Wiele dzisiejszych seriali zbudowanych jest na rozbudowanej, wielowątkowej fabule przypominającej tą, którą możemy znaleźć w książkach, więc nie dziwie się, że autorzy widzą w tym potencjał na powieść, podobnie jak twórcy seriali korzystają z powieści np. Dexter, który możliwe, że przerósł książki na których został oparty. Dla mnie serial jest taką audiowizualną powieścią, która może wiele zyskać w przełożeniu na powieść ponieważ świat, który fan danego serialu dobrze już zna może zostać rozbudowany, pogłębiony i tym samym wprowadzić nową jakość tworząc połączenie między dwoma różnymi światami przekazu (serial, książka). Taka wielowymiarowość tworzy nowy rodzaj przekazu, a opowieść tylko na tym zyskuje:)Bo ostatecznie o dobrą opowieść w tym wszystkim chodzi:)

Wiele dzisiejszych seriali zbudowanych jest na rozbudowanej, wielowątkowej fabule przypominającej tą, którą możemy znaleźć w książkach, więc nie dziwie się, że autorzy widzą w tym potencjał na powieść, podobnie jak twórcy seriali korzystają z powieści np. Dexter, który możliwe, że przerósł książki na których został oparty. Dla mnie serial jest taką audiowizualną powieścią,...

Myślę, że to nie tyle nowy trend, co całkiem stary mechanizm, który trwa od lat. Literatura, (szczególnie popularna) zawsze czerpała garściami z życia. Bohaterowie książek czytali książki innych autorów, oglądali popularne filmy. Czasem bohaterowie różnych książek i filmów spotykali się w innej książce. Teraz dołączyły do tego seriale. Ich bohaterowie zajęli swoje miejsce w tzw. powszechnej świadomości i dlatego mogą spokojnie przenikać do literatury.
Inna sprawa, że konstrukcje wielu książek zaczynają przypominać serialowe odcinki. Zajawka, rozwinięcie i zakończenie rozdziału w tak mocnym miejscu, żeby czytelnik, po prostu musiał przewrócić kolejna stronę i czytać dalej. Wystarczy wziąć do ręki jakiegoś literackiego nestora i porównać ze współczesnymi pisarzami, szczególnie gatunków fantasy i kryminał. Niewielu teraz napisze powieść, gdzie bohater będzie układał się do snu przez kilkadziesiąt pierwszych stron ;)
Można dyskutować, czy to dobrze, czy źle. Na pewno jest to jakaś nowa jakość w literaturze, która odpowiada na konkretne zapotrzebowanie. Jedno jest pewne - jeżeli książka jest dobrze napisana, źródło inspiracji nie ma znaczenia. Może to być nawet komiks z gumy do żucia. Ważne, co autor z tym zrobi.

Myślę, że to nie tyle nowy trend, co całkiem stary mechanizm, który trwa od lat. Literatura, (szczególnie popularna) zawsze czerpała garściami z życia. Bohaterowie książek czytali książki innych autorów, oglądali popularne filmy. Czasem bohaterowie różnych książek i filmów spotykali się w innej książce. Teraz dołączyły do tego seriale. Ich bohaterowie zajęli swoje miejsce w...

W obecnej dobie pieniądza sztuka traci. Serial na podstawie książki, książka na podstawie serialu... Zjadanie własnego ogona. Jeśli chodzi o ekranizacje powieści, to jestem w stanie poświęcić 2-3 godziny z życia - zaspokoję ciekawość, dowiem się jak to ,,widział" ktoś inny i czy nasze wyobrażenia się zgadzają. Okej. Ale czytanie serialu przelanego na papier - sorry, ale na świecie jest tylko ciekawych książek, że po prostu szkoda mi czasu na zapętlanie fabuł.
Znam niewiele seriali, więc wiele historii mogłoby być mi obce - ale to wciąż nie to samo. Świadomość, że autor tylko ubrał w słowa obraz (a więc niewiele włożył w to własnej inwencji) i że jest to tylko przetworzenie historii, która odnalazła się w innej formie, sprawiłaby, że nie umiałbym potraktować książki jak każdej innej. Może w jakiś wyjątkowych sytuacjach znajduje to uzasadnienie... Ja jednak mam jakieś uprzedzenie do powieści na podstawie filmu/serialu. Może to dlatego, że
,,Wielu by zjeść swój ogon, musiałoby go najpierw wypluć." Bisz.

