Jesteśmy społecznością, która kocha książki

... To nie błędy definiują człowieka, ale umiejętność radzenia sobie z nimi.

Życzę sobie takich przyjaciół. Życzę, by kiedyś jeszcze spotkała mnie taka przyjaźń, taka, która uskrzydla. Z pozoru trudna, niemożliwa, z czasem oczywista, jak sprawy dnia codziennego, przykładowo mycie zębów rano i wieczorem. Taka, do której przyzwyczajamy się nieświadomie. Która jest wielka i bezinteresowna, nie oczekuje niczego w zamian.

Nie ma między nami słów. Są tylko pocałunki. One mówią więcej i mocniej. Zdradzają prawdę. Pocałunki nie kłamią. Nie mogą.

Czasem warto zostać z niczym niż trwać w byle czym.

Nie odrywa spojrzenia od mojej twarzy, a ja tonę w jego oczach - niczym Titanic na Atlantyku. Bezpowrotnie, okrutnie, ze świadomością, że to już koniec i nic więcej poza tym tańcem nie będzie. Że to ostatni nasz wieczór. Bez szans na przyszłość.

Jest w tym mężczyźnie coś takiego, co sprawia, że pomimo wszystko nie mam ochoty ani chwili dłużej się smucić.

Powinniśmy walczyć o to, co może nas wyzwolić. Dać nam nowe życie.