Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ania wraz z mamą mieszka na wsi pod Nowym Sączem w służbówce u bogatej ciotki i wuja. Jej ojciec zginął w wypadku zanim się urodziła a wychowując się razem ze swoją kuzynką Irminą, od zawsze czuła się "tą gorszą". Los jednak nie poskąpił jej urody, sprytu i inteligencji, które to wykorzystywała odkąd zdała sobie sprawę, że mogą ułatwić jej życie. Przez wiele lat w głowie Ani wyklarował się plan doskonały i właśnie przyszła pora na jego realizację, kiedy dostaje się na studia do Krakowa. Dziewczyna jest gotowa na wszystko i nie cofnie się przed niczym.

Powiem Wam, że dawno nie czytałam książki z negatywną bohaterką. Ania to dziewczyna o egoistycznych pobudkach, która wiele zrobi dla własnego interesu a wygląd aniołka ułatwia sprawę. Faceci dają się okręcić wokół palca co ona doskonale wie i perfidnie wykorzystuje.
Patrząc na dzisiejsze czasy, myślę że takich kobiet jest znacznie więcej, gdyż medycyna estetyczna i makijaż potrafią zdziałać cuda, do tego media społecznościowe wywierają presję aby mieć więcej i więcej, stąd dziewczyny kombinują jak mogą aby osiągnąć wymarzony cel, nie zawsze jednak obierając dobrą drogę. Autorka obnaża takie postępowanie a ja ze zdumieniem obserwowałam coraz śmielsze zapędy Ani oraz to, że jak kot potrafiła zawsze spaść na cztery łapy (w tym przypadku na dwie nogi). Ale! Nic nie trwa wiecznie. O tym przekonacie się na końcu książki i gwarantuję duże zaskoczenie.

To moje pierwsze spotkanie z piórem Izabelli Frączyk i przyznam, że bardzo udane. Książkę przeczytałam w ciągu jednego dnia, gdyż byłam ciekawa jak zakończy się cała historia. Zapewniam, że nie będziecie się nudzić bo cały czas coś się dzieje i ciężko się oderwać. Czytajcie i dajcie znać jak Wam się podobało.

Ania wraz z mamą mieszka na wsi pod Nowym Sączem w służbówce u bogatej ciotki i wuja. Jej ojciec zginął w wypadku zanim się urodziła a wychowując się razem ze swoją kuzynką Irminą, od zawsze czuła się "tą gorszą". Los jednak nie poskąpił jej urody, sprytu i inteligencji, które to wykorzyst...

Rozwiń

Zwiń

Turcja łączy Europę z Azją, w przewodnikach pisze się, że jest to kraj czterech mórz i turystom kojarzy się z pięknymi plażami i gorącym klimatem ale są tu również góry, na których nawet czasem widać śnieg. Pomimo, że kraj ten leży w strefie sejsmicznej stanowi niezwykle popularną atrakcję turystyczną. Turcy witają gości herbatą, którą serwuje się praktycznie wszędzie, nawet na bazarach pomiędzy stoiskami. Oprócz tego pysznego napoju, na targach i w sklepach można zaopatrzyć się w podróbki znanych marek, które czasem są nie do odróżnienia od oryginału a co ciekawe wiele rodzimych gwiazd czy celebrytów używa dobrej jakości idealnie odtworzonych replik.

Autorka książki bardzo szczegółowo opisuje historię osmańskiej świetności, którą kiedyś z zapartym tchem śledziło wiele kobiet w serialu "Wspaniałe stulecie". Poznamy również tureckie zwyczaje, święta, stosunki rodzinne, dowiemy się też co nieco o obrzezaniu, ślubach, weselach i... rozwodach. W reportażu tym jest w zasadzie wszystko o tym co chcielibyśmy wiedzieć o Turcji a dodatkowo przerywnikami są ciekawe zdjęcia. To kraj kontrastów, który ukazany jest takim jakim jest bez owijania w bawełnę. Widać fascynację autorki tym krajem, gdzie zaprasza nas uchylając również rąbek swojego prywatnego życia.

