Większość ludzi z mojego pokolenia, nie wspominając już o młodszych, słyszała o kryptowalutach. Umówmy się, o ile ktoś nie siedzi pod wirtualnym kamieniem, to doprawdy trudno o to, żeby cała sprawa nie obiła się mu o uszy. Bitcoin to przecież istny symbol tej rewolucji finansowej, o której od lat słyszymy. A okoliczności tylko sprzyjają jego popularności, mamy tu wszystko, czego potrzeba do wywołania prawdziwego rozłamu: quasi mityczny początek o nieznanym twórcy, powołującym do życia nową technologię, utopijno – anarchistyczne marzenie o decentralizacji, w którym kryje się pierwiastek rebelii, ot i mamy idealny materiał na przełom.

Trudno odmówić temu, że w historii kryptowalut możemy doszukać się ideologicznej otoczki. Problem pojawia się wtedy, kiedy tę ideologię spłycimy i dodamy do tego chęć zysku i uruchomimy nakierowaną na sukces maszynkę kapitalizmu. A to dokładnie zrobili założyciele Onecoina.

Główną bohaterką książki Bartletta jest Róża Ignatowa, wybitnie inteligentna i charyzmatyczna bizneswoman, która stała za powstaniem jednej z największych piramid finansowych. Twórcy „Królowej kryptowalut” wykonali kawał świetnej roboty dziennikarskiej, śledząc poczynania i machlojki firmy oferującej „pieniądz przyszłości” i sprzedając ludziom „coś lepszego niż Bitcoin”. Autor, trzymając czytelnika za rękę, slalomem przechodzi między plątaniną funduszy inwestycyjnych, zależnych spółek, szczeblami piramidy finansowej, terminami prawnymi czy technicznymi, wykładając nam w międzyczasie niezbędne informacje o tym, jak działa technologia kryptowalut, czy jak kształtowała się historia marketingu wielopoziomowego.

Nie byłoby dla mnie zdziwieniem, gdyby znaczna część ludzi odbiła się od samych tematów poruszanych w książce już na starcie, dostajemy tutaj bowiem prawdziwą mieszankę często odpychających i przyprawiających swoją zawiłością o ból głowy meandrów świata finansów, prawa, ekonomii oraz oczywiście wiedzy technicznej. Zaufajcie Bartlettowi, książkę czyta się jak najlepszy thriller sądowy, czy dramat kryminalny. Przysięgam, byłam wciągnięta prawie tak samo, jak przy pierwszym oglądaniu Breaking Bad (to powinno być wystarczającą zachętą).

„Królowa kryptowaluty” to kompleksowo wyłożona historia, już nie tyle samego przekrętu finansowego, ale tego, jak nowe technologie mogą być łatwo adaptowane do starych jak świat sposobów oszukiwania ludzi. A gdybym miała ocenić tę książkę w kontekście reportażu, który chcąc nie chcąc, narzuca mi szata wizualna Wydawnictwa Czarnego? Odpowiedziałabym podobnie, w równie pozytywnym tonie. Dostajemy od autora tyle informacji, żeby móc objąć cały obrazek, widząc skutki poczynań bohaterów i złożoność sprawy, zarówno jeśli chodzi o technikalia związane z kryptowalutami, jak i świat marketingu wielopoziomowego i machlojek sprzedażowych. Jednocześnie lekki styl autora, o którym wspominałam na początku, nie przeszkadza pojąć już i tak skomplikowanej historii w żadnym momencie lektury, co więcej, narracja prowadzona jest w taki sposób, że ja wciągnęłam się od pierwszej strony a w chwilach, w których musiałam odłożyć książkę, siedziałam jak na szpilkach, zastanawiając się, co będzie dalej.

Na koniec powiem tylko: czytajcie Jamiego Bartletta, nie nauczycie się może od niego jak postawić własny blockchain, ale dowiecie się co potrzeba, by zrozumieć sposób jego działania i atrakcyjność dla przeróżnych grup społecznych.

Celestyna Ziembiewicz

_______

* cytat z książki