Pierwsze strony powieści zabierają nas na wesele i to nie byle jakie, bo w doborowym kksiążęco-szlacheckim towarzystwie. Wśród gości nie mogło zabraknąć znanych nam bohaterów, czyli Falcia, Kesta i Brastiego. Cóż, jak możecie się domyślić, gdzie tych trzech się pojawia, to prawie zawsze kończy się wzywaniem świętych, groźbami i oczywiście rozlewem krwi. No ale przecież za to ich kochamy. W czwartym tomie spełnienie misji króla jest coraz bliższe realizacji. Jeszcze chwila i Aline będzie mogła zasiąść na tronie. Tym razem niebezpieczeństwo nadciąga z sąsiedniego kraju Avares, gdzie jak niesie plotka, grupy barbarzyńców jednoczą się przeciwko Tristii. Podobno macza w tym palce, znana nam ze wcześniejszych części Trin. No cóż, Wielkie Płaszcze znowu muszą ruszyć w drogę, aby wyjaśnić tę sprawę, tylko czy dadzą sobie radę w obcym kraju?

„Tron Tyrana”, tak jak jego poprzednicy, porywa czytelnika już od pierwszych stron.Ponownie wkraczamy w świat Wielkich Płaszczy. Wiedzeni głosem Falcia zanurzamy się w brutalną politykę intryg i zdrad. Jesteśmy świadkami walk, narad i spisków. Wszystko to w towarzystwie ciętego języka bohaterów, który powoduje, że ciężko się nie uśmiechnąć, ba, nie wybuchnąć śmiechem. Nie mogło też zabraknąć rozważań i przemyśleń, które pozwalają złapać oddech, podczas podążania za pędzącą akcją. Jak przystało na ostatni tom (choć nie zawsze tak bywa), znajdziemy tu odpowiedzi na nurtujące nas pytania, odkryte zostaną tajemnice, które towarzyszyły nam przez wcześniejsze tomy. Autor zamyka wątki i ucina wszelkie niedomówienia. I choć mówiłam na początku, że to już koniec, jednak pozostaje nadzieja na coś nowego, bo jak stwierdza autor: „Falcio, Kerst i Brasti powrócą"...

Sebastien de Castell stworzył historię, która na długo pozostaje w pamięci. Trójka przyjaciół Wielkich Płaszczy od razu nasuwa skojarzenie z „Trzema muszkieterami” Dumasa. I tak jak pamiętamy ich imiona, tak i Falcio, Kerst i Brasti zostaną z nami na długo. Autorowi udało się stworzyć charakternych bohaterów budzących sympatię. Fabuła, którą wykreował, mieszając w niej pojedynki, honor, spiski, doprawiając czarnym humorem i świętymi sprawia, że jest to seria, po którą sięga się z przyjemnością. I choć dociekliwi wychwycą tu pewne nieścisłości i niuanse, to jednak całość plasuje się wysoko i zaspokoją większość głodomorów czytelniczych.

„Tron Tyrana” w niczym nie ustępuje swoim poprzednikom. Otula nas płaszczem, wkłada w rękę broń i zabiera w znakomitą przygodę. Jeśli do tej pory nie słyszeliście o Wielkich Płaszczach to musicie jak najszybciej sięgnąć po pierwszy tom „Ostrze Zdrajcy” i dać się porwać Falciowi, bo naprawdę warto. Czekają na Was aż cztery tomy tej uczty czytelniczej.

* słowa piosenki ”To już jest koniec” Elektryczne Gitary

Agnieszka Zwolska-Szydłowska