"Wściekłość i wrzask" odsłania stosunkowo wczesny model Faulknerowskiego pisarstwa. Zakłada nie opowieść, lecz przedstawienie. (...) Przedstawieniu podlega tu życie wewnętrzne postaci. Pisarz unaocznia jak gdyby bieg świadomości. (...) Dramatyzacji służy zapis treści przeżyć poszczególnych bohaterów. (...) [Monologi wewnętrzne] rejestrują treści doznań trzech braci Compsonów - Benjamina, Quentina i Jazona.
/fragment posłowia L. Budreckiego/