Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyjechałem, by przypomnieć sobie, kim jestem. Wróciłem, by nigdy o tym nie zapomnieć.

- Traktujesz mnie jak żarówkę - powiedziała - wszystkich traktujesz jak żarówki. Bierzesz człowieka, wkręcasz go w swoje życie i czekasz, aż się spali i zgaśnie. Wtedy wymieniasz go na innego w zależności od tego, jakiego rodzaju światła potrzebujesz. Bo światło musi być zawsze zwrócone na ciebie.

Księżyc rozsiadł się za nami i razem z nim słuchaliśmy zmiękczającej świat ciszy.

Idę przez życie pieszo, ale kiedy czytam, to jakbym wsiadł do tramwaju. Wychodzę z niego w zupełnie innym miejscu. Otrzepuję się z liter i idę dalej. Taki nowszy. Czytanie to medytacja, a narrator - dron, z którego patrzę na świat.

Więcej jest nas w światach, które się nie stały, w światach, które jeszcze nie nadeszły, aniżeli w tutaj, w teraz i w tym właśnie, najzwyczajniej przeżywanym momencie.