Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moja pierwsza xianxia, która dała to czego brakuje mi w zachodnim fantasy. Inna kultura, inne tło historyczne, inna mentalność i romans BL jako dodatek. Akcja, dramat, śmierć, miecze i kultywacja. Szkoda, że takie powieści nie wychodzą poza internet, poza wybranymi autorami, którym udało się wybić.

Moja pierwsza xianxia, która dała to czego brakuje mi w zachodnim fantasy. Inna kultura, inne tło historyczne, inna mentalność i romans BL jako dodatek. Akcja, dramat, śmierć, miecze i kultywacja. Szkoda, że takie powieści nie wychodzą poza internet, poza wybranymi autorami, którym udało się wybić.

Nie przeczytałam tego tomu, ale jako że nie da się napisać opinii o całym cyklu, to piszę opinię na tomie, który mnie przystopował właściwie na pierwszej stronie. Dlaczego? Tłumaczenie, co tom, to ktoś inny, jeszcze żeby tłumacz sugerował się tłumaczeniami poprzednimi, ale nieee... nie chce mi się rozgryzać, kto kim jest i na jakim etapie rozpoczyna się fabuła, a zapewne książka ubawiłaby mnie tak jak poprzednie tomy, z czego pierwszy jest najlepszy.

Nie przeczytałam tego tomu, ale jako że nie da się napisać opinii o całym cyklu, to piszę opinię na tomie, który mnie przystopował właściwie na pierwszej stronie. Dlaczego? Tłumaczenie, co tom, to ktoś inny, jeszcze żeby tłumacz sugerował się tłumaczeniami poprzednimi, ale nieee... nie chce mi się rozgryzać, kto kim jest i na jakim etapie rozpoczyna się fabuła, a zapewne...

Nie umiem pisać recenzji, ale mogę wyrazić swoją opinię, co też mi słabo idzie, ale czuję, że muszę się nią podzielić.

Zazwyczaj ten gatunek beletrystyki czytam kiedy nie mam nic innego do czytania lub odpoczywam po jakiejś ciężkiej serii fantasy. Aktualnie nie ma nic z fantasy, co bym chciała przeczytać, także wyciągnęłam łapki w stronę kryminału, thrilleru czy jak to nazwać. I jak to bywa u mnie z tym gatunkiem, wylatuje z głowy w momencie kiedy przeczytam ostatnie zdanie. A tutaj jest inaczej, połykam tę serię jak natchniona, a następnego dnia (zazwyczaj ostatnie zdanie pada ok 2 w nocy) idąc na spacer z moimi klonami myślę o bohaterach, o ich życiu i o tym wszystkim "co by było gdyby".

Co mi się podoba, to wiedza o zabójcy i retrospekcja z jego udziałem i jego ofiar (w zależności od części serii), trochę jak z oglądaniem serialu "Motyw". Jestem bardzo ciekawa jak rozwinie się wątek Assada i Rose, Viggi oraz całej sytuacji z Carlem.

Nie umiem pisać recenzji, ale mogę wyrazić swoją opinię, co też mi słabo idzie, ale czuję, że muszę się nią podzielić.

Zazwyczaj ten gatunek beletrystyki czytam kiedy nie mam nic innego do czytania lub odpoczywam po jakiejś ciężkiej serii fantasy. Aktualnie nie ma nic z fantasy, co bym chciała przeczytać, także wyciągnęłam łapki w stronę kryminału, thrilleru czy jak to...

No nie mogłam się od książki oderwać :)
Jednak nie zmienia to faktu, że sam początek tego tomu nieco mnie zamulił i trochę nudno było, ale jak już się rozkręciło, to nakazywałam sobie iść spać, tak ok 2 w nocy. Wybitnym krytykiem nie jestem, czytając inne opinie dochodzę do wniosku, że lubię fantasy ze średniej półki, ale co mnie tam. Pokochałam Puga, niekoniecznie polubiłam Tomasa, taki arogancki się zrobił jak dla mnie, no i co z Macrosem? Na plus jest fakt, że Milamber/Pug utracił połowę mocy. No i najważniejsze, do wszystkich krytycznie nastawionych, nie zapomnijmy, że jest do debiut literacki człowieka, który w przedmowie nawet napisał, że chciał zobaczyć czy mu pisanie wyjdzie, książka ma tyle lat co ja. Moim zdaniem powinno się ją przeczytać

No nie mogłam się od książki oderwać :)
Jednak nie zmienia to faktu, że sam początek tego tomu nieco mnie zamulił i trochę nudno było, ale jak już się rozkręciło, to nakazywałam sobie iść spać, tak ok 2 w nocy. Wybitnym krytykiem nie jestem, czytając inne opinie dochodzę do wniosku, że lubię fantasy ze średniej półki, ale co mnie tam. Pokochałam Puga, niekoniecznie...

