Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Być może właśnie to, co zwykłe, jest najbardziej niezwykłe. Tylko nie dostrzegamy tego, nie doceniamy, zaślepieni złudną pogonią za wiecznością.

Bo aby prawdziwie widzieć, trzeba rozumieć, nie wystarczy patrzeć.

Straty są nieuchronne, ale nie tylko tracimy, także zyskujemy.

Choćbym urodził się ubogim kaleką i sierotą, miałbym szansę na znalezienie własnego szczęścia.

Strata, moi drodzy, jest wpisana w naszą ludzką kondycję. Doświadczamy jej wielokrotnie, musimy się do niej przyzwyczaić, zrozumieć ją, choć nigdy jej nie polubimy, bo zawsze boli. Na koniec tracimy to, co dane nam tylko raz i zawsze jest niepowtarzalne - własne życie.