W 1931 roku Pablo Picasso zilustrował opowiadanie Balzaka Nieznane arcydzieło, należące do cyklu „Komedia ludzka”. Ilustracje te mocno wpłynęły na twórczość malarza, pośrednio przyczyniając się do stworzenia najsłynniejszego bodaj dzieła, jakim była antywojenna Guernica.

Picasso przyjął zlecenie na ilustracje do „Nieznanego arcydzieła” od Ambroise Vollarda, marszanda. Trzynaście szkiców gotowych było w 1931 roku, na stulecie tekstu (dziesięć z tych ilustracji można obejrzeć tutaj). Rysunki zostały uznane za przełomowe w historii grafiki. Opowiadanie Balzaka, które zresztą podziwiali także Matisse i Cézanne, opowiada o artyście, który wyprzedza swoją epokę. Akcja „Nieznanego arcydzieła” toczy się w XVII wieku. Bohaterem jest starzejący się malarz, Frenhofer, który obsesyjnie pracuje nad arcydziełem, od lat trzymając swój obraz w ukryciu. Gdy dwaj młodzi malarze, Poussin i Porbus, zostają zaproszeni, by obejrzeć dzieło, przeżywają olbrzymie rozczarowanie – na płótnie widnieje pozornie bezładna plątanina linii, kształtów i barw. Wydaje im się, że mistrz oszalał, twierdząc, że namalował ideał kobiecego piękna. Ich reakcja sprawia, że następnego dnia Frenhofer niszczy obraz i popełnia samobójstwo.

Picasso również spotkał się z podobnymi reakcjami na swoje obrazy ze strony innych artystów. Opowiadanie Balzaka stało się mu tak bliskie, że w 1937 roku wynajął studio w XVII-wiecznym budynku położonym przy Rue des Grands-Augustin, który był uważany za miejsce akcji „Nieznanego arcydzieła”. W tym samym roku, w kwietniu, niemieckie bombowce zniszczyły hiszpańskie miasto Guernica, a Picasso porzucił wszystkie inne projekty i zaczął malować swój słynny obraz. Ukończył go w czerwcu.

Picasso podczas pracy nad Guernicą.

Obraz podzielił krytyków, a na wystawie w Paryżu spotkał się z niewielkim zainteresowaniem. W przeciwieństwie do balzakowskiego bohatera, Picasso nie poddał się zwątpieniu i dożył chwili, w której jego dzieło zostało docenione.

źródło: openculture.com