Ach, gdybym tylko poczekała... A tak to wkurzył mnie ten King swoją decyzją (bo czytam w formacie e-), a ponieważ miałam ochotę przeczytać jego książkę, to kupiłam papier.
Czuję się głupio :(, bo nie poczekałam. A w sumie to zupełnie nie sięgam już po papier...

Ach, gdybym tylko poczekała... A tak to wkurzył mnie ten King swoją decyzją (bo czytam w formacie e-), a ponieważ miałam ochotę przeczytać jego książkę, to kupiłam papier.
Czuję się głupio :(, bo nie poczekałam. A w sumie to zupełnie nie sięgam już po papier...

Mateusz: Wydaje mi się, że jest jednak paru takich, którym nie zależy, by czytały ich masy, wręcz przeciwnie. I nie musi się to wcale równać z pisaniem do szuflady. Może tak jak Borgesowi publikacja tekstu pozwala się od niego uwolnić.1. "Możliwie szeroka publiczność" nie musi od razu oznaczać mas. Jedni piszą dla jak największej grupy odbiorców i starają się podlizywać różnej maści ćwierćinteligentom, inni mają coś ciekawego do powiedzenia i zależy im by trafiło to do określonej, gotowej na takie treści grupy czytelników. Jednak nawet jeśli książka jest naprawdę niszowa, to jej autor raczej ucieszy się z poszerzenia tej niszy lub wyrwania się książki na świat poza jej granicami.
2. Wątpię by Ci, którym ani na kasie, ani na sławie, ani na żadnych innych korzyściach z pisania zupełnie nie zależy, stanowili jakąś istotną procentowo grupę wśród publikujących autorów. Pewnie tacy istnieją, ale w dyskusji o większości lub o typowych (cokolwiek to znaczy) pisarzach są raczej nieistotnym i łatwym do pominięcia marginesem - nie da się przecież dyskutować o wszystkich z osobna, możemy mówić o jakiejś średniej lub większości lub o pojedynczym pisarzu, ale o wszystkich nigdy nam się nie uda.
3. King raczej do piszących wyłącznie dla własnej przyjemności nie należy, zdaje się że dość mocno mu zależy na popularności (lub wiążącej się z nią kasie).

Mateusz: "Durna fanaberia" nie odnosiło się do decyzji Kinga, która tak naprawdę średnio mnie interesuje (ebuki-srebuki), tylko do każdej możliwej pisarskiej fanaberii, durnej w opinii ogółu (niekoniecznie w mojej).No to przepraszam za nadinterpretację. I zgadzam się że pisarz, tak samo zresztą jak każdy inny człowiek, ma prawo do swoich fanaberii, zarówno tych durnych jak i genialnych i wszelkich innych, jakie jeszcze przyjdą mu do głowy (w granicach prawa oczywiście) i nawet nie tyle musimy mu na nie pozwolić, co nie powinniśmy/nie mamy prawa czegokolwiek zabraniać. Ale z drugiej strony możemy mieć własne fanaberie i mieć ochotę takie zachowanie skomentować, co też niniejszym czynimy.

Mateusz: Poza tym tworzenie jakiegoś archetypu pisarza i decydowanie co leży w jego naturze i jakie jego zachowania są pisarsko racjonalne, a jakie nie, jest jakąś perwersyjną donkiszoterią, usiłującą ludzi, których siła tkwi w indywidualizmie, sprowadzić do prostego schematu.Jasne, ludzie są indywidualistami i każdy jest inny i nie do porównania z drugim. Tylko jakoś tak dziwnie się dzieje, że wciąż spotykamy ludzi podobnych do tych już znanych, albo z naszego dotychczasowego życia, albo z książek i innych źródeł, a psychologowie i socjologowie potrafią całkiem nieźle przewidywać zachowania większości tych jakże indywidualnych jednostek. I nie wydaje mi się, żeby pisarze, którzy rozumieją świat i ludzi podobnie jak niepisarze, opisują ludzkie zachowania dość zgodnie z powszechnie obserwowaną rzeczywistością, byli pod tym względem jakoś specjalnie wyjątkowi. Jasne, wszyscy jesteśmy różni i nie da się znaleźć wśród nas dwojga identycznych, ale to jeszcze nie znaczy, że nie jesteśmy do siebie podobni. Różnimy się szczegółami, ale jakieś archetypy jednak istnieją, jedyne czego nie możemy z nimi robić, to twierdzić, że dotyczą wszystkich. A twierdzenie, że coś jest prawdziwe dla większości, w zupełności wystarcza do prowadzenia dyskusji o tej właśnie większości.

