Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rodzina Haarder to mama, tata i córka. Mieszkają w odległej i zupełnie odległej części wyspy na tak zwanej głowie. Ich dom otacza las. Matka od wielu lat nie opuszcza sypialni. Jest zbyt ciężka bo choć podnieść się z łózka. Ojciec Jens kiedyś robił piękne meble, teraz zajmuje go głównie zbieractwem. Natomiast Liv ich dziewięcioletnia córka oficjalnie nie żyje. Jens zgłosił jej śmierć by ją na zawsze przy sobie zachować. Dziewczynka dorasta w nienormalnych warunkach. Jest świadkiem rzeczy, których dziecko w tym wieku nie powinno ogladać. Ojciec wpajał jej osobliwe zasady moralne, udzielał dziwnych rad i uczył zabijać. Liv biega po lesie z łukiem i nożem przy pasku. Wie jak polować na zające i wie, że gdy odbiera im życie, one nie cierpią. W ciemności przecież nie czuje się bólu. "Żywica" to niezwykle poruszająca historia o postępującym szaleństwie i wielkiej miłości która popycha do makabrycznych czynów. Autorka przedstawia nam trzy rózne światy. Świat Jensa, kompulsywnego zbieracza uwikłanego w skomplikowaną relację w matką. Świat Marii nękanej chorobą i świat ich córki Liv. Dziewięciolatki która nie do końca odróżnia co jest dobre, a co złe. Której czas odmierzają polowania, ucieczka i strach. "Żywica" to taka książka w czytaniu której trzeba robić przerwy na wypłakanie się. Są tu sceny, które przyprawią was o ciary i których długo nie wyrzucicie z głowy. To jedna z ciekawszych powieści z jakimi miałam ostatnio doczynienia. Zdecydowanie polecam!