Turcja łączy Europę z Azją, w przewodnikach pisze się, że jest to kraj czterech mórz i turystom kojarzy się z pięknymi plażami i gorącym klimatem ale są tu również góry, na których nawet czasem widać śnieg. Pomimo, że kraj ten leży w strefie sejsmicznej stanowi niezwykle popularną atrakcję...

Rozwiń

Zwiń

Czy istnieje miłość do grobowej deski?

Dziś trzecia i ostatnia część komedii funeralnej, której dwie poprzednie miałam przyjemność jakiś czas temu recenzować. Jak zapewne pamiętacie a jeśli nie, to przypomnę, że bohaterkami tej serii są trzy kobiety, przyjaciółki, które trzymają się razem a każda z nich prowadzi własną firmę: Jaga - zakład pogrzebowy (poznałam ją bliżej w pierwszej części), Marta - kwiaciarnię (o niej jest druga część) i Magda - catering (jej perypetie poznamy właśnie w tej książce). W sumie wzajemnie się uzupełniając, są w stanie obsłużyć każdą imprezę, z pogrzebem włącznie. Czasem zdarzają się wpadki ale to już jest wpisane w ryzyko zawodowe. Tym razem trochę mniej czarnego humoru a więcej o jedzeniu i szczeblach kariery Magdy.

Ta część jest trochę inna niż pozostałe, ponieważ mamy do czynienia z większą ilością bohaterów, pojawia się także wątek dotyczący tolerancji rasowej z udziałem ciemnoskórego chłopaka o ksywce Wedel.
Autorka kończy swoją serię miłym akcentem gwoździa, który należy przybić aby miłość mogła istnieć aż do grobowej deski. Szkoda, że to już koniec ale mam nadzieję, że pojawi się kolejna równie zabawna seria, która wyjdzie spod lekkiego pióra pisarki. Będę czekać bo tego typu książki są świetną odskocznią od cięższych lektur i przyjemnie relaksują podczas czytania.

Czy istnieje miłość do grobowej deski?

Dziś trzecia i ostatnia część komedii funeralnej, której dwie poprzednie miałam przyjemność jakiś czas temu recenzować. Jak zapewne pamiętacie a jeśli nie, to przypomnę, że bohaterkami tej serii są trzy kobiety, przyjaciółki, które trzymają się raze...

Rozwiń

Zwiń

Czy można zacząć życie od początku?

Irena jest Żydówką i kiedy wybucha wojna traci wszystko co było jej bliskie. Nie poddaje się jednak i buduje życie na nowo. Kiedy już wydaje się, że znalazła swoje miejsce, znów los chce inaczej i musi wyjechać do Izraela. Kolejny raz, rozpoczyna układanie życia na nowo.

Fabuła powieści toczy się w dwóch ramach czasowych: w czasach młodości Ireny oraz kiedy po trzydziestu latach wraca do Polski aby udzielić wywiadu. Obrazy z dawnych czasów przewijają się przed oczami głównej bohaterki jak klatki z filmu. Cudowne dzieciństwo brutalnie przerwane przez wojnę i lata niepewności podczas których Irena próbowała poskładać swoje życie na nowo. Samotność została wpisana w jej egzystencję jak fatum i wróżba przypadkowej cyganki.

Jestem bardzo pozytywnie zaskoczona, gdyż jest to debiut. Podobał mi się język powieści oraz płynne przejścia pomiędzy przeszłością a teraźniejszością. Zastanawiałam się ile w książce będzie o wojnie i dla osób, które nie przepadają za tym motywem spieszę wyjaśnić, że okładka może być myląca bo wojna toczy się w tle ale fabuła skupia się na losach i przeżyciach Ireny, nie przytłaczając swoim dramatyzmem.

Czy można zacząć życie od początku?

Irena jest Żydówką i kiedy wybucha wojna traci wszystko co było jej bliskie. Nie poddaje się jednak i buduje życie na nowo. Kiedy już wydaje się, że znalazła swoje miejsce, znów los chce inaczej i musi wyjechać do Izraela. Kolejny raz, rozpoczyna układa...

Rozwiń

Zwiń

Rok temu przeczytałam debiut Anny Kaczanowskiej "Okaleczone", który wywarł na mnie duże wrażenie i zastanawiałam się czy autorka będzie kontynuować wątek Hanny Osul. Doczekałam się więc kolejnego tomu serii, który tak jak i poprzedni trzyma poziom.