Mateusz: Wydaje mi się, że jest jednak paru takich, którym nie zależy, by czytały ich masy, wręcz przeciwnie. I nie musi się to wcale równać z pisaniem do szuflady. Może tak jak Borgesowi publikacja tekstu pozwala się od niego uwolnić.1. "Możliwie szeroka publiczność" nie musi od razu oznaczać mas. Jedni piszą dla jak największej grupy odbiorców i starają się podlizywać...

Wydaje mi się, że jest jednak paru takich, którym nie zależy, by czytały ich masy, wręcz przeciwnie. I nie musi się to wcale równać z pisaniem do szuflady. Może tak jak Borgesowi publikacja tekstu pozwala się od niego uwolnić.
"Durna fanaberia" nie odnosiło się do decyzji Kinga, która tak naprawdę średnio mnie interesuje (ebuki-srebuki), tylko do każdej możliwej pisarskiej fanaberii, durnej w opinii ogółu (niekoniecznie w mojej).
Poza tym tworzenie jakiegoś archetypu pisarza i decydowanie co leży w jego naturze i jakie jego zachowania są pisarsko racjonalne, a jakie nie, jest jakąś perwersyjną donkiszoterią, usiłującą ludzi, których siła tkwi w indywidualizmie, sprowadzić do prostego schematu.

Wydaje mi się, że jest jednak paru takich, którym nie zależy, by czytały ich masy, wręcz przeciwnie. I nie musi się to wcale równać z pisaniem do szuflady. Może tak jak Borgesowi publikacja tekstu pozwala się od niego uwolnić.
"Durna fanaberia" nie odnosiło się do decyzji Kinga, która tak naprawdę średnio mnie interesuje (ebuki-srebuki), tylko do każdej możliwej pisarskiej...

Mateusz: Dlaczego wszyscy oczekują od pisarzy bycia byznesmenami lub mówiąc bardziej swojsko handlarzami? Niech każdy robi swoje, handlarze niech liczą każdą złotówkę i łamiąc głowę jak zarobić jeszcze więcej i jakie działanie przyniesie zysk, a pisarzom pozwólmy mieć durne fanaberie. Uważam, że taki kontrast jest więcej niż potrzebny. Ja szanuję artystów, którzy mają swoje zdanie, nie mizdrzą się do odbiorców i nie włażą im w dupę, inni nazywają takie zachowanie lekceważeniem. Gdzie leży prawda?Rozumiem że to do mnie, przynajmniej częściowo, więc spróbuję odpowiedzieć.
Osobiście nie oczekuję od pisarzy (ani innych artystów) bycia handlarzami, ale tak mi się jakoś wydaje, że większości z nich jednak na zyskach zależy, a i pozostali, niedbający o tak przyziemne sprawy jak kasa, też chcieliby zwykle, by ich utwory trafiły do możliwie szerokiej publiczności - jeśli nie dla pieniędzy, to dla sławy lub choćby po to, by ich idee wlazły do jak największej liczby gotowych na ich przyjęcie głów. Kto nie chce zyskać (pieniędzy, sławy czy czegokolwiek innego) ani zarazić innych swoimi poglądami, ten raczej nie przejmuje się spisywaniem swoich pomysłów ani tym bardziej publikowaniem leżących w szufladzie tekstów. Czyli spodziewanie się po pisarzach zachowań mających na celu jak najwyższą sprzedaż lub jak najwyższą czytalność ich dzieł jest nie tyle oczekiwaniem zachowań godnych prawdziwego byznesmena, co po prostu oczekiwaniem zachowań racjonalnych, zgodnych z celami danego pisarza. Sam zresztą nazwałeś to "durną fanaberią", więc zdaje mi się, że zgadzasz się z tym, że jest to zachowanie co najmniej dziwne. A że mają do niego prawo, temu nie zaprzeczę, zgodnie z Twoim wezwaniem pozwalam, bo zabraniać i nie mogę, i nie chcę.
Ja ze swojej strony muszę przeprosić za użycie słów "lekceważenie i zaniedbywanie", bo przecież pisarz ma wszelkie prawo robić ze swoim utworem co tylko zechce i nie jest winien swoim czytelnikom nic, czego by im wcześniej nie obiecał, czyli nawet jeśli zechce swoich czytelników olewać, do czego ma pełne prawo, to trudno to nazwać zaniedbywaniem, bo moim zdaniem do żadnego dbania nie był zobowiązany.
Swoje zdanie, mizdrzenie się, włażenie w dupę? Podobnie jak Ty szanuję to pierwsze, a dwa pozostałe mam właśnie w d...., ale bardziej zwracam na to uwagę w treści utworów niż w pozostałych zachowaniach autorów - tych, tak samo jak wszystkich innych znanych i nieznanych ludzi, od sąsiadów po najważniejszych celebrytów, też mam gdzieś. Tu jednak nie wydaje mi się, żebyśmy mieli do czynienia z jakąś istotną manifestacją własnego zdania - wygląda mi to raczej na działanie obliczone na wzbudzenie odpowiedniego szumu medialnego wokół konkretnego pisarza i w efekcie podniesienie sprzedaży jego książek, z niewielkim być może wyjątkiem tej jednej będącej obiektem dyskusji, ale i to nie jest pewne, bo ze względu na ten szum może ją w wersji papierowej kupić o tyle więcej ludzi, ilu zostało pozbawionych wersji elektronicznej, więc wątpię, by autor na tym stracił. Dlatego jednorazową akcję tego typu uważam za chwyt marketingowy - czy się sprawdzi, to się dopiero okaże, ale wątpię, by miała jakieś głębsze dno. Natomiast ewentualne naśladowanie tego pomysłu i ograniczanie tylko do papieru kolejnych pozycji uważam, i chyba łatwo zdania w tej kwestii nie zmienię, za olewanie czytelników i prowadzącą do zmniejszenia ich liczby głupotę.

