Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie każda pomyłka zasługuje na konsekwencje.
Czasami jedyne na co zasługuje to przebaczenie.

Not every mistake deserves a consequence.
Sometimes the only thing it deserves is forgiveness.

Nie masz prawa decydować, ile twoje życie znaczy dla innych ludzi.

Wkurza mnie, kiedy ktoś próbuje przekonć innych, że ich złość czy stres nie mają racji bytu, bo inni mają gorzej. Bzdura. Twoje emocje i reakcje są uprawnione, Merit. Nie pozwól, by ktoś wmówił ci coś innego. Jesteś jedyną osobą, która te emocje odczuwa.

Nie każdy błąd zasługuje na konsekwencje. Czasem jedyne, na co zasługuje, to wybaczenie.

Wszyscy jesteśmy w jakimś stopniu popierdoleni.

Niezależnie od tego, jak wiele myśli czy czasu poświęci się decyzji, i tak albo ma się rację, albo się jej nie ma.

Nie przychodzimy na świat, żeby stawać się wiernymi kopiami rodziców.

Don’t make your presence known. Make your absence felt.

Jest coś wyzwalającego w niestresowaniu się stresującymi wydarzeniami.

-Jesteś bezdomny?
-Zdefiniuj bezdomność-mówi.
-Brak domu.
Mruży oczy w zamyśleniu.
-Zdefiniuj dom.

Nie ufam ludziom, którzy twierdzą, że ich ulubioną książką jest klasyka. Myślę, że kłamią, by sprawić wrażenie wykształconych, albo po prostu nie przeczytali żadnej książki spoza kanonu lektur.

It annoys me when people try to convince other people that their anger or stress isn’t warranted if someone else in the world is worse off than them. It’s bullshit. Your emotions and reactions are valid, Merit. Don’t let anyone tell you any different. You’re the only one who feels them.

You think just because I'm an adult I have it all figured out? You think I'm not allowed to make mistakes? (...) No matter how hard you try, things don't always turn out the way you wish they could.

Chyba czasem ma się po prostu szczęście i dostaje się rodzinę, z którą można tworzyć więzi. A czasem... Czasem jest się skazanym na takich krewnych, którzy nie robią nic innego, tylko popełniają błędy, za które nie muszą przepraszać ani płacić.

Każdy ma inny punkt wyjścia.

Nie ufam ludziom, którzy twierdzą, że ich ulubioną książką jest klasyka. Myślę, że kłamią, by sprawić wrażenie wykształconych , albo po prostu nie przeczytali żadnej książki spoza licealnego kanonu lektur.

If silence were a river, your tongue would be the boat.

-Jesteś biseksualny? (...)
- Etykietki wymyślono dla ludzi takich jak ty, którzy nie potrafią pojąć rzeczywistości wykraczającej poza zdefiniowane role płciowe. Lubię, co lubię. Czasem lubię kobiety, czasem lubię mężczyzn. Kilka razy podobały mi się dziewczyny, które były chłopakami. Raz podobał mi się chłopak, który był dziewczyną.

Nie przychodzimy na świat, żeby stawać się wiernymi kopiami rodziców. Do różnych ludzi pokój przychodzi pod różnymi postaciami.

To nie w samych problemach tkwi tak naprawdę kłopot - a w tym, że nikt nie ma odwagi wykonać pierwszego kroku i o nich porozmawiać.

Stares shouldn’t have weight, but knowing his eyes are on me makes my steps feel heavier.

To nie w samych problemach tkwi tak naprawdę kłopot- a w tym, że nikt nie ma odwagi wykonać pierwszego kroku i o nich porozmawiać.

I like you enough to kiss you. Believe me. But I just wish you could like yourself as much as I like you.

I think we all just got to a point where we were waiting for someone else to initiate it, but no one ever did. Maybe that’s the root of a lot of family issues. It isn’t actually the issues people are hung up about for so long. It’s that no one has the courage to take the first step in talking about the issues.

We’re all a degree of fucked-up.

Tuqburni is used to describe the all-encompassing feeling of not being able to live without someone. Which is why the literal translation is, ‘You bury me.

Myślę, że wszyscy dobrnęliśmy do etapu, na którym czekaliśmy, aż ktoś inny pierwszy wyciągnie rękę, ale nikt tego nie robił. Może tu kryje się źródło wielu problemów rodzinnych. To nie w samych problemach tkwi tak naprawdę kłopot – a w tym, że nikt nie ma odwagi wykonać pierwszego kroku i o nich porozmawiać.

Nawet nie jestem pewna, czy dom to właściwe słowo na określenie miejsca, gdzie mieszkam. To tylko budynek, pełen ludzi, którzy odliczają dni do momentu, w którym nie będą musieli już ze sobą przebywać.

(...) Mówię jedynie, że ta sama sytuacja może przydarzyć się dwójce ludzi, ale to nie oznacza, że doświadczą z jej powodu jednakiego stresu. Każdy z nas przywykł do określonej ilości stresu.

Wkurza mnie, kiedy ktoś próbuje przekonać innych, że ich złość czy stres nie mają racji bytu, bo inni mają gorzej. Bzdura. Twoje emocje i reakcje są uprawnione (...) Jesteś jedyną osobą, która te emocje odczuwa.