Tak długo szukałam tej książki.... Po latach mogłam do niej wrócić i na nowo przeżywać przygody Puga i Tomasa. polecam ją tym, którzy lubią magię, miecz, bitwy, krasnoludy i elfy wszelkiej maści :)

Tak długo szukałam tej książki.... Po latach mogłam do niej wrócić i na nowo przeżywać przygody Puga i Tomasa. polecam ją tym, którzy lubią magię, miecz, bitwy, krasnoludy i elfy wszelkiej maści :)

Nie jestem wielkim fanem s-f, kilka książek z tego gatunku przeczytałam, ale na tym stanęło. Fundację, jako serię, przeczytałam, w dość szybkim tempie, ciekawa tego co się stanie w następnych rozdziałach. Przeczytałam ją jednak tylko raz, serię znaczy się :) nie pamiętam już bohaterów, bo czytałam to dość dawno temu, jednak w pamięci utkwił mi R. Daneel Olivav. Nie powiem czy jest to obowiązkowa pozycja dla każdego fana tego typu książek, ale na pewno jest warta przeczytania. Do tego polecam jeszcze, trylogię zdaje się, o Daneelu detektywie.

Nie jestem wielkim fanem s-f, kilka książek z tego gatunku przeczytałam, ale na tym stanęło. Fundację, jako serię, przeczytałam, w dość szybkim tempie, ciekawa tego co się stanie w następnych rozdziałach. Przeczytałam ją jednak tylko raz, serię znaczy się :) nie pamiętam już bohaterów, bo czytałam to dość dawno temu, jednak w pamięci utkwił mi R. Daneel Olivav. Nie powiem...

Jest to seria od której, tak na prawdę, zaczęła się moja przygoda z fantasy, dodam, że nie zaczęłam jej (serii) od pierwszego tomu, bo niestety, nie było jej w całości w bibliotece. Zaczęłam od drugiego tomu, wracałam kiedyś, średnio raz na pół roku, do serii i za każdym razem widziałamw niej coś innego, w końcu dorwałam wszystkie tomy i, pamiętam do dziś, po nocach, do rana, siedziałam na pralce w łazience i chłonęłam serię w całości.

Hm... czytałam to mając lat 16-18 także wiele też od fantasy ówcześnie nie oczekiwałam. Dzisiaj oceniam ją bardziej krytycznie: fabuła jest łatwa do przywidzenia, bohaterowie nie są płascy, ale wiadomo czego się można po nich spodziewać, Garion to po prostu dzieciak, którym w sumie jest, bo to przecież nastolatek, dopiero w Malloreonie dorasta :D

Tak czy inaczej, jest to seria którą gorąco polecam każdemu początkującemu czytelnikowi fantasy, starym wyjadaczom z resztą też, Wola i Słowo to coś o czym często myślałam zasypiając :)

Jest to seria od której, tak na prawdę, zaczęła się moja przygoda z fantasy, dodam, że nie zaczęłam jej (serii) od pierwszego tomu, bo niestety, nie było jej w całości w bibliotece. Zaczęłam od drugiego tomu, wracałam kiedyś, średnio raz na pół roku, do serii i za każdym razem widziałamw niej coś innego, w końcu dorwałam wszystkie tomy i, pamiętam do dziś, po nocach, do...

Nie jest to ani książka wybitna, ani arcydzieło, ale jest w swoim stylu i jest bardzo dobra :) Język tak kwiecisty, że niektórym mogą uszy puchnąć, krwi cały basen, wulgarna i brutalna, wredna książka. Powiem, że zastanawiałam się, czytając ją, czy aby nie napisał jej Quentin Tarantino, tak bardzo w jego stylu jest ta książka. Niemniej jednak, kiedy skończyłam ostatnie zdanie zapragnęłam kontynuacji, ale biblioteki mało wagi przywiązują do takich książek, mało dobrego fantasy, s-f i porządnego horroru. Oddając Księgę w bibliotece zastrzegłam pani bibliotekarce, że książka zdecydowanie nie jest dla młodzieży poniżej szesnastego roku życia, a raczej takich rzeczy nie robię, bo wszystko jest dla ludzi. pozrawiam

Nie jest to ani książka wybitna, ani arcydzieło, ale jest w swoim stylu i jest bardzo dobra :) Język tak kwiecisty, że niektórym mogą uszy puchnąć, krwi cały basen, wulgarna i brutalna, wredna książka. Powiem, że zastanawiałam się, czytając ją, czy aby nie napisał jej Quentin Tarantino, tak bardzo w jego stylu jest ta książka. Niemniej jednak, kiedy skończyłam ostatnie...

