Kazimierz Górski zwykł mawiać, że urodził się po to, żeby grać w piłkę nożną. Niespełniony do końca jako zawodnik, nie wyobrażał sobie jednak życia bez futbolu. Przeszedł do historii jako wybitny trener i twórca największych sukcesów w historii polskiej reprezentacji.
Im mniej drużyna narodowa dostarcza dziś kibicom powodów do radości, tym chętniej się wraca do tamtych czasów. Dobrych wspomnień nigdy za wiele.

W tle opowieści o losach głównego bohatera przebłyskuje przedwojenny Lwów ze swoim niepowtarzalnym klimatem. A także Warszawa, w której Górski szukający po wojnie swojego miejsca na ziemi zatrzymał się nieco przypadkiem, by wkrótce rzucić się w wir wskrzeszania na jej gruzach polskiego futbolu i poznać miłość swojego życia.
Jest wreszcie Grecja, gdzie Kazimierz Górski był prawdziwą instytucją.

Ta książka to nie tylko opowieść o wielkim trenerze, ale też o człowieku, który ze wszystkimi stara się być za pan brat, ujmuje humorem, skromnością i życzliwością. W swych zawodowych wyborach bywał Górski zadziwiająco uparty, konsekwentny, a nawet pozbawiony sentymentów. Przeważnie miewał rację, co tylko wzmacniało teorię o tym, że posiada szósty zmysł do trenerki.