Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie nazywaj rozkazem, czego pragnie dusza.

Orły padają z bolu; gną, łamią się im skrzydeł loty,
gdy je obsiadła zawiść stadem wronim,
a w orlich piersiach serca są bijące,
zbyt czułe, wzajemnymi zdradami krwawiące.

Odznaczy się- a niewątpliwie, że się odznaczy,
bo za tym goni;-
jedno, że ci młodzi romantyzują;
oni poetyczni są- udzielne króle
fantazji; każdy z nich gra wielką rolę
komandorską;
patrzę po czołach, wszędy samowolę
bajrońską czytam:
jako żołnierz w portfelu układa poemat
własnego bohaterstwa...

Niechaj kolejno rosną dyktatory;-
patrz po sali, jak nasi statyści się puszą;
co jeno który cień idei schwyci,(...)
już tworzy książkę- kreśli pamiętniki...

Skąd ta żałość, skąd niemoc, skąd śmierci żądanie?-
Jakiż się smutku cień nad wami kładzie?-
Wasze śpiewy, rozmowy- ukazują groby.
Sztandary otulacie szarfami żałoby.