Najnowsze artykuły
- ArtykułyTu streszczenia nie wystarczą. Sprawdź swoją znajomość lektur [QUIZ]Konrad Wrzesiński1
- ArtykułyCzytamy w weekend. 10 maja 2024LubimyCzytać315
- Artykuły„Lepiej skupić się na tym, żeby swoją historię dobrze opowiedzieć”: wywiad z Anną KańtochSonia Miniewicz1
- Artykuły„Piszę to, co sama bym przeczytała”: wywiad z Mags GreenSonia Miniewicz1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Eugeniusz Kamburowski
Źródło: http://m.c.lnkd.licdn.com/mpr/pub/image-W7ZiocGdP4a07Up_C-jrES-IRnfMFNl4gIRfZYaWRU6HYEMvW7ZfkifdRmhHFdnYV8kc/eugeniusz-kamburowski.jpg
1
9,5/10
Pisze książki: publicystyka literacka, eseje
Urodzony: 19.09.1965
Imię i nazwisko lub pseudonim, pod którym publikuję: Eugeniusz Kamburowski
Data urodzenia: 19 września 1965
Miejsce zamieszkania: Katowice
Publikacje autora: „Sny o pakaranach” są moim debiutem książkowym, wcześniej publikowałem wiersze, tłumaczenia, artykuły, recenzje.
Fakty z życia, które autor chciałby wyeksponować: Jestem także tłumaczem z języka macedońskiego i angielskiego, dużo podróżuję, czuję się jak ryba w wodzie w wielu krajach, kulturach, językach.
Mój wyuczony zawód to: inżynier elektronik (traktuję go utylitarnie, przynosi mi swobodę finansową i pozwala na zajmowanie się innymi sprawami po godzinach)
Zawód, który wykonuję: Jestem kierownikiem działu rozwoju w firmie oświetleniowej.
Zawód, który chciałbym wykonywać: W wyrażeniu „wykonywać zawód” jest jakaś nuta przymusu i skrępowania. Hrabal w dzieciństwie chciał być bezrobotnym, ja bym to trochę zmodyfikował: nie chciałbym „wykonywać” żadnego zawodu, wszystko, co robię, chciałbym robić z przyjemnością i poczuciem głębokiego sensu tej pracy.
Wykształcenie (szkoła, kierunek, poziom: podstawowe, średnie, wyższe…): j.w., Politechnika Śląska w Gliwicach.
Chciałbym mieszkać w (z jakiego powodu?): na Islandii, jak mój bohater – odpowiadają mi krajobrazy i ludzie (gęstość zaludnienia 2,5 osoby na kilometr kwadratowy).
Wyprawa, na której byłem: Zwiedziłem wiele krajów, ale naprawdę wyjątkowo poczułem się na Islandii i w Japonii.
Wyprawa, na którą chciałbym się wybrać: nie licząc wypraw w głąb siebie, chciałbym pojechać do Peru, bo, wstyd się przyznać, nigdy nie widziałem na żywo pakarany.
Myślę, że w moich utworach dobrze mi wychodzi: humor, zabawa konwencjami, wciągająca fabuła.
Dlaczego piszę?: Z potrzeby komunikacji, zarówno ze światem wewnętrznym (dialog z samym sobą),jak i zewnętrznym (dialog z innymi).
Książki, bez których z pewnością bym nie pisał: Z pewnością nie napisałbym „Snów o pakaranach”, gdyby ojciec nie opowiadał mi w dzieciństwie bajek o zwierzętach.
Mój ulubiony bohater literacki: kiedyś Harry Haller, teraz Philip Marlowe, ewentualnie Ravic.
Gdybym nie musiał pracować, to zajmowałbym się: Prowadziłbym badania nad inteligencją dynomis branickii in situ.https://www.facebook.com/eugeniusz.kamburowski
Data urodzenia: 19 września 1965
Miejsce zamieszkania: Katowice
Publikacje autora: „Sny o pakaranach” są moim debiutem książkowym, wcześniej publikowałem wiersze, tłumaczenia, artykuły, recenzje.
Fakty z życia, które autor chciałby wyeksponować: Jestem także tłumaczem z języka macedońskiego i angielskiego, dużo podróżuję, czuję się jak ryba w wodzie w wielu krajach, kulturach, językach.
Mój wyuczony zawód to: inżynier elektronik (traktuję go utylitarnie, przynosi mi swobodę finansową i pozwala na zajmowanie się innymi sprawami po godzinach)
Zawód, który wykonuję: Jestem kierownikiem działu rozwoju w firmie oświetleniowej.
