Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ludzki umysł to najdziwniejsze z miejsc, jednocześnie dobrze znane, jak i zupełnie obce. Jak to możliwe, że potrafi przechować coś tak ulotnego i nienamacalnego jak zapach, podczas gdy zdolny jest wymazać konkretne fragmenty przeszłości, kawałek po kawałku?

Zawsze szukaj takiej miłości, która rodzi się z otchłani.

...kto oczekuje od miłości rozsądku, prawdopodobnie nigdy nie kochał.

Nawet drzewa różnych gatunków, niepomne na różnice, okazują solidarność sobie nawzajem, czego nie da się powiedzieć o wielu ludziach.

(…) legendy opowiadają nam o tym, o czym zapomniała historia.

... być może najbardziej istotna różnica między młodością a starością tkwi właśnie w tym szczególe. W miarę jak człowiekowi przybywa lat, coraz mniej przejmuje się tym, co myślą o nim inni, dzięki czemu cieszy się coraz większą swobodą.

Smutek jest dla duszy tym, czym robak dla drewna.

Ludzie zakładają, że różnica między optymistami a pesymistami to kwestia osobowości. A ja wierzę, że sedno tkwi w nieumiejętności zapominania. Im lepsza pamięć, tym mniejsze szanse na optymizm.

Zakładam więc, że w genach mam zapisaną tę melancholię, z której nie potrafię się otrząsnąć. Wyrytą niewidzialnym nożem w mojej zdrewniałej skórze.

Ciało dawnego kochanka to mapa, która wciąga cię w swoje odmęty i przywraca tę część ciebie, która wydawała się utracona gdzieś po drodze. To także lustro, choć obtłuczone i popękane, pokazujące wszystkie zmiany, które w tobie zaszły i podobnie jak każde lustro marzy o odzyskaniu dawnej świetności.

Bez celu stawiała nogę za nogą, a obok niej kroczył jej cień.

Prawda przypomina kłącze, podziemny pęd z bocznymi odgałęzieniami. Żeby do niego dotrzeć, trzeba kopać naprawdę głęboko, a wydobyty na powierzchnię musi być traktowany z szacunkiem.

Nigdy nie zastanawiamy się nad tym, jak nasze wojny i walki wpływają na zwierzęta, a przecież one cierpią tak samo jak my.

Ostrze wstydu poszatkowało jej pewność siebie.

Ten chłopak był tak delikatny jak rosa o poranku.

Jedz to, co lubisz, ubieraj się tak, jak lubią inni.

Chciała owinąć się wokół jego słów, aby je chronić, tak jak dłońmi osłania się płomień przed wiatrem.

Dobroć zawsze jest bezpośrednia, naiwna, niewymuszona.

Bo przeszłość jest mrocznym, zniekształconym lustrem. Kiedy na nią patrzysz, widzisz tylko swój własny ból. Na cudzy nie ma tam miejsca.

Trzymaj język w niewoli ust. Mądrość składa się z dziesięciu części: dziewięciu części milczenia i jednej części słów.

Jeśli rodziny przypominają drzewa (...) rodzinne traumy sa jak gęsta, przeźroczysta żywica, sącząca się z rozcięcia w korze. Skapują na kolejne pokolenia.

świat nie jest sprawiedliwy. Jeśli kamień spadnie na jajko, źle dla jajka. Jeśli jajko spadnie na kamień, to nadal źle dla jajka.

Miejsce urodzenia nadaje kształt naszemu życiu nawet wtedy, gdy znajdujemy się zupełnie gdzie indziej.

Myślę o fanatyzmie - każdego rodzaju - jak o chorobie zakaźnej. Skrada się podstępnie, tykając jak zegar, który nigdy nie staje, i dopada cię szybciej, kiedy jesteś częścią zamkniętej, jednorodnej grupy. Zawsze powtarzam więc sobie, że lepiej trzymać się z dala od wszelkich zbiorowych przekonań i pewników.

Człowiek musi zjeść śniadanie jak sułtan, obiad jak wezyr i kolację jak żebrak. Inaczej cały porządek zostaje zaburzony.

Kiedy religie ścierają się, aby mieć ostatnie słowo, a nacjonalizmy uczą poczucia wyższości i elitaryzmu, przesądy po obu stronach granicy współistnieją w rzadkiej harmonii.

Jedzenie to serce kultury (...). Jeśli nie znasz kuchni swoich przodków, nie wiesz kim jesteś.

Właściwie nigdy nie szło mi z optymizmem. Prawdopodobnie mam to zapisane w DNA. Pochodzę z długiej linii pesymistów.

To, co wydaje się niemożliwe, zmienia się z każdym kolejnym pokoleniem.

Kiedy broda staje ci w płomieniach, inni odpalają od niej swoje fajki.