Główna bohaterka, prokurator Hanna wraca po przerwie do gry i na własne życzenie otrzymuje najcięższą sprawę śmierci ministra sprawiedliwości, który został zamordowany. Zagadka trudna a podczas śledztwa wychodzi, że w sprawę może być zamieszana sąsiadka Hanny. Czy motyw zabójstwa miał związek z polityką czy z prywatnymi porachunkami?

Tak jak poprzedni tom, powieść czytało mi się bardzo dobrze i płynnie. Brak zbędnych opisów, dynamiczna akcja, zagadka świetnie skonstruowana a rozwiązanie zaskakujące. Fabuła toczy się we Wrocławiu, gdzie miałam okazję być więc kojarzę niektóre miejsca a zwłaszcza Ostrów Tumski wieczorem z ręcznie zapalanymi latarniami, o których wspomina autorka.

Jeśli ktoś nie czytał pierwszej części serii bardzo polecam nadrobić, natomiast tę książkę można spokojnie czytać bez znajomości "Okaleczonych", gdyż jest odrębna zagadka kryminalna a jeśli chodzi o prywatne życie Hanny Osul, pisarka przypomina o tym co stało się z jej bliskimi. Mam nadzieję, że seria będzie kontynuowana bo jest ogromny potencjał, który może być świetnie wykorzystany.

Rok temu przeczytałam debiut Anny Kaczanowskiej "Okaleczone", który wywarł na mnie duże wrażenie i zastanawiałam się czy autorka będzie kontynuować wątek Hanny Osul. Doczekałam się więc kolejnego tomu serii, który tak jak i poprzedni trzyma poziom.

Główna bohaterka, prokurator Hanna wraca...

Rozwiń

Zwiń

Każdy kto ma styczność z osobą z ADHD, wie że jej życiem rządzi chaos. Panujący bałagan, problemy z wykonywaniem obowiązków domowych, zostawianie zadań na ostatnią chwilę, wieczne zapominanie czy gubienie różnych rzeczy a do tego ogromne emocje. Bliscy takich osób często nie rozumieją tych stanów, czują się sflustrowani zrzucając winę na ich lenistwo. Zaburzenie to związane jest z obniżoną aktywnością dopaminową układu nerwowego i tym samym tacy ludzie czerpią motywację z bardzo silnych emocji zarówno tych pozytywnych jak i negatywnych.

Autorka tej książki posiada diagnozę osoby neurotypowej, więc wie o czym pisze, niezwykle trafnie opisując wyzwania, z którymi codziennie zmagają się osoby z ADHD. Czy jednak musi to wyglądać jak wygląda? Oczywiście, że nie. Można nauczyć się zarządzać swoim mózgiem tak aby poprawić swoją wydajność, komunikację z ludźmi a także lepiej radzić sobie z zadaniami w pracy i w domu. Pomogą w tym plansza operacyjna, trening wyobrażeniowy oraz drabina zdrowia emocjonalnego. Brzmi to trochę jak wojskowe ćwiczenia ale dyscyplina i samozaparcie może tu wiele pomóc.

Książka szczególnie będzie przydatna adehadowcom ale skorzystają z niej również bliscy, zmagający się codziennie z tym typem osobowości, gdyż dzięki wskazówkom i strategiom, życie z ADHD stanie się łatwiejsze.

Każdy kto ma styczność z osobą z ADHD, wie że jej życiem rządzi chaos. Panujący bałagan, problemy z wykonywaniem obowiązków domowych, zostawianie zadań na ostatnią chwilę, wieczne zapominanie czy gubienie różnych rzeczy a do tego ogromne emocje. Bliscy takich osób często nie rozumieją tych...

Rozwiń

Zwiń

"Pamięć jednak jest ulotna. Jak zapach czereśni. Wydaje się, że pewne wydarzenia i emocje pozostaną w twoich wspomnieniach na wieki, a tracisz je już po chwili. Ale któregoś dnia drobny szczegół może przypomnieć ci wszystko..."