Mateusz: Dlaczego wszyscy oczekują od pisarzy bycia byznesmenami lub mówiąc bardziej swojsko handlarzami? Niech każdy robi swoje, handlarze niech liczą każdą złotówkę i łamiąc głowę jak zarobić jeszcze więcej i jakie działanie przyniesie zysk, a pisarzom pozwólmy mieć durne fanaberie. Uważam, że taki kontrast jest więcej niż potrzebny. Ja szanuję artystów, którzy mają...

paprotkowa:
Tomek: Pozbawi to osoby posługujące się czytnikami i innymi elektronicznymi urządzeniami do doczytywania e-booków, przeczytanie książki.

Bez przesady. Wydaje mi się, że nawet jeśli miłośnicy e-booków większość książek czytają na swoich czytnikach, to chyba nic im się nie stanie, jeśli tę jedną książkę przeczytają w wersji papierowej, skoro inne nie są dostępne.


Chodzi mi o to, że po prostu nie kupię wersji papierowej. Gdyby była elektroniczna, kupiłbym bez zastanowienia. Jeśli gdzieś zdołam pożyczyć tę papierową, to oczywiście przeczytam. Jednak Pan King nie zarobi w tym przypadku na mnie ani centa.

paprotkowa:
Tomek: Pozbawi to osoby posługujące się czytnikami i innymi elektronicznymi urządzeniami do doczytywania e-booków, przeczytanie książki.

Bez przesady. Wydaje mi się, że nawet jeśli miłośnicy e-booków większość książek czytają na swoich czytnikach, to chyba nic im się nie stanie, jeśli tę jedną książkę przeczytają w wersji papierowej, skoro inne...

Dlaczego wszyscy oczekują od pisarzy bycia byznesmenami lub mówiąc bardziej swojsko handlarzami? Niech każdy robi swoje, handlarze niech liczą każdą złotówkę i łamiąc głowę jak zarobić jeszcze więcej i jakie działanie przyniesie zysk, a pisarzom pozwólmy mieć durne fanaberie. Uważam, że taki kontrast jest więcej niż potrzebny. Ja szanuję artystów, którzy mają swoje zdanie, nie mizdrzą się do odbiorców i nie włażą im w dupę, inni nazywają takie zachowanie lekceważeniem. Gdzie leży prawda?

Dlaczego wszyscy oczekują od pisarzy bycia byznesmenami lub mówiąc bardziej swojsko handlarzami? Niech każdy robi swoje, handlarze niech liczą każdą złotówkę i łamiąc głowę jak zarobić jeszcze więcej i jakie działanie przyniesie zysk, a pisarzom pozwólmy mieć durne fanaberie. Uważam, że taki kontrast jest więcej niż potrzebny. Ja szanuję artystów, którzy mają swoje zdanie,...

paprotkowa: Tomek: Pozbawi to osoby posługujące się czytnikami i innymi elektronicznymi urządzeniami do doczytywania e-booków, przeczytanie książki.

