Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po prostu zakochaliśmy się w sobie. Na to nie można nic poradzić, prawda? Nie możesz zdecydować, w kim się zakochasz, kiedy i gdzie. To się po prostu dzieje.

Nie wiem, czy zawsze byłaś tą jedyną. Ale wiem, że jesteś tą jedyną teraz, i wiem, że będziesz nią jutro, w następnym miesiącu, roku. I że będziesz tą jedyną przez resztę mojego życia.

Ale dla niektórych istnieje tylko ta jedna, jedyna osoba, od początku do końca. Nikt inny nie pasuje. Nikt inny nie trafia do serca w ten sposób i nie żyje w nim.

Miłość - mruknęła nad zlewem. - Nikt zakochany nie wie, jak, u diabła, się z nią obchodzić.

To, co niedostępne, jest bardziej seksowne.

- Chcesz czuć się bezpiecznie? Znajdź sobie miłego szczeniaczka, którego wytresujesz, żeby przychodził na zawołanie. Miłość powinna być przerażająca.
- Dlaczego?
- Ponieważ jeżeli nie ma lęku, nie ma też ekscytacji.

Ale życie rzadko daje nam możliwość wyboru między prawdą a fałszem, bez wszystkich odcieni szarości między nimi.

To nie małżeństwo jest ważne, tylko obietnica. Świadomość, że ktoś chce, żebym stanowiła część jego życia. Ktoś mnie kocha, jestem tą jedyną. To wszystko.

(...) jeśli mężczyzna nie rozumiał, co się dzieje, a ten brak zrozumienia oznaczał kłopoty, zaleca się zachowanie dystansu.

Najlepszy sposób, żeby przestać myśleć o kobietach, to usiąść i wypić piwo z facetami.

(...) Trudno jest kochać kogoś bardziej niż ten ktoś Ciebie, ale muszę sobie z tym poradzić. Moje uczucia, moja odpowiedzialność.

Przez jeden sezon miała miłość swojego życia. Nie każdy może tak powiedzieć.

(...)
- Miłość - mruknęła nad zlewem. - Nikt zakochany nie wie, jak u diabła, się z nią obchodzić.

(...)
- Muszę solidnie poćwiczyć, zanim uda mi się pokonać ciebie albo Jacka. Wzięłam niewiarygodnie cudowną kąpiel w blasku kominka, z widokiem na ocean. Czuję się jak bohaterka własnej powieści.
- Gdybym wiedział, wykąpałbym się z tobą i napisalibyśmy scenę miłosną. - Objął Laurel, a ona oparła mu głowę na ramieniu.

(...)
- Musisz na mnie popatrzeć i mnie wysłuchać, Laurel, słuchaj mnie. - Złapał ją delikatnie za ramiona. - Może masz rację i ja nie widzę, ale do diabła, ty nie słyszysz. Dlatego ja patrzę i chcę zobaczyć. A ty słuchasz i słyszysz.