Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Cierpienie to istotny element życia. Jak przyprawa, bez której żadne jedzenie nie smakuje. Nie wolno go unikać, nie trzeba się go bać, Z cierpienia wyrastają piękne rzeczy.

Czasami dobrze jest uciec (...) Lecz pamiętać należy, że nie może to być ucieczka od świata. Ona nic nie da. To do świata trzeba uciekać. Porzucić złe myśli, czarne i gorzkie, zostawić je za sobą i biec ku światłu.

Jedni noszą swoje blizny głęboko w sercu, inni maja je wystawione na widok publiczny.

Z rzeczy drobnych tworzą się wielkie sprawy. Każda, nawet najmniejsza wpływa i oddziałuje na inne. Nie ma nieważonych zdarzeń , nieistotnych rozmów, błahych wzruszeń. Wszystkie dzieją się w konkretnym celu i ku nauce.

Myśl o sobie, w sobie szukaj światła. Gdy je znajdziesz i rozniecisz, przyjdą do ciebie inni, którzy takie światło również mają. Tylko z nimi warto iść. Nie marnuj czasu na tych, co cię ranią".

... Każdy z nas nosi zadry, ślady bolesnych ran. Czasami są one widoczne, często jednak tkwią głęboko wewnątrz. Bardzo dotkliwe, nigdy się niegojące. Łatwo kogoś oceniać, gdy się nie wie, co go ukształtowało, z czym musiał się zmierzyć.

Człowiek jest dla siebie najlepszym uzdrowicielem lub najgorszą trucizną. Tak jak potrafimy wzniecić w sobie uczucie szczęścia, tak i zatruć się złymi i gorzkimi myślami.

Ludzie są głupi. Nie ma w nich tego ducha świata, są puści jak badyl na wietrze jesienią. Ludzi, kochana, nie odmienisz, ani ich zgniłych serc. Myśl o sobie, w sobie szukaj światła. Gdy je znajdziesz i rozniecisz, przyjdą do ciebie inni, którzy takie światło również mają. Tylko z nimi warto iść. Nie marnuj czasu na tych, co cię ranią.

Tylko dzięki szczypcie tego bólu, odrobinie smutku i kapeczce żalu kształtujesz swoją wizję świata, rozumiesz, kim jesteś.

Ból jest jak perła w muszli ostrygi. To przecież ziarnko piasku, które kaleczy mięczaka, a on je osłania delikatną treścią, tak bardzo dla nas wartościową.