Dzieło historiozoficzne, w którym autor udowadnia jedną z najważniejszych swych naukowych tez — państwo mające rację bytu nie może być cywilizowane na dwa sposoby, jedna z cywilizacji musi stać się dominująca. Opisuje też prawa cywilizacji takie, jak współmierność, nierówność, trwałość i ekspansja. Książka oparta na wydaniu londyńskim z 1982 roku, uzupełniona o zmiany pisowni i nie wydane wcześniej fragmenty. Wprowadzono zmiany tylko tam, gdzie było to niezbędne, w żaden sposób nie wpływając na zawartość merytoryczną i swoistość stylu.