Marianna rozpoczyna nowe życie. Kiedy w książce znajduje zasuszone liście bluszczu, wracają wspomnienia pierwszej miłości, która została tą niespełnioną a życie jej i Michała ułożyło się zupełnie inaczej. Po wielu latach Marianna zastanawia się nad tym co się wydarzyło a w te wspomnienia wplata się tragiczna historia babki Elsy.

Czy wydarzenia z przeszłości mogą mieć wpływ na kolejne pokolenia? Z psychologicznego punktu widzenia odpowiedź jest twierdząca ale wcale tak być nie musi. Warto poznać motywy działania przodków oraz kroki, które podjęli aby zrozumieć i budować swoją przyszłość jak najlepiej.

W tej pięknej powieści, autorka cudownie opisuje uczucia a także trudne decyzje bohaterów. Fabuła jest niesamowita, widać wyczucie, wrażliwość i delikatność a każdy rozdział zawiera zdjęcia, które jeszcze bardziej obrazują przedstawione historie.
Magdalena Witkiewicz ma rewelacyjne pióro i ta książka jest moim zdaniem najlepsza z wszystkich jej autorstwa, które do tej pory czytałam i najlepsza z wszystkich przeczytanych powieści obyczajowych w tym roku. To majstersztyk literacki a cudne wydanie z barwionymi brzegami w czereśnie jest jak wisienka na torcie. Czytajcie bo warto a ja będę z całego serca Was do tego zachęcać.

"Pamięć jednak jest ulotna. Jak zapach czereśni. Wydaje się, że pewne wydarzenia i emocje pozostaną w twoich wspomnieniach na wieki, a tracisz je już po chwili. Ale któregoś dnia drobny szczegół może przypomnieć ci wszystko..."

Marianna rozpoczyna nowe życie. Kiedy w książce znajduje zasu...

Rozwiń

Zwiń

Macie tak czasem, że chcielibyście "rzucić wszystko i jechać w Bieszczady"?

Tak właśnie uczyniła Nina, kiedy po dramatycznych wydarzeniach na misji pokojowej, postanawia wyjechać aby się jakoś psychicznie pozbierać. Pech chciał albo i nie, że psuje się autokar, którym podróżuje dziewczyna i trafia do malowniczo położonego "Dębowego Uroczyska", z pensjonatem, do którego nie chcą zaglądać turyści. Tam odnajduje przyjaźń i pomaga właścicielom rozkręcić biznes.

Żałuję, że tak późno trafiłam na twórczość Joanny Tekieli, gdyż była to wyjątkowa powieść i już widzę, że będę miała do nadrobienia pozostałe książki. Pośród pięknej przyrody, autorka odmalowała ogromną gamę uczuć, które targają bohaterami książki. Tak jak w prawdziwym życiu, czasem ktoś na pozór wydaje się szczęśliwy, w rzeczywistości jednak przeżywa swoje lęki czy dramaty. Dlatego nie warto oceniać ludzi bez ich bliższego poznania.

"Dębowe Uroczysko" urzeka nie tylko przyrodą ale również piękną fabułą, która zwraca naszą uwagę na miłość, przyjaźń ale także na stratę czy brak porozumienia z najbliższymi osobami jakimi są rodzice. Pomimo lekkiego i przyjemnego języka, pokazuje ciemniejsze strony ludzkiego życia, dając jednocześnie nadzieję na lepsze jutro, ponieważ od nas samych zależy jak je ukształtujemy i przepracujemy przeszłość.

Powieść jest pierwszą częścią nowej serii, więc z niecierpliwością będę wypatrywać kolejnej, gdyż zżyłam się z bohaterami i ciekawa jestem jak potoczą się ich dalsze losy.

Macie tak czasem, że chcielibyście "rzucić wszystko i jechać w Bieszczady"?

Tak właśnie uczyniła Nina, kiedy po dramatycznych wydarzeniach na misji pokojowej, postanawia wyjechać aby się jakoś psychicznie pozbierać. Pech chciał albo i nie, że psuje się autokar, którym podróżuje dziewczyna...

