Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przypominacie sobie taki moment – mówię spokojnie – tę okropną chwilę, gdy coś nieodwracalnego właśnie zaszło, przed ułamkiem sekundy, przed niezauważalną chwilą? Właśnie to do was dociera, właśnie się przekonujecie, że to teraz, to już, się stało. Ale wy jeszcze nie potraficie uwierzyć, że moment, chwilka, nagła, spontaniczna decyzja, która do tego doprowadziła, jest, niestety, nie do cofnięcia. Gdzieś w duszy tli się nadzieja, że przecież czas jeszcze można odwrócić, zmienić. Bo to przecież tylko sekundka, ułamki sekundy. Że tak mały ułamek czasu nie może decydować o niczym losie. Ale tak, właśnie że tak. Decyduje. Ulubiona farfurka babci leży już rozbita w drobny mak. Osa teraz, przed niezauważalnym momentem, użądliła twojego ukochanego brata, który ma uczulenie I właśnie zaczyna się dusić. Łyk kwasu pali już usta i wnętrzności twojego dziecka. Samolot z tobą na pokładzie leci w dół jak ustrzelona kaczka. Tu i teraz. Za późno na działanie. Za późno na żal. Nic, co się stało, nie może się odstać. Prosta zasada.