Przyznam szczerze, że męczyłam się z tą książką. Sięgnęłam po nią, bo byłam ciekawa, jak potoczą się dalsze losy Zosi Knyszewskiej, której do tej pory życie nie oszczędzało. teraz wcale nie jest lepiej. Znów mamy w powieści do czynienia z życiowymi zawirowaniami splecionymi z trudną historią naszego kraju (i nie tylko, bo pojawia się tu także motyw wojny w byłej Jugosławii), znów mamy wyrazistych bohaterów i przede wszystkim uczuciowe zawirowania - wciągające, bo takie prawdziwe, realne, jakich każdy z nas mógłby doświadczyć. A jednak... momentami zmuszałam się do tego, by czytać dalej.
Denerwowała mnie zwłaszcza główna bohaterka - jej postawa momentami mocno roszczeniowa i egoistyczna. I te ciągłe niedopowiedzenia, które tak bardzo niszczyły życie bohaterów. I to ciągłe miotanie się, tworzenie problemów na własne życzenie i na własne życzenie komplikowanie sobie życia...
Być może to jest tak, że w wielu sytuacjach opisanych w książce widziałam siebie i dlatego tak bardzo mnie denerwowały. Bo trudno czyta się o błędach, które samemu tez się kiedyś popełniło. A może po prostu coraz więcej wymagam od literatury i taka powieść trochę o niczym, bez jakiegoś głębszego dna już mnie satysfakcjonuje?
Przede mną jeszcze trzeci tom tej historii. Na razie jednak odpuszczam. Pewnie przeczytam kiedyś, nie teraz. teraz trochę szkoda mi czasu...

Przyznam szczerze, że męczyłam się z tą książką. Sięgnęłam po nią, bo byłam ciekawa, jak potoczą się dalsze losy Zosi Knyszewskiej, której do tej pory życie nie oszczędzało. teraz wcale nie jest lepiej. Znów mamy w powieści do czynienia z życiowymi zawirowaniami splecionymi z trudną historią naszego kraju (i nie tylko, bo pojawia się tu także motyw wojny w byłej...