Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kiedy po terapii alkoholicy czy narkomani konfrontują się na nowo z realnym światem, muszą przestrzegać tak zwanego haltu - to skrót od słów: hungry, angry, lonely,tired czyli dbać o to, aby nie być głodnym, złym samotnym czy zmęczonym. W ośrodku masz to zapewnione na miejscu. Na zewnątrz nie jest to takie proste.

Nie możemy zmienić innych ludzi, miejsc, przeszłości, ale możemy zmienić siebie".

Kilka lat temu mój ojciec zrobił film Siedem uczuć. Otwierają go słowa profesora Wiktora Osiatyńskiego wybitnego prawnika i słynnego alkoholika, o tym, że w szkole nauczono go wielu rzeczy, ale nie tego, że jest siedem podstawowych uczuć, które trzeba umieć wyrażać: radość, złość, smutek, strach, samotność, wstyd i poczucie winy. To prawda. Wychodzimy ze szkoły,nznając na pamięć wszystkie dopływy Nilu czy Mekongu, daty koronacji polskich królów i tablice Mendelejewa, ale o samym sobie wiemy niewiele albo nic. Nikt nas w szkole nie uczy rozpoznawania swoich uczuć, mówienia o nich ani - co gorsza radzenie sobie z trudnymi emocjami. One są spychane na margines".

Na terapii zrozumiałem, jak bardzo pomaga mówienie o sobie. Po pierwsze, człowiek słyszy, co mówi, I przypomina sobie, kim jest; po drugie, wyrzuca złe emocje, które idą w świat, a nie zjadają go od środka.

Narkomania to choroba iluzji i zaprzeczeń.

Dziewięćdziesiąt procent ludzi nie potrafi mówić o uczuciach, przeżywać ich. Gdyby zapytać pierwszą z brzegu osobę, co czuje, nie będzie w stanie na to pytanie odpowiedzieć, bo nikt nas tego nie nauczył. Tę ułomność dziedziczymy z pokolenia na pokolenie.

Ludzie często mnie pytają, czy muszę chodzić na mityngi. Nie, nie muszę. Chodzę, bo chcę. To jest jedyne miejsce, gdzie mogę wypowiedzieć na głos swoje myśli i lęki. Kiedy dusisz je w sobie, urastają do demonicznych rozmiarów. Wyartykułowane tracą na sile.

Natura osoby uzależnionej jest podstępna, a sama choroba judaszowa, zawsze może cię zdradzić".

Żyjemy w świecie migoczacych i zmieniających się obrazków. To nas zabija. Tylko w puste człowiek jest w stanie spotkać się z Bogiem, a jeśli jesteś niewierzący, to przynajmniej że swoimi pragnienia i i myślami.