W obecnej dobie pieniądza sztuka traci. Serial na podstawie książki, książka na podstawie serialu... Zjadanie własnego ogona. Jeśli chodzi o ekranizacje powieści, to jestem w stanie poświęcić 2-3 godziny z życia - zaspokoję ciekawość, dowiem się jak to ,,widział" ktoś inny i czy nasze wyobrażenia się zgadzają. Okej. Ale czytanie serialu przelanego na papier - sorry, ale na...

Według mnie to gra w ruletkę, tak samo jak w sytuacji ekranizacji książki. W końcu te chwyty, które urzekły nas na ekranie, mogą w wersji papierowej nas od siebie odpychać. "W filmie było inaczej" brzmi dzisiaj kosmicznie, ale do takich komentarzy może doprowadzić pisanie książek na podstawie wcześniej obejrzanego tytułu. Niemniej, warto takie ryzyko podjąć. Sama chciałabym, żeby ktoś spróbował przenieść na inne media seriale i filmy, które uwielbiam. Zjawisko na pewno już nie zniknie, a czy książki na tym stracą, czy zyskają... to zależy na jakim poziomie będzie współczesna kinematografia :)

Według mnie to gra w ruletkę, tak samo jak w sytuacji ekranizacji książki. W końcu te chwyty, które urzekły nas na ekranie, mogą w wersji papierowej nas od siebie odpychać. "W filmie było inaczej" brzmi dzisiaj kosmicznie, ale do takich komentarzy może doprowadzić pisanie książek na podstawie wcześniej obejrzanego tytułu. Niemniej, warto takie ryzyko podjąć. Sama...

Gdy serial telewizyjny powstaje na podstawie książki to jedynie próba zgrabnego przekalkowania słów na ekran – stąd wiele negatywnych porównań pomiędzy książką, a filmem. Tu mamy sytuację precedensową, tu książka powstała na podstawie kilku seriali. Fabuła książki oparta na serialu, nie jest kalką tego serialu a opisanymi odczuciami autora po jego obejrzeniu. Uważam że każdy pisarz powinien wykorzystywać wszelkie sposoby (czy to oglądanie filmów, czy seriali) na pobudzenie swojej wyobraźni. Na napisanie dobrej książki składa się sporo czynników, warsztat pisarza czy fabuła, a żeby była fabuła musi być natchnienie. Każdy kto próbował sił w pisaniu powinien wiedzieć że natchnienie przychodzi w najmniej spodziewanych sytuacjach. A im więcej dobrych książek na świecie tym lepiej.

Gdy serial telewizyjny powstaje na podstawie książki to jedynie próba zgrabnego przekalkowania słów na ekran – stąd wiele negatywnych porównań pomiędzy książką, a filmem. Tu mamy sytuację precedensową, tu książka powstała na podstawie kilku seriali. Fabuła książki oparta na serialu, nie jest kalką tego serialu a opisanymi odczuciami autora po jego obejrzeniu. Uważam że...

Książki na dobrych pomysłach, zawsze TYLKO zyskują:)

Niezależnie od tego, czy fabuła książki jest oparta na serialu, filmie, grze komputerowej.., zakładając że ów jest oczywiście ciekawy i intrygujący, to książka taka jest potrzebna, ważna i jak najbardziej pożądana przez czytelników.

Nie trzeba długo szukać, by sypać przykładami.., weźmy choćby pod lupę serial "Z archiwum X", który doczekał się całego szeregu swych książkowych wątków. Inne pierwsze przykłady jakie przyszły Mi na myśl to chociażby "Dexter", "Zabójcze umysły", "Castle" czy chociażby moja ulubiona "Dynastia Tudorów", łącząca w sobie historię i fikcję.

W przypadku książek opartych na serialowych losach znanych Nam bohaterów, fascynujące jest to, iż często możemy śledzić ich życie sprzed wydarzeń opowiadanych w serialu, lub też po jego zakończeniu. Książka w takim przypadku może stanowić niejako dopełnienie serialu, jego dokończenie, częstokroć o wiele bardziej zaskakujące i fascynujące niż sam telewizyjny obraz. Właściwie to żałuję, iż tak rzadko autorzy sięgają po serialowe, sprawdzone pomysły, podejmując tym samym dopowiedzenie swoich trzech groszy to znanej Nam już historii..