Bez przesady. Wydaje mi się, że nawet jeśli miłośnicy e-booków większość książek czytają na swoich czytnikach, to chyba nic im się nie stanie, jeśli tę jedną książkę przeczytają w wersji papierowej, skoro inne nie są dostępne.Tylko że książka papierowa też nie zawsze jest dostępna. Elektroniczną można sobie ściągnąć będąc w dowolnym miejscu na Ziemi, byleby tylko mieć dostęp do sieci (i możliwość dokonania płatności), za to żeby dorwać wersję papierową trzeba znaleźć oferującą ją księgarnię lub bibliotekę, co może nie jest trudne dla większości czytelników, ale co mają zrobić ci z nich, którzy mieszkają poza krajem ojczystym? Mają do wyboru książkę w języku lokalnym i, jeśli mieszkają w jakiejś metropolii, to może jeszcze w najpopularniejszych językach używanych na świecie np. po angielsku albo kosztowne sprowadzanie pożądanej wersji z drugiego końca świata. Może i tacy ludzie to margines, ale chyba ostatnio coraz szerszy, a więc wart zachodu, a dla nich e-book jest chyba najwygodniejszą formą obcowania z literaturą we własnym języku.
Może w przypadku oryginalnej wersji językowej amerykańskiego bestsellera dostęp do książki papierowej nie powinien być wielkim problemem w dowolnym miejscu na świecie, ale w przypadku tłumaczeń już tak łatwo nie będzie, a o pozycjach mniej popularnych lub pochodzących z innych krajów nie ma nawet co mówić - spróbujcie znaleźć coś po polsku z dala od największych skupisk Polonii. Dlatego uważam, że pozbawianie czytelników dostępu do różnych form książki może skutkować tylko zmniejszeniem liczby jej czytelników, a co za tym idzie zmniejszeniem zysków - czyli nie tylko lekceważenie i zaniedbywanie pewnych grup czytelników, ale jeszcze głupota.

paprotkowa: Tomek: Pozbawi to osoby posługujące się czytnikami i innymi elektronicznymi urządzeniami do doczytywania e-booków, przeczytanie książki.

Bez przesady. Wydaje mi się, że nawet jeśli miłośnicy e-booków większość książek czytają na swoich czytnikach, to chyba nic im się nie stanie, jeśli tę jedną książkę przeczytają w wersji papierowej, skoro inne nie są...

Tomek: Pozbawi to osoby posługujące się czytnikami i innymi elektronicznymi urządzeniami do doczytywania e-booków, przeczytanie książki.


Bez przesady. Wydaje mi się, że nawet jeśli miłośnicy e-booków większość książek czytają na swoich czytnikach, to chyba nic im się nie stanie, jeśli tę jedną książkę przeczytają w wersji papierowej, skoro inne nie są dostępne.

Tomek: Pozbawi to osoby posługujące się czytnikami i innymi elektronicznymi urządzeniami do doczytywania e-booków, przeczytanie książki.


Bez przesady. Wydaje mi się, że nawet jeśli miłośnicy e-booków większość książek czytają na swoich czytnikach, to chyba nic im się nie stanie, jeśli tę jedną książkę przeczytają w wersji papierowej, skoro inne nie są dostępne.

Dla każdego to, co lubi - tak powinno być. Także wole wydania papierowe, ale nie widzę powodu, żeby książka nie była dostępna w formie elektroniczne.

Dla każdego to, co lubi - tak powinno być. Także wole wydania papierowe, ale nie widzę powodu, żeby książka nie była dostępna w formie elektroniczne.

Ciekaw jestem czy Ci staroświeccy kupują na przykład muzykę wyłącznie na płytach, czy także w wersji elektronicznej?
Uważam za duży błąd wydanie tylko wersji papierowej. Pozbawi to osoby posługujące się czytnikami i innymi elektronicznymi urządzeniami do doczytywania e-booków, przeczytanie książki. Ja, zaliczając się do takich osób na pewno nie kupię wersji papierowej aby przeczytać nową powieść Kinga. Także autor w ten sposób pozbywa się czytników a myślę, że także i fanów.

Ciekaw jestem czy Ci staroświeccy kupują na przykład muzykę wyłącznie na płytach, czy także w wersji elektronicznej?
Uważam za duży błąd wydanie tylko wersji papierowej. Pozbawi to osoby posługujące się czytnikami i innymi elektronicznymi urządzeniami do doczytywania e-booków, przeczytanie książki. Ja, zaliczając się do takich osób na pewno nie kupię wersji papierowej aby...