Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czytało mi się bardzo dobrze. Jest to przyjemna i wciągająca pozycja, która jest całkowicie bezpieczna dla młodszych czytelników. Potwory czy "upiorne" zajęcia zostały przedstawione w łagodny sposób, ale nie spłaszczony. Dlatego lektura nie tylko nadaje się dla młodszych - starsi też mogą po nią sięgnąć i dobrze się bawić. Oprócz tego znajdziemy tu parę smaczków, takich jak Ryk-Tok, RTS (nieliczni zrozumieją skąd wywodzą się te nazwy ;) ) czy młodzieżowe słowa, które pojawiają się naturalnie. Nie są zapodane na siłę. Czytanie ich powodowało pojawianie się za każdym razem uśmiechu na mojej twarzy, bo nie widzę bez nich życia. Porusza temat czerpania radości z tego, co kocha się robić, wsparcia przyjaciół i rodziny, a nawet zrozumienia swojego błędu wynikającego z zazdrości. Nie ma wątpliwości, że jest to pozycja, która uczy. Po pierwsze - nie warto wątpić w swoje zdolności po nieprzychylnych komentarzach. Nawet jeśli nasze zainteresowania są "staromodne". Po drugie - sprawcy bullyingu mają jakiś powód, dla którego zachowują się tak, a nie inaczej (co ich nie usprawiedliwia, ale pomaga zrozumieć cały sens tego zjawiska). I po trzecie - z czym wiąże się strach polegający na niezrozumieniu. Podobało mi się to, że nasza Frankie mogła liczyć na swoich przyjaciół. Nie tylko obdarzyli ją zrozumieniem, pomocną dłonią, ale także nie opuszczali do samego końca. Byli przyczyną, dla której mogła być sobą... jak i pomogli odkryć jej część siebie. Ale o tym dowiecie się podczas czytania "Upiornego Konkursu". I te zwroty akcji, których się nie spodziewałam. A powinnam? No właśnie nie, co oznacza, że były świetnie zaplanowane. Język nie jest infantylny, pojawiają się słowa z wyższej półki, a litery są wystarczająco duże, by sprawiały wrażenie płynięcia po tekście. Z pewnością jest to dobry wybór, jeśli zastanawiacie się nad zakupem. Recenzję znajdziecie również na moim instagramie bookiecikowa.