając w popielniczce niedopałek wspólnych lat...
Do połowy puste łóżko, do połowy pusty świat.
Chce raz jeszcze zapaść w otchłań karmazyny twoich warg..
Nim wśród ciężkich kropel deszczu, pośród wiatru cichych skarg...
Ty swe ciało, a ja serce - wystawimy znów na targ.

Każdy ma swoje demony, z którymi musi się zmierzyć. Część mamy wspólnych, ale każdy musi sobie z nimi radzić na swój sposób.

(...) trzeba przynajmniej starać się jakoś wyrównywać ten bilans dobra i zła.

Ale zasadniczo niezależnie od tego kim jesteśmy, ile mamy forsy, facetów, kobiet, samochodów, jachtów, władzy... I tak czeka nas śmierć. Dlatego ta wiara i nadzieja na lepszą przyszłość po śmierci jest jedynym światłem w tunelu.