Po piętnastu latach małżeństwo Krystyny rozpada się ostatecznie: mężczyzna odchodzi, i niebawem umiera. Krystyna, która wszystkie swoje siły poświęcała dotychczas wychowaniu synów, po odejściu dzieci wstępuje do klasztoru. Podczas wielkiej epidemii czarnej ospy opiekuj się chorymi, niespodziewanie odnajdując sens życia i wewnętrzny spokój. Powieść, która niepostrzeżenie wprowadziła czytelnika we własny świat, zamyka się godnym całości, wzruszającym finałem.