Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Erudycja, poczucie humoru, świetny styl. Tajemnicze, artystyczne zakończenie. Łamanie stereotypów, a poza tym wiedza, wiedza, wiedza... W dodatku podana lekko, podstępnie nawet dla szczególnie opornych. Tych którzy lubią strzelanki, ganianki - książka ta znudzi. Dla mnie - poziom międzynarodowy.

Erudycja, poczucie humoru, świetny styl. Tajemnicze, artystyczne zakończenie. Łamanie stereotypów, a poza tym wiedza, wiedza, wiedza... W dodatku podana lekko, podstępnie nawet dla szczególnie opornych. Tych którzy lubią strzelanki, ganianki - książka ta znudzi. Dla mnie - poziom międzynarodowy.

Bardzo dobre, świetnie się bawiłem. Rozmowy Diabła z Gotardem - perełka!

Bardzo dobre, świetnie się bawiłem. Rozmowy Diabła z Gotardem - perełka!

Fenomenalna książka historyczno-przygodowa. Kiedy ją wydano "Gazeta Wyborcza" napisała, że jest znacznie sprawniej i ciekawiej napisana niż "Kod L. da Vinci". Recenzję wtedy przeczytałem, powieści nie. Obie książki są zupełnie o czym innym poza tym Brown pisze dość sztywno, kategorycznie i wg. "przepisu na superprzebój" wraz z odpowiednimi prowokacjami rozrażniającymi Kościół. Kotowski pisze z rozmachem, lekko, bardzo dowcipnie i bezpretensjonalnie. Przeczytałem długo po wydaniu, ale opłacało się. Bardzo.

Fenomenalna książka historyczno-przygodowa. Kiedy ją wydano "Gazeta Wyborcza" napisała, że jest znacznie sprawniej i ciekawiej napisana niż "Kod L. da Vinci". Recenzję wtedy przeczytałem, powieści nie. Obie książki są zupełnie o czym innym poza tym Brown pisze dość sztywno, kategorycznie i wg. "przepisu na superprzebój" wraz z odpowiednimi prowokacjami rozrażniającymi...

Bardzo piękna opowieść o rzeczach niesamowitych. Wielka tajemnica z przeszłości, zemsta, przyjaźń starszej umierającej kobiety i policjanta po próbie samobójczej - oboje chcą siebie nawzajem "naprawić" znaleźć jakiś sens. A do tego to co Kotowski umie najlepiej - pisać bezpretensjonalnie, lekko, szybko z rozmachem i co nie każdy zauważa - o rzeczach cholernie ważnych. No i zawsze ten element lekko na pograniczy fantastyki dodający atmosfery tajemniczości. Raczej dla tych co umieją widzieć i czytać miedzy wierszami i nie odbierają książek powierzchownie jakby kartki przewracali cepem.

Bardzo piękna opowieść o rzeczach niesamowitych. Wielka tajemnica z przeszłości, zemsta, przyjaźń starszej umierającej kobiety i policjanta po próbie samobójczej - oboje chcą siebie nawzajem "naprawić" znaleźć jakiś sens. A do tego to co Kotowski umie najlepiej - pisać bezpretensjonalnie, lekko, szybko z rozmachem i co nie każdy zauważa - o rzeczach cholernie ważnych. No i...

Tytuł chyba nieco ściągnięty z Kotowskiego - "Krew na Placu Lalek", czy tylko mi się wydaje?

Tytuł chyba nieco ściągnięty z Kotowskiego - "Krew na Placu Lalek", czy tylko mi się wydaje?

Bardzo, bardzo dobra.

Bardzo, bardzo dobra.