Szekspir w swoich dziełach nawiązywał do miłości, nienawiści, zazdrości, żądzy i walki o władzę, chorych ambicji, lęku, pazerności, słabości, czy siły. Zachowania ukazujące chciwość, namiętność, czy też poświęcenie, wszystkie te, które nie uległy zmianie mimo upływu czasu i nigdy jej nie ulegną. Moje słowo pozostaję przy tym co dotyczy mnie na co dzień - dążenie do władzy. Osoba ambitna dąży do celu, zmaga się z osobami, które kopią pod nią dołki, sama to robi. Jest krytyczna wobec siebie i innych. Często musi stanąć przed samosądem. Niejednokrotnie popełnia 'zbrodnie' dla własnej korzyści czy to na drodze rozwoju osobistego czy życiu prywatnym Kocham rywalizację, wiem z czym się spotykam, z niezbyt pochwalnymi opiniami, z zazdrością i zawiścią. Lubie osiągnąć postawiony mi cel oraz podnieść poprzeczkę. Nie lubię nudy, chce się rozwijać , być elastyczna i ryzykować dla sprawy która jest tego warta.
Jak widać sztuki Szekspira to aktualność nie naruszona odstępem czasu. Odmienna jedynie sceneria, a w rzeczywistości ukazanie pewnych stereotypowych charakterów ludzkich, reakcji, które nie zmieniły się i nigdy nie zmienią się mimo upływającego czasu. Myślę, że każdy z nas z łatwością odnajdzie w bohaterach Szekspira jakąś cząstkę siebie.

Szekspir w swoich dziełach nawiązywał do miłości, nienawiści, zazdrości, żądzy i walki o władzę, chorych ambicji, lęku, pazerności, słabości, czy siły. Zachowania ukazujące chciwość, namiętność, czy też poświęcenie, wszystkie te, które nie uległy zmianie mimo upływu czasu i nigdy jej nie ulegną. Moje słowo pozostaję przy tym co dotyczy mnie na co dzień - dążenie do władzy....

Pytania o naturę ludzką nigdy nie znajdują prostej i jednocześnie trafnej odpowiedzi. Mimo usilnych starań do tej pory nie sformułowano, moim zdaniem, uniwersalnego schematu psychiki człowieka, który w sposób jednoznaczny potrafiłby opisać sposób zachowania i postawy człowieka w konkretnej sytuacji.
Jak więc odpowiedzieć na pytanie konkursowe?
Większość z was zdecydowała się na nienawiść, zazdrość a inni z kolei na pozytywne cechy, tj, miłość.

Otóż mi się wydaje, że naturę ludzką najlepiej określa właśnie rozdarcie wewnętrzne i niestałość natury ludzkiej. Właśnie to, że w każdym z nas jest pierwiastek dobra i zła. Że kochamy, a jednocześnie potrafimy krzywdzić ukochanych. Chcemy być kochani przez innych, lecz w określonych sytuacjach ich odpychamy. Podziwiamy altruizm i poświęcenie innych, lecz nie potrafimy sami zrezygnować z wygody i egoizmu.

Pytania o naturę ludzką nigdy nie znajdują prostej i jednocześnie trafnej odpowiedzi. Mimo usilnych starań do tej pory nie sformułowano, moim zdaniem, uniwersalnego schematu psychiki człowieka, który w sposób jednoznaczny potrafiłby opisać sposób zachowania i postawy człowieka w konkretnej sytuacji.
Jak więc odpowiedzieć na pytanie konkursowe?
Większość z was zdecydowała...

Zachłanność - moim zdaniem to właśnie ta z ludzkich cech najbardziej oddaje ludzką naturę i niewiele się zmieniło przez wieki. A jeśli to niestety na gorsze. Ślepo zapatrzone społeczeństwo nabierające z każdym dniem coraz większej świadomości, że wszystko im się należy to niestety już norma. "Być" coraz częściej zamieniamy na "mieć". Chcemy coraz więcej, coraz szybciej, coraz lepiej. Gromadzimy coraz więcej często niepotrzebnych nam rzeczy. To właśnie zachłanność powoduje, że postępujemy niewłaściwie tylko po to żeby coś uzyskać.
W samej chęci posiadania nie ma nic złego. Ludzie zawsze dążyli, dążą i będą dążyć do tego żeby było im lepiej. Jednak coraz częściej poprzez napędzającą nas zachłanność przekraczamy granicę zwykłej ludzkiej przyzwoitości. Zawsze warto się zatrzymać! Nawet nie zdajemy sobie sprawy ile nas w tej pogoni omija :)