Rozwiń

Zwiń

Drugie wcielenie Lady Di, najlepsze nogi na Instagramie, nieustannie zamartwiająca się stanem cywilnym Beaty, zaciekły wróg Maślakowej, nasza kochana Ciotka jedzie podreperować zdrowie do sanatorium w Ciechocinku. Wyposażona w zestaw garsonek i sukienek bo przecież wieczorem będą fajfy, żegna się z najbliższymi i wsiada do pociągu. Właśnie w tym momencie rozpoczyna się przygoda życia z wątkiem kryminalnym włącznie. Ciotka jak to ciotka nie miesza się w nie swoje sprawy ale chcąc nie chcąc zauważa, że z Rudą koleżanką jest coś nie teges. Wprawne oko, lata doświadczenia a przy tym wrodzona dociekliwość, sprawiają, że nasza bohaterka trafia w sam środek uzdrowiskowej intrygi z odchudzaniem w tle.

To była wyborna rozrywka, którą zapewnił @mateuszglen_official w swojej debiutanckiej książce. Co jakiś czas zaglądam na jego profil na Instagramie, gdzie Ciotka nie ma sobie równych w swoich wywodach oraz radach a przy tym jak nikt zna się na wszystkim. Całą historię w tej powieści oczywiście opowiada sama Ciotka (której niestety nie udało się poznać imienia) a czytając miałam w głowie jej głos i ton wypowiedzi co jeszcze dawało więcej frajdy z czytania. Przyznam, że sam autor oprócz talentu aktorskiego ma jeszcze talent pisarski co niewątpliwie udowodnił. Moim zdaniem to jedna z lepszych komedii jakie udało mi się do tej pory przeczytać i chętnie sięgnę po kolejne przygody mojej ulubienicy jeśli tylko się pojawią a taką mam nadzieję.

Drugie wcielenie Lady Di, najlepsze nogi na Instagramie, nieustannie zamartwiająca się stanem cywilnym Beaty, zaciekły wróg Maślakowej, nasza kochana Ciotka jedzie podreperować zdrowie do sanatorium w Ciechocinku. Wyposażona w zestaw garsonek i sukienek bo przecież wieczorem będą fajfy, że...

Rozwiń

Zwiń

Dziś zabieram Was w podróż do osiemnastowiecznego Danzig, gdzie zajrzyjmy do zakamarków tego pięknego miasta, które wtenczas owiane było niekoniecznie dobrą sławą.

Frieda pracuje w kuchni w domu państwa Schopenhauerów, gdzie mieszka mały Artur, przyszły filozof. Kiedy kucharka a notabene jej ciotka zostaje zamordowana, nieoczekiwanie przejmuje jej obowiązki, próbując jednocześnie dociec, kto jest zabójcą. Los splata ją z dwoma drobnymi rzezimieszkami a jednemu z nich dziewczyna wpada w oko.

Inspiracją do napisania powieści stały się "Gdańskie wspomnienia młodości Joanny Schopenhauer" oraz pewien artykuł opisujący zbrodnię mającą miejsce w Gdańsku kilka wieków temu. Książkę czytało mi się wybornie z uwagi na plastyczny język, miłą dla oka czcionkę oraz piękne wydanie z barwionymi brzegami, za które jak zwykle ukłony w stronę wydawnictwa. Uwielbiam takie cudowne podróże w czasie, opisy ówczesnych miejsc historycznych oraz codzienne życie mieszkańców. Ekscytującym było także zajrzeć do domu, w którym mieszkał ceniony filozof Artur Schopenhauer. Autorka w znacznej mierze zwraca uwagę na tę biedniejszą stronę miasta, w której mieszkały wielodzietne rodziny, gdzie przemoc była na porządku dziennym czy złodziejaszków, którzy z okradania ludzi uczynili sobie sposób "zarabiania" na życie.

Bardzo podobała mi się pierwsza część tej fascynującej serii i z niecierpliwością będę czekać na ciąg dalszy.

Dziś zabieram Was w podróż do osiemnastowiecznego Danzig, gdzie zajrzyjmy do zakamarków tego pięknego miasta, które wtenczas owiane było niekoniecznie dobrą sławą.

Frieda pracuje w kuchni w domu państwa Schopenhauerów, gdzie mieszka mały Artur, przyszły filozof. Kiedy kucharka a notabene ...

Rozwiń

Zwiń