Wyobraźmy sobie bowiem, jakże interesujące byłoby np. opowiedzenie na kartach powieści o dalszych losach bohaterów serialu "Lost" czy chociażby "Breaking Bad"..Przecież to byłoby genialne:)!

Książki na dobrych pomysłach, zawsze TYLKO zyskują:)

Niezależnie od tego, czy fabuła książki jest oparta na serialu, filmie, grze komputerowej.., zakładając że ów jest oczywiście ciekawy i intrygujący, to książka taka jest potrzebna, ważna i jak najbardziej pożądana przez czytelników.

Nie trzeba długo szukać, by sypać przykładami.., weźmy choćby pod lupę serial "Z...

Co prawda pierwszy raz słyszę o czymś takim, bo to zwykle książka staje się inspiracją dla powstania serialu o identycznej lub zbliżonej fabule, jednak sądząc po słowach samego autora możemy liczyć na świetną powieść. Jestem wielką fanką większości z wymienionych przez niego seriali i jeśli Blake Crouch połączył w swojej historii same najlepsze cechy tych produkcji to już nie mogę doczekać się aż dostanę ją w swoje łapki; będzie się działo!
Ale do rzeczy - sądzę, że podobne pomysły powinny spotkać się z aprobatą przeciwników wszelkich adaptacji, którzy krytykują scenarzystów za produkowanie gotowców, zamiast wymagać od ludzi zaangażowania wyobraźni. Tu inspiracja pochodzi z telewizji, ale inicjatywę przejmują zarówno autor, jak i czytelnik. Ten pierwszy odpowiada przede wszystkim za samą historię, ale też za język i styl, które nadają formę historiom w naszych głowach. Drugi natomiast dostaje do ręki powieść, którą musi sobie wyobrazić. To zdecydowanie bardziej wymagająca forma, ale czasem wiedza o tym co stało się inspiracją dla postania książki jest w stanie pomóc nam odpowiednio wszystko zobaczyć. Jeśli słyszę, że książkowe miasteczko przypomina to z serialu „Twin Peaks” - już wiem czego się spodziewać, jak ukształtować tą wizję w swojej wyobraźni. Czy to mnie rozleniwia? W żadnym przypadku!
Nie wiem, czy pojawią się kolejne tego typu książki, ale jedno jest pewne - odpowiednia inspiracja w określonym stopniu nie zaszkodzi żadnej powieści. Ja w każdym razie czekam na więcej tego typu książek, bo znudziło mi się trochę opieranie seriali na powieściach. Czas na zmiany.
Co do samej książki o którą właśnie walczę - zdecydowanie zyska ona.. na swojej własnej adaptacji. To właśnie dzięki temu wielkiemu szumowi (nomen omen), jaki wywołała odsuwana ciągle w czasie premiera serialu, dowiedziałam się o istnieniu „Wayward Pines. Szum” i od tej pory nie mogę się jej doczekać! Choć kusi mnie najpierw obejrzenie serialu, tak żeby było raz na odwrót.. :)

Co prawda pierwszy raz słyszę o czymś takim, bo to zwykle książka staje się inspiracją dla powstania serialu o identycznej lub zbliżonej fabule, jednak sądząc po słowach samego autora możemy liczyć na świetną powieść. Jestem wielką fanką większości z wymienionych przez niego seriali i jeśli Blake Crouch połączył w swojej historii same najlepsze cechy tych produkcji to już...

Od dziecka w moim rodzinnym domu nie było telewizji, wychowałam się wśród książek i to historiami w nich zawartymi się "żywiłam". Jedyny serial, który zdołałam obejrzeć od A do Z, to "Gra o tron". I, przyznam, skłamałabym, gdybym powiedziała, że żałuję.

Człowiekowi, który na co dzień nie ma styczności z telewizyjnym praniem mózgu, trudno jest ocenić wpływ literatury na telewizję i odwrotnie, dlatego pozwolę sobie rozważyć tę kwestię dwojako. W końcu nikt nie powiedział, że istnieje jedynie czarne i białe, czyż nie?

