Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kamienie nie pasują do gwiazd. Żaden z nich nigdy nie sięgnął nieba. Nawet miłość nie wystarczy, by wznieść je tak wysoko, bo przeznaczeniem kamieni jest kochać i podziwiać gwiazdy z pewnej odległości.

W chwilach, kiedy masz stracić coś, co wydaje się wszystkim… W  tych sekundach bezradności zatapiasz się we wspomnieniach i zastanawiasz się, czy jest coś, co mógłbyś zrobić. Co jeszcze powiedzieć, by zatrzymać to, dzięki czemu chcesz oddychać. I  nagle te wszystkie banały z podniosłych piosenek na cześć miłości, z tych łzawych poematów stają się dotkliwie prawdziwe. Uśmiechają się do ciebie, a ty spadasz, spadasz i spadasz. Jak mogłam to przeoczyć?

Ja, jeśli kiedyś powiem „Kocham Cię”, powiem to na wieki. Tchnę w te słowa życie, które zgaśnie dopiero z ostatnim uderzeniem mojego serca. I będzie tak wieczne, jakim moje istnienie na tym świecie mogło je uczynić.

Ludzie często pytają samych siebie, czy powinni słuchać głosu serca, czy może rozsądku. Dwa równie silne, przeciwstawne, sprzeczne i mające swoje racje głosy. Niestety, oba zazwyczaj milkną pod potęgą lęku. Paradoks polega na tym, że to serce i rozum ściągają strach na człowieka.

Czasami pożegnanie jest jedyną drogą. Koniec też może być przeznaczeniem, jak szansa, którą trzeba odrzucić, by kiedyś dostać inną, lepszą.