To wszystko zależy od sytuacji. Nieobecny ojciec nie może być równie dobry jak matka, ale jeżeli już wróci do swojej córki na zawsze to czemu nie? Dziecko powinno mieć dwoje rodziców i bardzo trudno jest mi porównać matkę do ojca, bo to dwie oddzielne rzeczy. Mamy uczą nas zupełnie innych rzeczy niż ojcowie. To właśnie mamy noszą nas pod swoim serduszkiem, one są w naszych pierwszych dniach, to one nas karmią, one biegają w nocy i one najbardziej się denerwują. To od matki, a nie od ojca uczymy się macierzyństwa, uczymy się kochać. Ojcowie natomiast uczą nas odwagi, uczą nas racjonalnego myślenia, i bardziej męskich spraw. Myślę, że ojciec nigdy nie zastąpi matki, a matka nigdy nie zastąpi ojca. Oni mogą się uzupełniać i być równie dobrzy na swój sposób, lecz każdy uczy czegoś innego, każdy czegoś innego wnosi do życia. Każda córka woli chyba zwierzać się mamie ze swoich życiowych problemów i miłosnych wątków, bo takie są stereotypy, ojcowie zazwyczaj nie umieją doradzić tak jak mamy, ale bardzo się starają. W dzisiejszych czasach ojcowie bardzo często starają się czesać swoje córeczki i zastępować im mamy, ale to nie to samo. Ojciec jest dobry jak matka lecz jej nie zastąpi!

To wszystko zależy od sytuacji. Nieobecny ojciec nie może być równie dobry jak matka, ale jeżeli już wróci do swojej córki na zawsze to czemu nie? Dziecko powinno mieć dwoje rodziców i bardzo trudno jest mi porównać matkę do ojca, bo to dwie oddzielne rzeczy. Mamy uczą nas zupełnie innych rzeczy niż ojcowie. To właśnie mamy noszą nas pod swoim serduszkiem, one są w naszych...

Dziecko musi mieć zaufanie do swojego ojca. Cóż z tego, że łączą ich więzy krwi, jak ojciec pije, pali, bije matkę i córkę, molestuje itp. Czy do takiego ojca można mieć zaufanie. Nie. Rodzic musi być cierpliwy, nie krzyczeć i w szczególności nie krzywdzić. Dziewczynka , która wychowywała się w takim towarzystwie jest uprzedzona do mężczyzn. Miłość ojca i matki jest niezastąpione tak jak i ich zdanie. Gdy matka umrze dziecko jest załamane nie może się z tym pogodzić, potrzebuje wsparcia od najbliższej osoby - ojca. Pamiętajmy także, że dziecko pamięta swoje krzywdy i nigdy ich nie zapomni. Ojciec krzywdząc ją rujnuje wszystko. Dziecko, gdy usłyszy, że jest podobne do ojca zaprzeczy bo nie chce by tak było. Jednak matki często także rujnują życie nie myślmy źle na temat mężczyzn. Kobieta, która pije, pali i bije dziecko, a broń Boże zabije je ... To jeszcze większy cios dla ludzi. Matka zawsze kojarzy się z domem i dzieckiem, ale jednak nie które potrafią być okrutne.

Tak więc moim zdaniem ojciec musi być dobry, uczuciowy i miły, dawał dziecku to co najważniejsze - miłość. Musi jednak dużo mieć cierpliwości by móc dorównać kobiecie, która urodziła dziewczynkę i wychowywała ją.

Dziecko musi mieć zaufanie do swojego ojca. Cóż z tego, że łączą ich więzy krwi, jak ojciec pije, pali, bije matkę i córkę, molestuje itp. Czy do takiego ojca można mieć zaufanie. Nie. Rodzic musi być cierpliwy, nie krzyczeć i w szczególności nie krzywdzić. Dziewczynka , która wychowywała się w takim towarzystwie jest uprzedzona do mężczyzn. Miłość ojca i matki jest...

