Jesteśmy społecznością, która kocha książki

za każdy twój uczynek, ten dobry albo zły, uważaj, co Cię czeka - nagroda albo łzy.

Życz innym dobrze - to nic nie kosztuje.

W życiu ciesz się małymi rzeczami - bo pewnego dnia może się okazać, że to one są największe ze wszystkich.

Niewiele jest w życiu rzeczy, które poprawiają nastrój bardziej od spotkania z bliskimi.

Straszne rzeczy przestają być takie straszne, gdy ma się obok przyjaciół, dla których można być dzielnym.

- Gdzie się schowasz Kubusiu? - spytał Krzyś, gdy truchtali przez las.
- Przy miodowym drzewie, ma się rozumieć - odparł miś. - Prosiaczek od razu pomyśli, żeby tam mnie poszukać. 
Krzyś wybuchnął śmiechem. - Kochany, głupiutki misiu.

Każdy może dodawać po jednym patyku, po kolei! - zawołało Maleństwo. Kangurzyca przytaknęła z uśmiechem
- Racja - zgodził sie Krzyś. - Bo tak wlaśnie robią przyjaciele.

Fikanie i szanowanie przyjaciół to to, co tygrysy potrafią najlepiej!

Maleństwo uśmiechnęło sie od ucha do ucha i zeszło na ziemie.
- Jestem z Ciebie bardzo dumna, kochanie! - powiedziała Kangurzyca. - Nie poddałeś sie. Próbowałeś i próbowałeś. Aż wymyśliłeś, jak poczuć się większym. I nie martw się - dodała. Staniesz się duży, nim się obejrzysz.
- (...) Na razie jesteś zupełnie w sam raz.

- Kubusiu - pisnął Prosiaczek. - Chyba przyśnił mi się koszmar.
- Ojej -zmartwił się miś. - Mnie też czasem śnią się koszmary. Zwykle kończy mi sie w nich miodek - dodał i zadrzał ze strachu.

W towarzystwie zawsze raźniej. Bycie samemu bywa czasem starszne.