Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cały świat potrafi działać człowiekowi na nerwy. I to wręcz niewiarygodnie.

Spójrzmy prawdzie w oczy: świat jest zdegenerowany. I zgniły.

Gdy brakuje ci sił, żeby walczyć z przeznaczeniem, musisz po prostu zaakceptować to, co niesie los. I to jest właśnie coś, czego nie da się odwrócić.

Przyjaciele to bardzo dziwaczny wynalazek. Z pozoru wszystko o tobie wiedzą, ale jak przyjdzie co do czego, okazuje się, że w ogóle cię nie rozumieją.

(...) miotani życiem szamotamy się między pragnieniem a rzeczywistością.

Obowiązek jest ciężki jak góra, ale śmierć lekka jak piórko

Dopiero stojąc w obliczu śmierci pojęłam, czemu powieściopisarze piszą książki: zanim umrą, chcą, by ktoś, gdzieś tam, ich zrozumiał.

Samotność. Czasami to okropne uczucie skłania człowieka do zrobienia czegoś głupiego.

W tym momencie był mi zupełnie obojętny. Znaczył mniej niż odrobina trucizny czy ciało obce w ranie.

Kiedy umrzesz, nie możesz powrócić do życia - to rzecz ostateczna.

Moje życie toczy się innym tempem niż życie pozostałych ludzi. (...) Mogę do woli zmieniać swój świat. Nikt mi nie mówi, co mam robić, nikt nie wzbudza we mnie poczucia winy. To ja rządzę. Ja jestem dowódcą w bitwie, której cele jest stworzenie nowego świata.

Czymś, czego naprawdę nie da się naprawić, może być okropnie przerażające uczucie, które stale w tobie narasta, aż zupełnie pożre Twoje serce. Ludzie dźwigający brzemię czegoś, czego nie da się naprawić, pewnego dnia ulegną zniszczeniu.