Miłość bezwarunkowa dziecka to jedyny rodzaj miłości o którą nie trzeba zabiegać a wystarczy jedynie ją odwzajemniać. Odpowiadając na pytanie "Czy nieobecny dotąd w życiu dziecka ojciec może być równie dobrym rodzicem jak matka?" tak, myślę że jest to możliwe oceniając z punktu dziecka. Wiadomo mama to zawsze mama, ale dziecko potrzebuje także taty i przyjmie jego miłość pod warunkiem, że nie jest "spóźniony", bo kiedy minie okres miłości bezwarunkowej to jest już bardzo trudno odbudować relacje. Nie da się cofnąć straconego czasu, zastąpić przeszłość ale można dać z siebie tyle żeby zbudować przyszłość. Niedawno usłyszałam o programie "więźniowie czytają dzieciom" - jest to akcja polegająca na nagrywaniu czytanych przez więźniów bajek, które trafiają do ich rodzin. Wzruszyła mnie ta walka o miłość dziecka, a w szczególności reakcje dzieci które jak się okazało były bardzo szczęśliwe. Utwierdziło mnie to w przekonaniu, że pomiędzy dzieckiem i tatą jest równie silna więź jak między mamą i dzieckiem, więź której nie rozdzieli ani odległość, ani czas ani nawet przebywanie w zamknięciu.

Miłość bezwarunkowa dziecka to jedyny rodzaj miłości o którą nie trzeba zabiegać a wystarczy jedynie ją odwzajemniać. Odpowiadając na pytanie "Czy nieobecny dotąd w życiu dziecka ojciec może być równie dobrym rodzicem jak matka?" tak, myślę że jest to możliwe oceniając z punktu dziecka. Wiadomo mama to zawsze mama, ale dziecko potrzebuje także taty i przyjmie jego miłość...

Jeśli sama obecność rodziców w życiu dziecka miałaby być gwarantem dobrego rodzicielstwa, to psychoterapeuci straciliby lwią część zarobków. To że rodzic jest, nie znaczy, że daje dziecku miłość i poczucie bezpieczeństwa. Czasami zamiast rodziny jest grupa osób, która mieszka razem, bo tak wyszło. I często byłoby lepiej, żeby rodzic był daleko, ale kochał, niż był blisko i krzywdził. Utarło się przekonanie, że ojciec nie może być równie dobry rodzicem jak matka. Dla części panów to na pewno wygodne twierdzenie, zwalnia ze starań. Myślę jednak, że teza ta nie ma sensu. Nie sądzę, by nieobecność fizyczna była największą przeszkodą w byciu rodzicem, w budowaniu dobrych relacji z dzieckiem. Zresztą, to zależy od jej przyczyn. Inaczej postrzega się ojca, który gdzieś daleko wypełnia swoje obowiązki, pracuje, a inaczej pana, który rodzinę porzucił. I o ile trudno uwierzyć w powrót ojca marnotrawnego, to myślę, że tata wracający po zawodowych rozjazdach do dziecka, by z nim być, by się nim zaopiekować, może być fantastycznym rodzicem. I może być lepszy od matki, której pod pręgierzem codzienności czasami trudno czuć radość macierzyństwa. Wszystko zależy od wyboru człowieka. To nie tak, że się postanowi: od dziś jestem Super Tatą. To długotrwały proces stawania się rodzicem, poznawania dziecka i uczenia się, co znaczy kochać mimo wszystko. Jeśli rodziny adopcyjne chcą i potrafią stworzyć obcemu dziecku dom, to niby dlaczego powracający z niebytu ojciec nie może dorównać matce?

Jeśli sama obecność rodziców w życiu dziecka miałaby być gwarantem dobrego rodzicielstwa, to psychoterapeuci straciliby lwią część zarobków. To że rodzic jest, nie znaczy, że daje dziecku miłość i poczucie bezpieczeństwa. Czasami zamiast rodziny jest grupa osób, która mieszka razem, bo tak wyszło. I często byłoby lepiej, żeby rodzic był daleko, ale kochał, niż był blisko i...