Gdyby ktoś zadał mi pytanie, czy pisanie książek na podstawie seriali ma sens, odpowiedziałabym bez wahania - nie! Bo i po co powtarzać coś, co większości ludzi jest świetnie znane? Jakiegokolwiek serialu nie chciano by przenieść na papier, musiałby być on naprawdę dobry, bo przecież pierwszego lepszego nie brano by pod uwagę, prawda? Toteż nie widzę logiki w tym, by pisać książkę. Na świecie jest tyle piękna, że aż żal marnować tak wielu inspiracji, czyhających na każdym kroku i powielać już wiadomą treść.

Ale drugiej strony, skoro po świecie wciąż chodzą ludzie, którym telewizja jest obca (będę się łudzić, że nie jestem jedyna), to byłaby to dla nich wspaniała możliwość, by poznać niesamowite historie, z którymi nie zetknęliby się nigdzie indziej. Bowiem skoro nie interesuje ich szklany ekran, to jak mają pasjonować się chociażby wspomnianymi „Zagubionymi”, czy „Przystankiem Alaska”? Otóż nie interesują się, bo to zupełnie nie ich świat. Ale jestem pewna, że gdyby tę samą opowieść dostaliby wydrukowaną na papierze, to z miłą chęcią jak i ciekawością, sięgnęliby po tę książkę.

Uważam, że na takim pisaniu nikt by nie ucierpiał, zyskałby bowiem zarówno wydawca, o pisarzu nie wspominając, jak i twórca serialu, bo może ktoś jeszcze nie obejrzawszy jego dzieła, przeczytałby spisaną historię i zechciał obejrzeć ją w TV. O czytelnikach chyba nie muszę pisać – każda warta przeczytania książka wnosi coś do naszego życia.

Taka innowacja nikomu by nie zaszkodziła.

Od dziecka w moim rodzinnym domu nie było telewizji, wychowałam się wśród książek i to historiami w nich zawartymi się "żywiłam". Jedyny serial, który zdołałam obejrzeć od A do Z, to "Gra o tron". I, przyznam, skłamałabym, gdybym powiedziała, że żałuję.

Człowiekowi, który na co dzień nie ma styczności z telewizyjnym praniem mózgu, trudno jest ocenić wpływ literatury na...

Do tego momentu nie miałam pojęcia, że taki trend istnieje. Nie wiem też jak bardzo jest rozpowszechniony. Sądzę jednak, że nie stanie się to popularne na masową skalę, gdyż autorzy książek będą nadal dążyć do oryginalności, pragnąc stworzyć coś zupełnie własnego, bez naśladownictwa i inspiracji zdobytych podczas wieczornego seansu przy małym ekranie. Czyż naprawdę autorom brakuje pomysłów na nowe powieści, że muszą szukać „gotowców”?
Uważam, że podczas takiego procederu książki mogą zyskać – o ile serial, na którym wzorował się autor, jest ciekawy, z szybko rozwijającą się fabułą, zwotami akcji i milionem wątków, a przede wszystkim z zakończeniem, dla którego warto było obejrzeć serię do końca. Straci w momencie naśladowania słabej produkcji, której celem jest podbijanie wskaźnika oglądalności poprzez niekończące się romanse, zdrady i oszustwa bohaterów. Książka na podstawie szmiry, będzie szmirą. W dobie szybkiego tworzenia się nowych seriali, które niejednokrotnie nic nie wnoszą w życie widzów (tylko kradną nasze wieczory), napisanie książki na ich podstawie jest taką samą stratą czasu, jak samo oglądanie.
W tej sytuacji zyskać może tylko sama historia opowiedziana w serialu i powtórzona potem w książce, jako że oglądając serial możemy z różnych przyczyn pominąć kilka odcinków; czytając książkę możemy w dogodnym dla nas tempie zapoznawać się z fabułą w poszczególnych rozdziałach.

Do tego momentu nie miałam pojęcia, że taki trend istnieje. Nie wiem też jak bardzo jest rozpowszechniony. Sądzę jednak, że nie stanie się to popularne na masową skalę, gdyż autorzy książek będą nadal dążyć do oryginalności, pragnąc stworzyć coś zupełnie własnego, bez naśladownictwa i inspiracji zdobytych podczas wieczornego seansu przy małym ekranie. Czyż naprawdę autorom...