Ludzie najbardziej boją się upiorów z dzieciństwa, dlatego przywołałabym postać, której większość z nas się bała czyli panią od matematyki. W tym celu w domu zaczęłyby się pojawiać dziwne przedmioty : ekierka, stary cyrkiel, bryły obrotowe z papieru czy nadpalona klasówka z matematyki z oceną niedostateczną. Nocami ,,ktoś" szeptałby do ucha śpiącym tabliczkę mnożenia, a w łazience na lustrze pojawiałyby się ni stąd ni zowąd znaki, takie jak wzór na pole koła, wykresy funkcji liniowych oraz sinusy i cosinusy. Kuchnia też nie mogłaby być wolna od upiorów. W lodówce produkty podzielone by były na zbiory. Kwintesencją zła byłaby dziwna postać z wysoko upiętym kokiem i z książką pod pachą, przemierzająca pod oknami domu wieczorową porą. <złowieszczy_śmiech>

Ludzie najbardziej boją się upiorów z dzieciństwa, dlatego przywołałabym postać, której większość z nas się bała czyli panią od matematyki. W tym celu w domu zaczęłyby się pojawiać dziwne przedmioty : ekierka, stary cyrkiel, bryły obrotowe z papieru czy nadpalona klasówka z matematyki z oceną niedostateczną. Nocami ,,ktoś" szeptałby do ucha śpiącym tabliczkę mnożenia, a w...

Mój diaboliczny plan zakładałby istnienie wielkiego krwiożerczego pająka w pobliskim lesie. Najpierw stworzyłabym historię o leśnym potworze i opublikowała w mediach społecznościowych. Wiadomo, że niektórzy chcieliby to sprawdzić. Przebrałabym się za monstrualnego pająka, ukryła w lesie, a wszędzie na drzewach porozwieszała sztuczne pajęczyny. Każdy kto wszedłby do lasu widziałby pajęcze sieci, a ja w ukryciu czekałabym na ofiarę. Dodatkowo mogłabym porozrzucać jakieś kawałki manekina umazane keczupem imitujące ciała we krwi. Na koniec wystarczyłaby odrobina cierpliwości i ofiara złowieszczej intrygi sama wpadłaby w pajęczą sieć.

Mój diaboliczny plan zakładałby istnienie wielkiego krwiożerczego pająka w pobliskim lesie. Najpierw stworzyłabym historię o leśnym potworze i opublikowała w mediach społecznościowych. Wiadomo, że niektórzy chcieliby to sprawdzić. Przebrałabym się za monstrualnego pająka, ukryła w lesie, a wszędzie na drzewach porozwieszała sztuczne pajęczyny. Każdy kto wszedłby do lasu...

Ludzie od lat szukają Yeti czy Wielkiej Stopy - nikt by się nie zdziwił gdyby przy rozerwanym na strzępy człowieku znaleziono wielkie ślady. Zwłaszcza gdyby to było w pobliżu gór.

A takie ślady wcale nie są trudne do zrobienia ;)

Ludzie od lat szukają Yeti czy Wielkiej Stopy - nikt by się nie zdziwił gdyby przy rozerwanym na strzępy człowieku znaleziono wielkie ślady. Zwłaszcza gdyby to było w pobliżu gór.

A takie ślady wcale nie są trudne do zrobienia ;)

Wybieram Upiora w operze. Z gmachu opery przenosi się do miasteczka, w którym knuję intrygę. Nieszczęśliwa, oszpecona postać wzbudza zarówno współczucie, jak i strach. Przerażone są zwłaszcza młode kobiety. Obawiają się, czy Upiór nie zakocha się w którejś z nich i czy nie będzie chciał uprowadzić swojej wybranki do jakiejś kryjówki. Mamy już niepewność, panikę, złowrogie plotki krążące po mieście-grunt przygotowany. Przystępuję zatem do realizacji diabolicznego planu, który w takich okolicznościach nie może się nie udać.

Wybieram Upiora w operze. Z gmachu opery przenosi się do miasteczka, w którym knuję intrygę. Nieszczęśliwa, oszpecona postać wzbudza zarówno współczucie, jak i strach. Przerażone są zwłaszcza młode kobiety. Obawiają się, czy Upiór nie zakocha się w którejś z nich i czy nie będzie chciał uprowadzić swojej wybranki do jakiejś kryjówki. Mamy już niepewność, panikę, złowrogie...

Przede wszystkim przed rozpoczęciem intrygi należy przeprowadzić mały wywiad środowiskowy, poznać czego ludzie się boją, miejscowe legendy i tak dalej. Jeśli planuje się np. morderstwo intrygę należy rozkręcić o wiele wcześniej. Jeśli np. wieś wierzy w wampira w pobliskim lesie, można stosownie przygotować scenę zbrodni. Np. podrzucić martwe zwierzęta ze spuszczoną krwią (nie musimy sami ich zabijać, wystarczy znaleźć w miarę świeże truchło - nikt nie powiedział, że to będzie łatwe). Przebranie będzie również pełniło dość potężną broń psychologiczną, należy jednak pamiętać, że może być to broń obusieczna! Po pierwsze przebranie musi być dobrze wykonane, i dostosowane do miejscowego folkloru, hasanie w stroju Draculi nikogo nie przestraszy. Po drugie musimy być ostrożni w pokazywaniu się ludziom, nie może być ono częste ani długie. To oznacza, że musimy stale monitorować poziom plotek w okolicy. Tutaj kryje się ryzyko ponieważ gdy poziom plotek wzrośnie o wiele za wysoko może to przyciągnąć uwagę mediów i poszukiwaczy przygód a to może nam znacząco utrudnić dokonanie naszego niecnego czynu. Gdy sytuacja będzie wystarczająco dobrze przygotowana, wtedy zwabiamy nasza ofiarę do lasu - należy się upewnić iż jest ona widziana kiedy wchodzi do owego lasu. Tutaj mamy do wyboru: ukryć ciało by ofiara zaginęła bądź pozostawić je - tutaj jednak będzie trudno, ponieważ wtedy śmierć należy zadać w dość konkretny sposób, by po spuszczeniu krwi ciało przypominało te po ataku wampira.