Czy nieobecny dotąd w życiu dziecka ojciec może być równie dobrym rodzicem jak matka? Oczywiście, że tak! Ale słówkiem które o tym świadczy jest tylko i wyłącznie „dotąd”. Wskazuje ono bowiem na zmianę sytuacji, przeorganizowanie życia w ten sposób, że od teraz ojciec jest przy dziecku, z dzieckiem dla dziecka.. Więzy krwi nie czynią mężczyzny ojcem inaczej niż tylko na papierze, by dziecko myślało o nim w ten sposób musi wychować się otoczone jego opieką i miłością. Po czasie ‘bez ojca’ musi przyjść zmiana, trwała i przemyślana, bo pojawianie się w życiu dziecka po to, by za pół roku je opuścić może przynieść odwrotny skutek. Nie ma jednak sposobu na to, by być dobrym rodzicem, choć na pewno niejeden kupił by taką receptę…najważniejsza jest jednak obecność – reszta zależy od wielu sytuacji. Nie chodzi o to, by ojciec dziecko rozpieszczał, kupował drogie prezenty, ale po to by BYŁ. Oczywiście znaczenie ma również wiek dziecka oraz to jak długo ojciec był nieobecny i czym była ta sytuacja spowodowana. Myślę jednak, że pojawienie się rodzica wymaga pokładów cierpliwości. Nie można nakazać dziecku pokochać kogoś kogo nie znało ani bezkrytycznie słuchać obcej dotąd osoby. Wytworzenie pożądanej relacji nie jest jednak niemożliwe, wymaga po prostu spojrzenia na sytuację oczami dziecka i kierowania się jego dobrem.
Nieobecny dotąd ojciec niewątpliwie ma szansę bycia dobrym rodzicem, czy ją wykorzysta zależy w największym stopniu od niego, jak również samego dziecka.

Czy nieobecny dotąd w życiu dziecka ojciec może być równie dobrym rodzicem jak matka? Oczywiście, że tak! Ale słówkiem które o tym świadczy jest tylko i wyłącznie „dotąd”. Wskazuje ono bowiem na zmianę sytuacji, przeorganizowanie życia w ten sposób, że od teraz ojciec jest przy dziecku, z dzieckiem dla dziecka.. Więzy krwi nie czynią mężczyzny ojcem inaczej niż tylko na...

Miłość pozwala przekraczać wszystkie bariery. Jeśli tylko obydwoje: ojciec i córka będą chcieli wzajemnie się poznać, podołają każdej przeszkodzie. Nieobecny do tej pory w życiu Tato, stanie się herosem dnia codziennego, a przygarnięta po latach, pod skrzydła Córeczka, będzie oczkiem w głowie i dumą serca. Matka jest najważniejszą osobą w naszym życiu, jednak kiedy jej zabraknie, a bezmiar świata zacznie nas przerażać, najbezpieczniejszą przystanią i oazą spokoju będą ramiona Ojca.
I choć świat nie jest doskonały, a pomiędzy ludzi, nawet tak sobie bliskich jak Ojciec i Córka, wedrą się: zwątpienie, waśnie czy też padną gorzkie słowa, to jednak sądzę, że więzy krwi, bliskość, a przede wszystkim miłość pozwoli pokonać dotychczasową Nieobecność.
Ojciec nigdy w pełnie nie zastąpi matki, jednak Tatuś to nasz bohater, opoka naszego istnienia, i sądzę, że Jego czułość, wyrozumiałość i, tak – czasem nieodzowny, twardy głos, poprowadzą nas przez życie i wychowają na dobrych ludzi.

Miłość pozwala przekraczać wszystkie bariery. Jeśli tylko obydwoje: ojciec i córka będą chcieli wzajemnie się poznać, podołają każdej przeszkodzie. Nieobecny do tej pory w życiu Tato, stanie się herosem dnia codziennego, a przygarnięta po latach, pod skrzydła Córeczka, będzie oczkiem w głowie i dumą serca. Matka jest najważniejszą osobą w naszym życiu, jednak kiedy jej...

Siła więzi dzieci z rodzicami bywa niewyobrażalna. Znane są przypadki przemocy domowej, w których dziecko odseparowane od znęcającego się na nim rodzica, tęskni za nim i pragnie powrotu do domu. Zdarza się, że dzieci porzucone w domach dziecka, po osiągnięciu pełnoletności, poszukują biologicznych rodziców, mimo że oni sami nigdy nie kontaktowali się z nimi.
Może się zdarzyć, że dziecko wychowuje się bez ojca od urodzenia, z tej i innych przyczyn nie jest przygotowane na jego powrót. Potrzeba wtedy czasu, żeby zbudować głębszą relację. Długoletnia nieobecność ojca w życiu młodego człowieka nie musi oznaczać, że matka będzie miała zawsze uprzywilejowaną pozycję w jego sercu, gdyż kobieta ta mogła być daleka emocjonalnie w trakcie wychowywania. Nie poświęcanie wystarczającej ilości uwagi swojej latorośli, koncentrowanie się przede wszystkim na karierze i potencjalnych partnerach, te i inne błędy matki, mogą przyczynić się do tego, że ojciec wraz z upływem czasu, jaki potrzebny będzie na pozyskanie zaufania dziecka, sprawdzi się o wiele lepiej w roli rodzica.