Zawód, który chciałbym wykonywać: W wyrażeniu „wykonywać zawód” jest jakaś nuta przymusu i skrępowania. Hrabal w dzieciństwie chciał być bezrobotnym, ja bym to trochę zmodyfikował: nie chciałbym „wykonywać” żadnego zawodu, wszystko, co robię, chciałbym robić z przyjemnością i poczuciem głębokiego sensu tej pracy.
Wykształcenie (szkoła, kierunek, poziom: podstawowe, średnie, wyższe…): j.w., Politechnika Śląska w Gliwicach.
Chciałbym mieszkać w (z jakiego powodu?): na Islandii, jak mój bohater – odpowiadają mi krajobrazy i ludzie (gęstość zaludnienia 2,5 osoby na kilometr kwadratowy).
Wyprawa, na której byłem: Zwiedziłem wiele krajów, ale naprawdę wyjątkowo poczułem się na Islandii i w Japonii.
Wyprawa, na którą chciałbym się wybrać: nie licząc wypraw w głąb siebie, chciałbym pojechać do Peru, bo, wstyd się przyznać, nigdy nie widziałem na żywo pakarany.
Myślę, że w moich utworach dobrze mi wychodzi: humor, zabawa konwencjami, wciągająca fabuła.
Dlaczego piszę?: Z potrzeby komunikacji, zarówno ze światem wewnętrznym (dialog z samym sobą),jak i zewnętrznym (dialog z innymi).
Książki, bez których z pewnością bym nie pisał: Z pewnością nie napisałbym „Snów o pakaranach”, gdyby ojciec nie opowiadał mi w dzieciństwie bajek o zwierzętach.
Mój ulubiony bohater literacki: kiedyś Harry Haller, teraz Philip Marlowe, ewentualnie Ravic.
Gdybym nie musiał pracować, to zajmowałbym się: Prowadziłbym badania nad inteligencją dynomis branickii in situ.https://www.facebook.com/eugeniusz.kamburowski
9,5/10średnia ocena książek autora
3 przeczytało książki autora
6 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Sny o Pakaranach Eugeniusz Kamburowski
9,5
Dziś często występuje namysł nad tym jak ludzi zachęcić do czytania, a tym bardziej jak zachęcić ich do polubienia filozofii.
Opasłe tomy pisane przez wielkich myślicieli często nie dość , że zniechęcają samą objętością, to jeszcze na domiar złego są pisane nie jasno.
„Sny o pakaranach” Eugeniusza Kamburowskiego, bo o nich mowa są bajkową próbą opowiedzenia o ludziach z perspektywy zwierzęcia, ale i głównie próbą zastanowienia się czy zwierzęta są tak różne od nas.
Problemy bowiem, które napotykają bohaterowie są podobne do ludzkich, a i w poszczególnych zwierzętach można odnaleźć inny typ.
Wspomniałam o bohaterach, więc skoro rzekło się a trzeba powiedzieć b i ich krótko przedstawić.
Postaciami pierwszoplanowymi są : Pan Pako Pakarana, pazurnica Grażynka pobierająca lekcje u Karate Koberki, Ines i Xulia , poza nimi jednak też wiele znamienitych charakterów.
Zagłębiając się w lekturę „Snów o pakaranach”, przenosimy się w świat w którym to zwierzęta wiodą prym. W klimat wprowadza czytelników piękna legenda w której to pakarana jest zwierzęciem przez Boga uwielbionym i wybranym, choć większość ludzi nawet nie zaszczyca myślami tego zwierzęcia.
Swoją wędrówkę bohaterowie zaczynają jako młodzi i naiwni, w trakcie zaś rozwoju akcji czytelnik, co jest niewątpliwą zaletą - dojrzewa wraz z nimi.
Zalety tej książki można mnożyć, poczynając od humoru i nie popadania w nadmuchaną terminologię, przez najlepsza jak do tej pory odpowiedź na pytanie dlaczego jest raczej coś niż nic, po brak banałów. Po lekturze stwierdzam, że wpadła mi w ręce książka, która może zachęcić do filozofowania każdego, od młodszego czytelnika po osobę starszą.
Myślę , że każdy kto zachował w sobie choć trochę z dziecka będzie usatysfakcjonowany, a Ci którzy zapomnieli jak to jest przypomną sobie z radością o tej części swojej osobowości .