Jak pokochałam "Pierwsze Prawo Magii", kolejne tomy dawały radę, tak na tym tomie zakończyłam swoją przygodę z tą serią. Zdecydowanie nie było to to czego oczekiwałam, miałam wrażenie, że Terry pisał pod przymusem, jakby go ktoś zmuszał do pisania, jak by brakło mu pomysłów (pewnie oberwie mi się od fanów) :) Właściwie to po "Nadziei Pokonanych" już przestała mi się seria podobać, może kiedyś przeczytam całość, ale na dzień dzisiejszy nie mam na to ochoty.

Jak pokochałam "Pierwsze Prawo Magii", kolejne tomy dawały radę, tak na tym tomie zakończyłam swoją przygodę z tą serią. Zdecydowanie nie było to to czego oczekiwałam, miałam wrażenie, że Terry pisał pod przymusem, jakby go ktoś zmuszał do pisania, jak by brakło mu pomysłów (pewnie oberwie mi się od fanów) :) Właściwie to po "Nadziei Pokonanych" już przestała mi się seria...

Przebrnęłam :) z trudnością

Przebrnęłam :) z trudnością

Ambitnie wzięłam się za napisanie opini do kilku książek z moich ulubionych serii, a nie umiem znaleźć słów. Tę książkę bardzo lubię, a poza tym nie wiem co mogłabym więcej napisać :)

Ambitnie wzięłam się za napisanie opini do kilku książek z moich ulubionych serii, a nie umiem znaleźć słów. Tę książkę bardzo lubię, a poza tym nie wiem co mogłabym więcej napisać :)

Po prostu nie lubię tej książki, mam wrażenie że jest pisana na siłę, jak kolejne tomy, poza tomem "Nadzieja Pokonanych".

Po prostu nie lubię tej książki, mam wrażenie że jest pisana na siłę, jak kolejne tomy, poza tomem "Nadzieja Pokonanych".

Wredna książka, nie umiem pisać jakoś specjalnie swoich opini, powiem zatem tak, wątek kryminalny jest, magia jest, miłość jest. Trochę się to plącze, ale morderca zaskakuje swoją osobą, dla bystrych łatwy do odgadnięcia, mnie zaskoczył. Richard się wkurzył, chodzi o noc poślubną i nie dał sobie przetłumaczyć motywów Kahlan, w tym momencie się na nim zawiodłam, ale tak musiało być. Plaga śmiertelnej choroby i naturalnie jej zakończenie, które generuje następny tom. Jeszcze dałam radę przebrnąć przez książkę, nawet mnie poważnie wciągnęła :)

Wredna książka, nie umiem pisać jakoś specjalnie swoich opini, powiem zatem tak, wątek kryminalny jest, magia jest, miłość jest. Trochę się to plącze, ale morderca zaskakuje swoją osobą, dla bystrych łatwy do odgadnięcia, mnie zaskoczył. Richard się wkurzył, chodzi o noc poślubną i nie dał sobie przetłumaczyć motywów Kahlan, w tym momencie się na nim zawiodłam, ale tak...

Hm.... Nie przepadam za tym tomem serii, znałam już wtedy twórczość Roberta Jordana, wiedziałam zatem, że pan Goodkind pisał kilka lat później swoje książki. Czytając Bractwo nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że książka jest cholernie podobna do książek Roberta Jordana, poza tym jest tak diabelnie łatwa do przywidzenia. By zrozumieć niuanse serii konieczna do zaliczenia, dzisiaj ją omijam gdy powracam do serii.

Hm.... Nie przepadam za tym tomem serii, znałam już wtedy twórczość Roberta Jordana, wiedziałam zatem, że pan Goodkind pisał kilka lat później swoje książki. Czytając Bractwo nie mogłam się oprzeć wrażeniu, że książka jest cholernie podobna do książek Roberta Jordana, poza tym jest tak diabelnie łatwa do przywidzenia. By zrozumieć niuanse serii konieczna do zaliczenia,...

