Dzieło zaliczane do klasyki amerykańskiej literatury noir na ekrany kin przeniósł Guillermo del Toro. Książka niegdyś zakazana, cenzurowana, ukazuje się w nowym polskim przekładzie.

Stanton „Stan” Carlisle, jasnowłosy, charyzmatyczny dwudziestojednolatek, pożąda sławy i pieniędzy. Wie, że kto ma kasę, ten ma władzę. Jest w nim coś obiecującego. Coraz lepiej radzi sobie ze sztuką iluzji i manipulacji. Nie chce skończyć jak jego ojciec, agent nieruchomości.

Jarmarczne piekiełko, w którym jako kuglarz próbuje odnaleźć swoje miejsce, pełne jest świrów zaślepionych alkoholem, nudą i pożądaniem. Stanton tylko pozornie jest niewiniątkiem. Kłębią się w nim najczarniejsze pragnienia i lęki.

Uwodzi, albo daje się uwieść Zeenie specjalizującej się w czytaniu w myślach. Widzi w niej nie tylko kochankę, ale także kogoś, od kogo mógłby się wiele nauczyć. W jego głowie powstaje plan. Jednak jego amerykański sen o bogactwie łatwo może zamienić się w koszmar.

Powieść amerykańskiego autora Williama Lindsaya Greshama powstała w latach czterdziestych XX wieku. Nie przestała być aktualna. Teraz, w tych niepewnych czasach, czyta się ją z jeszcze większym dreszczykiem emocji. Odsłania brutalność świata, a zarazem uwodzi niezwykle nowoczesną frazą i liryzmem. W przewrotny sposób odświeża listę lektur obowiązkowych.
​​
„Jarmarczna atmosfera powieści przesiąknięta jest potem, kurzem, alkoholem i stłumionym pożądaniem.”
Michael Dirda „Washington Post”

„Zaułek koszmarów to portret chciwości pokazany przez wzloty i upadki jarmarcznego kuglarza”.
„Publishers Weekly”

„Weszliśmy w dziwne, mroczne czasy, które dla mnie łączą się z Zaułkiem koszmarów i które zmieniły sposób, w jaki patrzę na świat”.
Guillermo del Toro o pracy nad adaptacją scenariusza „Zaułka koszmarów”, Indiewire.com

Powieść amerykańskiego autora Williama Lindsaya Greshama powstała w latach czterdziestych XX wieku. Nie przestała być aktualna. Teraz, w tych niepewnych czasach, czyta się ją z jeszcze większym dreszczykiem emocji. Odsłania brutalność świata, a zarazem uwodzi niezwykle nowoczesną frazą i liryzmem. W przewrotny sposób odświeża listę lektur obowiązkowych.
​​
„Jarmarczna atmosfera powieści przesiąknięta jest potem, kurzem, alkoholem i stłumionym pożądaniem.” Michael Dirda „Washington Post”

„Zaułek koszmarów to portret chciwości pokazany przez wzloty i upadki jarmarcznego kuglarza”. „Publishers Weekly”

„Weszliśmy w dziwne, mroczne czasy, które dla mnie łączą się z Zaułkiem koszmarów i które zmieniły sposób, w jaki patrzę na świat”. Guillermo del Toro o pracy nad adaptacją scenariusza „Zaułka koszmarów”, Indiewire.com