Zachłanność - moim zdaniem to właśnie ta z ludzkich cech najbardziej oddaje ludzką naturę i niewiele się zmieniło przez wieki. A jeśli to niestety na gorsze. Ślepo zapatrzone społeczeństwo nabierające z każdym dniem coraz większej świadomości, że wszystko im się należy to niestety już norma. "Być" coraz częściej zamieniamy na "mieć". Chcemy coraz więcej, coraz szybciej,...

Jaka cecha? Z pewnością nienawiść! Na przestrzeni wielu wieków, ludzie prowadzili wojny, od epoki starożytnej do dnia dzisiejszego. Mówi się, że najpopularniejsza jest miłość, bo ludzie wciąż kochają, i bez tego uczucia, nasza populacja nie zwiększałaby się. Jednak częściej widzę, gdy ludzie podkładają sobie kłody pod nogi, szkodzą sobie wzajem, a z jakiego powodu? Czasem z błahego, a czasem tak po prostu dla przyjemności z działania komuś na nerwach. Jeżeli ktoś twierdzi, że czasy nienawiści skończyły się na śmierci Hitlera czy Stalina, to się grubo myli, wszędzie jest obecna, ma tylko ona wiele twarzy. Cześć osób nienawidzi Cię ze względu na to jaki jesteś, jak się ubierasz, a pozostali czegoś zazdroszczą, i są gotowi posunąć się do wszystkiego, żeby tylko pociągnąć Cię na dno. Fakt, ludzie nie wiele się zmienili, zmienili tylko taktykę, zagrywkę szkodzenia innym, bo teraz mamy szerszy arsenał niż kiedyś.

Jaka cecha? Z pewnością nienawiść! Na przestrzeni wielu wieków, ludzie prowadzili wojny, od epoki starożytnej do dnia dzisiejszego. Mówi się, że najpopularniejsza jest miłość, bo ludzie wciąż kochają, i bez tego uczucia, nasza populacja nie zwiększałaby się. Jednak częściej widzę, gdy ludzie podkładają sobie kłody pod nogi, szkodzą sobie wzajem, a z jakiego powodu? Czasem...

Od narodzin aż do wiecznego spoczynku - ciągle czegoś chcemy.
Chcemy zabawek - koniecznie lepszych i nowszych od kolegi.
Chcemy akceptacji, niezależnie od środowiska, w którym się znajdujemy.
Chcemy mieć pieniądze, bawić się na najlepszych imprezach i bywać w drogich restauracjach czy hotelach.
Chcemy być lubiani, szanowani i zauważani.
Chcemy się rozwijać i mieć tego efekty, w postaci dobrze dochodowej pracy, najnowszego modelu wymarzonego samochodu i willi z basenem.
Chcemy mieć zdrowe i piękne rodziny.
Chcemy mieć najlepsze zdjęcia na Instagramie.
Chcemy się chwalić swoim cudownie poukładanym życiem.
Chcemy nie czuć bólu i nie doświadczać tych złych stron życia.
Chcemy władzy i posłuchu.
Chcemy być królami życia.
Chcemy, żeby wszystko było tak jak chcemy.
Chciwość jest nieodłącznym elementem człowieczej natury. Chcąc nie chcąc jest naszym odwiecznym towarzyszem i motorem naszych działań.

Od narodzin aż do wiecznego spoczynku - ciągle czegoś chcemy.
Chcemy zabawek - koniecznie lepszych i nowszych od kolegi.
Chcemy akceptacji, niezależnie od środowiska, w którym się znajdujemy.
Chcemy mieć pieniądze, bawić się na najlepszych imprezach i bywać w drogich restauracjach czy hotelach.
Chcemy być lubiani, szanowani i zauważani.
Chcemy się rozwijać i mieć tego...

