Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Najbardziej irytująca cecha czasu polega na tym, że nigdy go nie wystarcza. Czasem brakuje dekady, czasem tylko chwili, ale życie zawsze kończy się zbyt szybko".

Najbardziej irytująca cecha czasu polega na tym, że nigdy go nie wystarcza. Czasem brakuje dekady, czasem tylko chwili, ale życie zawsze kończy się zbyt szybko".

Pamiętam, jak spojrzałem na to zdjęcie i zdałem sobie sprawę, że fotografie nie są prawdziwe. Nie zawierają kontekstu, tylko złudzenie, że pokazujesz wycinek życia, ale życie nie składa się z wycinków, jest płynne. Zdjęcia są jak fikcja literacka. Uwielbiałem to w nich. Wszyscy myślą, że fotografie pokazują prawdę, ale w rzeczywistości są tylko bardzo przekonującym kłamstwem".

Pamiętam, jak spojrzałem na to zdjęcie i zdałem sobie sprawę, że fotografie nie są prawdziwe. Nie zawierają kontekstu, tylko złudzenie, że pokazujesz wycinek życia, ale życie nie składa się z wycinków, jest płynne. Zdjęcia są jak fikcja literacka. Uwielbiałem to w nich. Wszyscy myślą, że fotografie pokazują prawdę, ale w rzeczywistości są tylko bardzo przekonującym kłamstwem".

Świadomość tego, że jest się dobrym, to nie wszystko. W pewnym momencie chcesz, żeby dostrzegł to też ktoś inny. Kiedy docenia cię ktoś, kogo podziwiasz, zmienia to sposób, w jaki postrzegasz samą siebie. [...] Wszyscy chcą, by ktoś potrzymał przed nimi właściwe lustro".

Świadomość tego, że jest się dobrym, to nie wszystko. W pewnym momencie chcesz, żeby dostrzegł to też ktoś inny. Kiedy docenia cię ktoś, kogo podziwiasz, zmienia to sposób, w jaki postrzegasz samą siebie. [...] Wszyscy chcą, by ktoś potrzymał przed nimi właściwe lustro".

Człowiek odkrywa, bez czego może się obyć, a bez czego nie. Na życie składają się proste potrzeby i małe radości. Nie pożywienie, nie schronienie, nie podstawowe rzeczy, których wymaga ludzkie ciało, lecz to, co trzyma człowieka przy zdrowych zmysłach. To, co przynosi radość i sprawia, że życie jest łatwiejsze do zniesienia".

Człowiek odkrywa, bez czego może się obyć, a bez czego nie. Na życie składają się proste potrzeby i małe radości. Nie pożywienie, nie schronienie, nie podstawowe rzeczy, których wymaga ludzkie ciało, lecz to, co trzyma człowieka przy zdrowych zmysłach. To, co przynosi radość i sprawia, że życie jest łatwiejsze do zniesienia".

Ponieważ czas jest okrutny dla wszystkich, a szczególnie dla artystów. Ponieważ wzrok się psuje, głos słabnie, a talent zanika. [...] Ponieważ szczęście trwa krótko, historia trwa dalej, a ostatecznie każdy chciałby zostać zapamiętany".

Ponieważ czas jest okrutny dla wszystkich, a szczególnie dla artystów. Ponieważ wzrok się psuje, głos słabnie, a talent zanika. [...] Ponieważ szczęście trwa krótko, historia trwa dalej, a ostatecznie każdy chciałby zostać zapamiętany".

Kiedy ktoś o mnie zapomina to trochę tak, jakbym traciła rozum. Zaczynam się zastanawiać, co jest prawdziwe... czy ja sama jestem prawdziwa? No i jak cokolwiek może być prawdziwe, jeżeli nie może być zapamiętane? [...] Jeżeli nikt tego nie słyszał, czy to się naprawdę stało? Jeżeli ktoś nie może pozostawić po sobie śladu, czy w ogóle istnieje"?

Kiedy ktoś o mnie zapomina to trochę tak, jakbym traciła rozum. Zaczynam się zastanawiać, co jest prawdziwe... czy ja sama jestem prawdziwa? No i jak cokolwiek może być prawdziwe, jeżeli nie może być zapamiętane? [...] Jeżeli nikt tego nie słyszał, czy to się naprawdę stało? Jeżeli ktoś nie może pozostawić po sobie śladu, czy w ogóle istnieje"?

