Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak cię uczyli od lat –
tylko krzykiem zdobywa się świat.
A to nie tak, to nie tak.

To już jest koniec, nie ma już nic.
Jesteśmy wolni, możemy iść.
To już jest koniec, możemy iść.
Jesteśmy wolni, bo nie ma już nic.

Tego naprawdę ci brak, ona jedna prawdziwy ma smak – cisza jak ta.

Bóg dał ci South Park, Julka Tuwima
Dał papierosy I swego syna
Nauczył kochać słowa poety
Nie po to byś żył jak supermarkety...

Więcej się można nauczyć, podróżując,
podróżować, podróżować jest bosko.

I płaczę co noc, a łzy myje mi deszcz.
I kocham ten ból, zbyt mocno cię chcę.

Ja to wiem – odejść łatwiej jest niż żyć.

Dziesięć przykazań to szczyt twych marzeń, granica sił,
więcej nie potrafi zdobyć już nikt.

Na niebie błysnął biały nóż, to księżyc pełni straż (...).

Pocałuj mnie teraz, proszę,
I rozpal wszystko to, co w sobie noszę.
Pocałuj mnie teraz tak gorąco.
Nie przejmuj się, nie obawiaj, że spalisz mnie.

(…) do lata piechotą będę szła.

Obojętność silne palce ma, łatwo zgniata kruche sny.

Ponieważ miłość ślepa jest,
Ma czasem prawo mylić się.

Przepłynę wzdłuż ocean moich łez
I wrócę, zanim słońce wstanie.

Kochaj mnie (…) nieprzytomnie
Jak zapalniczka płomień, jak sucha studnia wodę,
Kochaj mnie namiętnie tak, jakby świat się skończyć miał.

Zmrok nadchodzi, gdy
Dopalam świecę, co we mnie się tli
Okrywam się kołdrą ciepłych chwil.

Ja przed tobą otwieram wszystkie części nieba,
Odkrywam słońce.
Możesz więcej się nie bać, ja na wszystko przyrzekam –
Będę zawsze przy tobie.

Pieniądze nie kupią mnie, lecz oczu twych blask.

Szczęśliwe chwile to motyle,
miłość to wieczna tęsknota.

Niepotrzebna wcale mi taka miłość do krwi,
wyje duszy każdy kant wśród czterech ścian.