Empatia to niezwykła cecha, która towarzyszy ludzkości na przestrzeni wieków. Człowiek ma zdolność do wczuwania się w stany emocjonalne innych osób i podnoszenia ich na duchu. Potrafi współczuć i wspierać swoich bliskich oraz nieznajomych. Jest to piękna cecha charakteru, która pozwala wyróżnić człowieka. Dzięki niej ludzie stają się sobie bliscy i pielęgnują wspólne relacje międzyludzkie, które są kluczowe dla prawidłowego rozwoju człowieka. Jedni są bardziej inni mniej empatyczni lecz każdy ma w sobie ziarnko wrażliwości, które kiełkuje w nim przez całe życie.

Empatia to niezwykła cecha, która towarzyszy ludzkości na przestrzeni wieków. Człowiek ma zdolność do wczuwania się w stany emocjonalne innych osób i podnoszenia ich na duchu. Potrafi współczuć i wspierać swoich bliskich oraz nieznajomych. Jest to piękna cecha charakteru, która pozwala wyróżnić człowieka. Dzięki niej ludzie stają się sobie bliscy i pielęgnują wspólne...

Myślę, że najlepiej ludzką naturę oddaje zdolność do zakochiwania się. Już w czasach antycznych tworzono sztuki teatralne na temat perypetii miłosnych, które do złudzenia przypominają dzisiejsze komedie romantyczne. Każdemu zakochanemu zazwyczaj wydaje się, że jego przeżycia są unikatowe i nikt inny nie może ich zrozumieć. Tym czasem zakochanie to rzecz odwieczna.

Myślę, że najlepiej ludzką naturę oddaje zdolność do zakochiwania się. Już w czasach antycznych tworzono sztuki teatralne na temat perypetii miłosnych, które do złudzenia przypominają dzisiejsze komedie romantyczne. Każdemu zakochanemu zazwyczaj wydaje się, że jego przeżycia są unikatowe i nikt inny nie może ich zrozumieć. Tym czasem zakochanie to rzecz odwieczna.

Chęć przetrwania - człowiek intuicyjnie dąży do przetrwania w każdych warunkach, wykaże się determinacją, nieustępliwością, zaradnością. Od wieków czynimy wszystko by żyć i to nigdy się nie zmieni.

Chęć przetrwania - człowiek intuicyjnie dąży do przetrwania w każdych warunkach, wykaże się determinacją, nieustępliwością, zaradnością. Od wieków czynimy wszystko by żyć i to nigdy się nie zmieni.

Ludzie, najbardziej złożone istoty pod tym słońcem. Każdy z nich z innym zestawem cech, każdy z nich inny od pozostałych. Wszyscy chcą wierzyć, że to pozytywne cechy są naszym znakiem rozpoznawczym. Miłość, inteligencja? Obserwując otaczające mnie osoby, czytając o historii, tej zamierzchłej i tej całkiem niedawnej, obawiam się, że wyróżnia nas coś zupełnie innego. Wybierając jedną cechę, stawiam na BUNTOWNICZOŚĆ. Czyż to nie ona popycha nas do działania? Uwielbiamy się buntować, przeciwko władzom, przeciwko autorytetom, przeciwko zasadom i prawom. Od samego początku, od dziecka. Odkąd istnieje świat ludzie zdają się mówić „O nie, nie, może tak było wcześniej, ale my zrobimy to po swojemu, nie będą nam mówić, jak mamy żyć”. To z jednej strony pcha nas do przodu, do próbowania nowych rozwiązań, do szukania nowych dróg, ale niestety, często te drogi kończą się przepaścią. A my pogrążeni w tej potrzebie buntu, pędzimy czasem zupełnie ignorując ostrzegawcze znaki.

Ludzie, najbardziej złożone istoty pod tym słońcem. Każdy z nich z innym zestawem cech, każdy z nich inny od pozostałych. Wszyscy chcą wierzyć, że to pozytywne cechy są naszym znakiem rozpoznawczym. Miłość, inteligencja? Obserwując otaczające mnie osoby, czytając o historii, tej zamierzchłej i tej całkiem niedawnej, obawiam się, że wyróżnia nas coś zupełnie innego....