Siła więzi dzieci z rodzicami bywa niewyobrażalna. Znane są przypadki przemocy domowej, w których dziecko odseparowane od znęcającego się na nim rodzica, tęskni za nim i pragnie powrotu do domu. Zdarza się, że dzieci porzucone w domach dziecka, po osiągnięciu pełnoletności, poszukują biologicznych rodziców, mimo że oni sami nigdy nie kontaktowali się z nimi.
Może się...

Hmmm... czy ojciec nieobecny w życiu dziecka... wypadało by zacząć od tego, że takiego człowieka nie nazwałabym 'ojcem' przynajmniej w głębszym sesie tego słowa. Nie chcę jednak od startu zrażać czytelników moimi radykalnymi poglądami. Brnąc dalej w treść pytania: rodzicem tak dobrym jak matka... bez kontaktu, nawet jako takiego z córeczką to jawi mi się w oczach jako niemożliwe. W ogóle więź matki z dzieckiem chyba już od chwili poczęcia jest bardziej uczuciowa, głębsza. Kobieta nosząc dziecko w łonie przez niemal rok na pewno ma większe szanse by pokochać dziecko nad życie. Więź fizyczna i emocjonalna, ta mocna w relacji ojca z dzieckiem zaczyna się chyba po jego urodzeniu, a więc później. Czy ojciec, który do tego nie był obecny ani przy narodzinach, ani przy dalszym życiu córki może być rodzicem lepszym niż jej matka? Nie sądzę. Są jednak oczywiście na to szanse, i jeżeli zdarzy się, że ojcu sama świadomość, że przekazał dalej życie i że jego krew z krwi, kość z kości go potrzebuje, mu wystarcza, żeby chcieć być obecnym w życiu dziecka, to oboje mają szanse stać się dla siebie najprawdziwszą rodziną. Między takim ojcem i dzieckiem może pojawić się piękna, silna miłość - wystarczy, że oboje będą tego bardzo chcieli. Bo miłość, moi drodzy, to niezwykła sprawa - potrafi naprawić najgorsze krzywdy i skruszyć najgrubsze lody, jeżeli tylko człowiek zechce:)

Hmmm... czy ojciec nieobecny w życiu dziecka... wypadało by zacząć od tego, że takiego człowieka nie nazwałabym 'ojcem' przynajmniej w głębszym sesie tego słowa. Nie chcę jednak od startu zrażać czytelników moimi radykalnymi poglądami. Brnąc dalej w treść pytania: rodzicem tak dobrym jak matka... bez kontaktu, nawet jako takiego z córeczką to jawi mi się w oczach jako...

Uważam, że taki ojciec może stać się dobrym rodzicem, tylko musi tego chcieć. Posiadanie odpowiedniego podejścia do dziecka jest równie bardzo ważne. Taką relację na pewno będzie bardzo ciężko zbudować. Potrzeba na to dużo czasu, ale jeżeli ojciec kocha swoje dziecko i zależy mu na jego szczęściu, to nic nie powinno mu stać na przeszkodzie. Liczy się silna wola i dużo cierpliwości. Poza tymi aspektami należy również wziąć pod uwagę to jakie informacje posiada dziecko o swoim ojcu. Jeżeli będzie posiadać negatywną opinię, to będzie znacznie trudniej, ponieważ w takiej sytuacji ojciec będzie musiał zdobyć zaufanie. Nieobecny dotąd ojciec w życiu swojego dziecka nigdy nie zastąpi mu matki, ponieważ matka jest tylko jedna, ale równie dobrze może się odnaleźć w roli opiekuna i otoczyć je bezgraniczną miłością.

Uważam, że taki ojciec może stać się dobrym rodzicem, tylko musi tego chcieć. Posiadanie odpowiedniego podejścia do dziecka jest równie bardzo ważne. Taką relację na pewno będzie bardzo ciężko zbudować. Potrzeba na to dużo czasu, ale jeżeli ojciec kocha swoje dziecko i zależy mu na jego szczęściu, to nic nie powinno mu stać na przeszkodzie. Liczy się silna wola i dużo...