Oczywiście Richard mnie nie zawiódł :)

Chwilami książka jest monotonna, ale jeszcze ten tom czytałam na wdechu. Najbardziej mi się podobał okres w Starym Świecie i Nathan Rahl, no facet jest bezbłędny. Opasłe tomisko, które wciąga i wkurza jednocześnie, jednakowoż warte przeczytania

Oczywiście Richard mnie nie zawiódł :)

Chwilami książka jest monotonna, ale jeszcze ten tom czytałam na wdechu. Najbardziej mi się podobał okres w Starym Świecie i Nathan Rahl, no facet jest bezbłędny. Opasłe tomisko, które wciąga i wkurza jednocześnie, jednakowoż warte przeczytania

KOCHAM I UWIELBIAM tę książkę z tej serii, Richard jest moim ukochanym bohaterem, a przynajmniej jednym z kilku ulubionych :) Świat przepełniony magią, a czarodziejów tak mało, piękna kobieta, którą czasami mam ochotę udusić, bo nie słucha Richarda, a on czasem ma też rację, rewelacyjne Mord-Sith, które w późniejszych częściach zyskują w moich oczach. Nie będę się rozpisywać o fabule, bo po co zdradzać sekrety, wystarczy opis z okładki, a ja tylko opinię pisze, polecam gorąco. Pamiętam tylko, że byłam wkurzona, bo przez długi okres żadna biblioteka nie miała kontynuacji tej serii w swoich zasobach.

KOCHAM I UWIELBIAM tę książkę z tej serii, Richard jest moim ukochanym bohaterem, a przynajmniej jednym z kilku ulubionych :) Świat przepełniony magią, a czarodziejów tak mało, piękna kobieta, którą czasami mam ochotę udusić, bo nie słucha Richarda, a on czasem ma też rację, rewelacyjne Mord-Sith, które w późniejszych częściach zyskują w moich oczach. Nie będę się...

Jedna z niewielu książek, które miały na mnie pociągająco-odpychający wpływ. W trakcie czytania miałam ochotę, dosłownie, pieprznąć książką o ścianę, niestety, z biblioteki książka, w dodatku ciężka. Po odłożeniu jej na półkę, kiedy rzucenie nią o ww. ścianę odpadło, już parę minut później zerkałam na książkę oskarżycielsko i sięgałam by przebrnąć kolejne fragmenty. Nie da się jej nie przeczytać, jak się już zacznie. Czytałam "Atlasa" na prawdę dawno temu, także zarys fabuły ledwie pamiętam, jednak jeśli ktoś lubi książki pani Rand, to ta na pewno również przypadnie do gustu.

Jedna z niewielu książek, które miały na mnie pociągająco-odpychający wpływ. W trakcie czytania miałam ochotę, dosłownie, pieprznąć książką o ścianę, niestety, z biblioteki książka, w dodatku ciężka. Po odłożeniu jej na półkę, kiedy rzucenie nią o ww. ścianę odpadło, już parę minut później zerkałam na książkę oskarżycielsko i sięgałam by przebrnąć kolejne fragmenty. Nie da...

Przy wyborze tej książki, jak zwykle z resztą, zasugerowałam się okładką, zawsze tak wybieram książki w bibliotece, czekam aż do mnie przemówią. Naturalnie nie zawiodłam się i przeczytałam na wdechu. Całkowicie inna wizja magii, czy też chromancji, krzesicieli kolorów, zachwyciłam się i czekam z niecierpliwością na kolejny tom, czwarty z kolei :) Co mi się podoba w bohaterach: nie są idealni, mają swoje wady i nie wyglądają jak piękni i młodzi bogowie, na szacunek przychodzi im zapracować i nie od nich tylko zależą losy świata. Polecam tę serię.

Przy wyborze tej książki, jak zwykle z resztą, zasugerowałam się okładką, zawsze tak wybieram książki w bibliotece, czekam aż do mnie przemówią. Naturalnie nie zawiodłam się i przeczytałam na wdechu. Całkowicie inna wizja magii, czy też chromancji, krzesicieli kolorów, zachwyciłam się i czekam z niecierpliwością na kolejny tom, czwarty z kolei :) Co mi się podoba w...