Historia to coś, na co patrzy się z perspektywy, a nie coś, co się przeżywa. W danej chwili po prostu się... żyje".

Historia to coś, na co patrzy się z perspektywy, a nie coś, co się przeżywa. W danej chwili po prostu się... żyje".

Przez następne lata Addie będzie używać setek imion i usłyszy te słowa niezliczoną ilość razy, aż zacznie zastanawiać się nad tym, czy imiona w ogóle są ważne. Sama koncepcja nazywania ludzi zacznie tracić znaczenie, tak jak słowo wypowiedziane zbyt wiele razy z rzędu, rozpadające się na bezużyteczne głoski i sylaby. Ta zużyta fraza stanie się dla niej dowodem, że imię w rzeczywistości nie ma sensu, mimo że tęskni za tym, by wymówić i usłyszeć własne".

Przez następne lata Addie będzie używać setek imion i usłyszy te słowa niezliczoną ilość razy, aż zacznie zastanawiać się nad tym, czy imiona w ogóle są ważne. Sama koncepcja nazywania ludzi zacznie tracić znaczenie, tak jak słowo wypowiedziane zbyt wiele razy z rzędu, rozpadające się na bezużyteczne głoski i sylaby. Ta zużyta fraza stanie się dla niej dowodem, że imię w rzeczy...

[...] w piosence o miłości można ukryć prawie wszystko".

[...] w piosence o miłości można ukryć prawie wszystko".

Miłość rozprasza strach, a wdzięczność zwycięża dumę".

Miłość rozprasza strach, a wdzięczność zwycięża dumę".

Chce być uczciwa i powiedzieć, że oczywiście, tak. Nigdy nie miała okazji zamknąć jakiegoś etapu w życiu, powiedzieć komuś "do widzenia". Żadnych kropek ani wykrzykników, całe życie z wielokropkami. Każdy inny zaczyna od nowa, z czystą kartką, tylko jej kartka jest pełna tekstu. Jest takie powiedzenie, że stara miłość nigdy nie gaśnie, chociaż nie płonie pełnym ogniem, tymczasem Addie ma ręce pełne świeczek. Jak ma je odstawić lub zdmuchnąć? Dawno temu skończyło jej się powietrze w płucach. Ale to nie miłość. To nie miłość, i o to właśnie pyta Henry".

Chce być uczciwa i powiedzieć, że oczywiście, tak. Nigdy nie miała okazji zamknąć jakiegoś etapu w życiu, powiedzieć komuś "do widzenia". Żadnych kropek ani wykrzykników, całe życie z wielokropkami. Każdy inny zaczyna od nowa, z czystą kartką, tylko jej kartka jest pełna tekstu. Jest takie powiedzenie, że stara miłość nigdy nie gaśnie, chociaż nie płonie pełnym ogniem, tymczase...

Pilnuj się i módl, kochanie. Nigdy nie ustawaj w wysiłkach i nigdy nie myśl, że nie potrafisz zwalczyć swych błędów".

Pilnuj się i módl, kochanie. Nigdy nie ustawaj w wysiłkach i nigdy nie myśl, że nie potrafisz zwalczyć swych błędów".

Po co w takim razie sadzić nasiona? Po co ich doglądać i pomagać w rośnięciu? W końcu wszystko i tak popada w ruinę. Wszystko umiera".

Po co w takim razie sadzić nasiona? Po co ich doglądać i pomagać w rośnięciu? W końcu wszystko i tak popada w ruinę. Wszystko umiera".

Wiesz, w dzieciństwie wyobrażałam sobie starych bogów jako wspaniałych nieśmiertelnych, będących ponad pospolite sprawy, trapiące ich czcicieli. Myślałam, że jesteście więksi niż my, ale tak nie jest. Jesteście równie kapryśni i niedoskonali jak ludzie, którymi pogardzacie. [...] Wcale się tak bardzo nie różnimy, prawda"?

Wiesz, w dzieciństwie wyobrażałam sobie starych bogów jako wspaniałych nieśmiertelnych, będących ponad pospolite sprawy, trapiące ich czcicieli. Myślałam, że jesteście więksi niż my, ale tak nie jest. Jesteście równie kapryśni i niedoskonali jak ludzie, którymi pogardzacie. [...] Wcale się tak bardzo nie różnimy, prawda"?