Ostatnia praca Edyty Stein może rozczarować. Jej studium o św. Janie od Krzyża jest w gruncie rzeczy wyborem cytatów z hiszpańskiego mistrza opatrzonym parafrazującym komentarzem. Trzeba jednak pamiętać, że przyszłej świętej nie towarzyszył zamiar napisania książki naukowej. Po pierwsze chodziło o odskocznię wobec koszmaru wojny, jaki rozgrywał się poza murami klasztornymi. Nic dziwnego, że najlepsze strony pracy to te poświęcone ciemnej nocy zmysłów, gdy Bóg pozostaje dla danej duszy ukryty. Po drugie, ukończenie dzieła (komentatorzy spierają się, czy "Wiedza Krzyża" jest pracą skończoną) miało uczcić czterechsetną rocznicę urodzin Jana od Krzyża. Edyta Stein z tej okazji bardziej pragnęła przybliżyć tę postać swoim współsiostrom niż mierzyć w intelektualne analizy. Biorąc pod uwagę te dwa motywy stojące za napisaniem książki, mamy do czynienia z przejmującym dokumentem miłości Edyty Stein do Chrystusa i swego zakonu, a zarazem możemy zajrzeć w zakamarki duszy tej, która już za chwilę miała przejść przez najgorsze wyobrażalne dla człowieka doświadczenia.

Ostatnia praca Edyty Stein może rozczarować. Jej studium o św. Janie od Krzyża jest w gruncie rzeczy wyborem cytatów z hiszpańskiego mistrza opatrzonym parafrazującym komentarzem. Trzeba jednak pamiętać, że przyszłej świętej nie towarzyszył zamiar napisania książki naukowej. Po pierwsze chodziło o odskocznię wobec koszmaru wojny, jaki rozgrywał się poza murami klasztornymi....