Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moja szczegółowa autobiografia - trzy linijki z zkarętasem na myślniku: sierota, osiemnaście lat temu miała pecha przyjść na świat (...) - Panno Wolho, wiem, że to niestosowne pytanie... Ale ile pani ma lat? - zapytał niebieskooki Starszy. - Eee... Dwadzieścia. - Nie skłamałam. Zaokrągliłam.

Moja szczegółowa autobiografia - trzy linijki z zkarętasem na myślniku: sierota, osiemnaście lat temu miała pecha przyjść na świat (...) - Panno Wolho, wiem, że to niestosowne pytanie... Ale ile pani ma lat? - zapytał niebieskooki Starszy. - Eee... Dwadzieścia. - Nie skłamałam. Zaokrągliłam.

- W tej chwili prawda wygląda następująco - oznajmiłam nieprzekupnym tonem rewizora. - Żaden potwór nie istnieje. Wampiry starannie ukrywają, co się stało z zaginionymi magami i mnie wyganiają z Dogewy, żebym nie zdążyła się niczego dowiedzieć. - Nie powiesz tego! - oburzył się - Powiem. - Nie ośmielisz się! - Zobaczymy!

- W tej chwili prawda wygląda następująco - oznajmiłam nieprzekupnym tonem rewizora. - Żaden potwór nie istnieje. Wampiry starannie ukrywają, co się stało z zaginionymi magami i mnie wyganiają z Dogewy, żebym nie zdążyła się niczego dowiedzieć. - Nie powiesz tego! - oburzył się - Powiem. - Nie ośmielisz się! - Zobaczymy!