Przede wszystkim przed rozpoczęciem intrygi należy przeprowadzić mały wywiad środowiskowy, poznać czego ludzie się boją, miejscowe legendy i tak dalej. Jeśli planuje się np. morderstwo intrygę należy rozkręcić o wiele wcześniej. Jeśli np. wieś wierzy w wampira w pobliskim lesie, można stosownie przygotować scenę zbrodni. Np. podrzucić martwe zwierzęta ze spuszczoną krwią...

Nie wyobrażam sobie nic bardziej przerażającego, niż możliwość spotkania Krwawej Mary. Gdybym chciała kogoś przestraszyć na śmierć, postarałabym się, żeby zobaczył mnie w takim przebraniu w środku nocy. Czekałabym na niego psychodelicznie wystrojona- z potarganymi włosami, soczewkami nienaturalnego koloru, buzią i resztą ciała umazaną krwią, ustami w złośliwym grymasie. Najlepsze jednak byłoby miejsce, byłabym gotowa spędzić wiele godzin czekając pod łóżkiem, żeby potem złapać moją ofiarę za nogi, ale w łazience, najlepiej blisko lustra. Noc jest najlepszą porą do ukazywania się upiorów. Ofiara na pewno wyszłaby pokonana z takiego pojedynku.

Nie wyobrażam sobie nic bardziej przerażającego, niż możliwość spotkania Krwawej Mary. Gdybym chciała kogoś przestraszyć na śmierć, postarałabym się, żeby zobaczył mnie w takim przebraniu w środku nocy. Czekałabym na niego psychodelicznie wystrojona- z potarganymi włosami, soczewkami nienaturalnego koloru, buzią i resztą ciała umazaną krwią, ustami w złośliwym grymasie....

Przebrałabym się za Buke z muminków.Postarałabym się zaangażować w to telewizję i internet. Poprosiłabym pana Jacka,aby w mediach podawane były złowrogie wiadomości o potworach, wampirach i innych kreaturach.Ważnym elementem mojej intrygi byłby głos Buki.Zniekształciłabym głos delfinów i puściłabym go od tyłu.Dla lepszego efektu miałabym świecące oczy. Oczywiście aby wszystko wyglądało wiarygodnie razem z przyjaciółmi( przebranymi za potwory i psychopatów) odegrałabym scenkę.W której potwory zajęłyby wszystkie sklepy monopolowe.Oczywiście nie obyłoby się bez ofiar( tak na niby rzecz jasna) Wtedy wszyscy zaczęliby się bać.Zadzwoniłabym wtedy po telewizję,aby to wydarzenie było transmitowane na żywo. I najważniejsza rzecz jako Buka wydałabym oświadczenie mówiące o tym,że czeka nas zagłada a głównymi winowajcami zaistniałej sytuacji są oczywiście muminki z panna Migotką na czele.

Przebrałabym się za Buke z muminków.Postarałabym się zaangażować w to telewizję i internet. Poprosiłabym pana Jacka,aby w mediach podawane były złowrogie wiadomości o potworach, wampirach i innych kreaturach.Ważnym elementem mojej intrygi byłby głos Buki.Zniekształciłabym głos delfinów i puściłabym go od tyłu.Dla lepszego efektu miałabym świecące oczy. Oczywiście aby...

Gdybym musiała zaplanować złowiszczą intrygę, gdybym musiała przekonać moją ofiarę w to że istnieją siły nieczyste, to najpierw poznałabym dokładnie historię, życiorys osoby, która miałaby zostać moją ofiarą. A potem przeistoczyłabym się w kogoś z przeszłości mojej ofiary, w kogoś kogo się bała, kto ją przerażał, a kto już nie żyje. Taki powrót zza grobu. Powrót, aby nadal dręczyć swoją ofiarę. Jakieś pamiątki, które przypomną ofierze coś co ją w przeszłości przerażało. Jakieś zdania, które wywołają strach. Obrazy z przeszłości, które wzbudzą panikę. Wszystko można znaleźć w przeszłości. Tak jak w Utopcach.....

Gdybym musiała zaplanować złowiszczą intrygę, gdybym musiała przekonać moją ofiarę w to że istnieją siły nieczyste, to najpierw poznałabym dokładnie historię, życiorys osoby, która miałaby zostać moją ofiarą. A potem przeistoczyłabym się w kogoś z przeszłości mojej ofiary, w kogoś kogo się bała, kto ją przerażał, a kto już nie żyje. Taki powrót zza grobu. Powrót, aby nadal...

Utopce[bookLink]256099|Utopce[/bookLink]

Utopce[bookLink]256099|Utopce[/bookLink]

 [bookCover]256099|Utopce[/bookCover]